NIJVERDAL - Een ander had al lang voor een niveautje lager gekozen. Martijn Hofstede niet. De 30-jarige mountainbiker uit Nijverdal komt bij lange na niet aan zijn trainingsuren, maar plakt er niettemin nog een seizoen aan vast in de koningsklasse: de expertsVijf jaar geleden werd het voormalig toptalent geveld door de ziekte van Pfeiffer. Een drukke baan gecombineerd met moutainbiken op topniveau werd hem fataal. Even leek het afscheid daar van een echte pionier in de ATB-sport. Hofstede werd immers nationaal kampioen bij de junioren, terwijl de officiële trofee nog in de maak was. En hij reed een van de eerste edities van Tour de France voor ATB’ers.
De veldritfiets had hij ingeruild voor de mountainbike. "Min of meer uit een gevoel van onbehagen omdat ik door een griepje niet werd geselecteerd voor een WK-veldrijden voor junioren. Erik Boezewinkel werd wereldkampioen en die zag ik even later op de ATB rijden. Toen heb ik ook een mountainbike gepakt en wilde bewijzen dat ik van hem kon winnen, van de wereldkampioen veldrijden dus."
Een supertalent was opgestaan. Maar de coureur ging twee jaar later in op een aanbieding als commercieel technisch adviseur bij de Amerikaanse fietsonderdelenproducent Sram. Hofstede vraagt zich nog regelmatig af wat er gebeurd zou zijn als hij zich in plaats daarvan helemaal op het mountainbiken had gestort. Eigenlijk wil hij er ook weer niet te lang bij stil staan. Naast een drukke baan fietst hij vooral voor de lol. En als hij z’n dag heeft rijdt-ie ook nog met de toppers mee. "Toen meende ik voor een vaste baan te moeten kiezen, dat het een keer tijd werd om geld te gaan verdienen. Achteraf bezien natuurlijk grote onzin. Ik had nog tijd genoeg." Praten met Martijn Hofstede over de ATB-sport is vooral herinneringen ophalen. Het gaat over het WK-mountainbike in Spanje waar hij als beste Nederlander uit de bus kwam. Over het NK in Gulpen toen hij net naast het podium greep.
"Het waren prachtige jaren. Alleen gingen de anderen steeds harder fietsen, terwijl ik door mijn werk nauwelijks progressie maakte. Uiteindelijk heeft de combinatie fietsen en werken me opgebroken."
Toch is hij dik tevreden met de keuzes die hij gemaakt heeft. Hofstede heeft immers van zijn hobbý z’n beroep kunnen maken. "Niet als prof, maar ik ben voor m’n werk dagelijks met fietsen en fietser bezig en kom oud renners tegen die tegenwoordig collega zijn. Dat is leuk. Kies je voor het fietsen dan kan het twee kanten op. Welke, dat zal ik nooit weten."
Het seizoen is over. Hofstede had weinig tijd en pikte zijn wedstrijdjes mee. Hij hoopt na de overname van weer een bedrijf in iets rustiger vaarwater te geraken. Om er volgend seizoen nog eens flink tegen aan te gaan. "Vorig jaar werd ik twaalfde op het NK. We moeten nog een keer bij de eerste tien kunnen eindigen."
(De Twentsche Courant Tubantia)
