Dat gebeurde ook zaterdag tijdens de route die startte in Hattemerbroek en was uitgezet door Cyclo" 78 uit Wezep. De eerste veldtoertocht van het seizoen voor deze regio.
Slechts een paar kilometer vanaf het vertrekpunt bij het sportpark van de Noord-Veluwe Boys ging een groep al de fout in. Luid geschreeuw van een van de organisatoren kon de misstap nog tijdig herstellen. "Ik snap het niet", zei hij. "Ik heb hier nog wel zo veel linten op gehangen. Zelfs een hele grote".
Rood-witte linten genoeg in de bossen rondom Hattemerbroek. Maar het was nog een hele kunst om tijdens het fietsen die routebepalers in de gaten te houden. Het was kiezen: tussen de boomstronken en het mulle zand heensturen of opletten of de tocht links- of rechtsaf verder gaat.
Regelmatig werd er geremd zaterdag omdat weer eens een afslag werd gemist. Daarom was het altijd handig om een kudde vooruit te hebben die precies goed ging.
STARTKAARTJE
Er waren deelnemers genoeg om verzekerd te zijn van een medefietser in het blikveld. In totaal vulden in de kantine van Noord?Veluwe Boys 910 mensen een startkaartje in, met de keuze voor dertig dan wel 45 kilometer.
Vlak na de tocht was de verdeling over deze afstanden nog niet geheel duidelijk. Maar uit ervaring wist iemand van Cyclo"78 te vertellen dat doorgaans tweederde van het deelnemersveld kiest voor de langste afstand.
CONTROLE
Onderweg waren twee controlepunten ingericht. Hier konden de sportievelingen een moment rust pakken en op krachten komen met een krentenbol, sportdrankje of bouillon. Om te zorgen dat er voldoende drinken en eten was, had de organiserende toerclub duizend broodjes, tweehonderd liter sportdrank en tweehonderd liter bouillon op voorraad. De bouillon werd door iemand van de vereniging gemaakt, die dat ieder jaar weer "een sensatie" vindt. Om de opkikker warm te houden beschikt de club over geleende grote pannen van de legerplaats.
De deelnemers konden de warme vloeistof goed gebruiken om op temperatuur te komen, al hadden de fietsers niet te klagen over het weer. De zon scheen niet overmatig maar de beschutting van de bomen tegen de wind zorgde er voor dat de kou niet de kans kreeg tot op de botten door te dringen. Bovendien moesten de veldrijders ook de nodige inspanningen leveren om de tocht te voltooien, waardoor ze zichzelf grotendeels warm hielden.
