In het begin leek het erop of de 25-jarige Arnhemmer zou struikelen over zijn inmiddels klassieke tactiek waarin hij hard van start gaat. Ook gisteren vertrok Tjallingii als een speer uit de boog. Vaak moet hij daar later de negatieve gevolgen van ondervinden. Verzuurde benen en een terugval uit de top van de wedstrijd. Ook gisteren leek het daar op uit te draaien.
Tjallingii reed de eerste kilometers voorop. Brentjens en Bas Peters volgden. Peters viel en Tjallingii leidde alleen met Brentjens. Toen de moedige Tjallingii door een onwillige voorderailleur het contact met de Nederlands kampioen verloor, leek het verval ingezet.
Hoe anders liep het. Tjallingii haakte aan bij het treintje met de Belg Tielens, Bakker, de Deen Paulsen en de Oostenrijker Rametsteiner. Toen Bakker het tempo verhoogde, leek Tjallingii te lossen. "Ik wist dat achter mij een gat was en vocht voor mijn laatste kans", betoogde Tjallingii na afloop. "Vooral de strenge aanmoedigingen van mijn vriendin hielpen mij over het dode punt heen."
Het werd meer dan aanhaken, want Tjallingii vocht zich uit de inzinking en slaagde er in een moedige poging zelfs in om enkele kilometers voor de finish weg te komen.
Glunderend stond Tjallingii na afloop op het erepodium naast Brentjes. Met deze bemoedigende uitslag hoopt de mountainbiker moraal te krijgen om in de grote internationale wedstrijden ook meer van voren te kunnen rijden. "Als de Nederlanders Bas Peters en Erwin Bakker meekunnen, dan moet het mij ook lukken", stelde Tjallingii optimistisch.
Copyright © 2003 De Gelderlander - alle rechten voorbehouden
