Door Peter van Duyl: SCHEVENINGEN - Het is even voor twaalven als Michael Boogerd zijn blik over de voorste startlijn van de Beach Classic laat glijden. De Hagenaar, op de boulevard van Scheveningen ingehuurd als starter, ziet dat het goed is. Er staan olympische en wereldkampioenen (Bart Brentjens, Leontien Zijlaard-Van Moorsel), een voormalig winnaar op Alphe d'Huez (Gert-Jan Theunisse) en een oud-Nederlands kampioen (Bas van Dooren). Ze maken zich op voor 56 loodzware kilometers langs de vloedlijn tussen Scheveningen en Noordwijk, heen en terug.
Als Boogerd de 2500 deelnemers heeft weggeschoten, gunt hij de buitenwereld een kijkje in zijn hart. Hij merkt op dat hij zelf ook het liefst aan de start had gestaan. Nog geen 24 uur na zijn prachtige derde plek in de Ronde van Lombardije, had hij graag de degens gekruist met de nationale mountainbike-top. Boogerd reed gisteren echter in Volendam een benefietwedstrijd voor de slachtoffers van de cafébrand.
Vorig jaar nog was Boogerd de sterkste in de Beach Classic. Hij weet dus waarover hij praat als hij zegt: 'Dit is bikkelen. Het is zwaar vanaf het moment dat je vanaf de boulevard het strand opdraait. Dan gaat gelijk al je nekkie' eraf. Voor ons wegrenners is het altijd mooi als we hier de mountainbikers kunnen verslaan. Ik rijd vanmiddag in Volendam, óók belangrijk natuurlijk. Het is jammer dat die wedstrijden op dezelfde dag vallen'.
Uitslagen: Wedstrijdrijders | Wedstrijdrijders Dames | Toerrijders
Die mening wordt uiteraard onderschreven door de organisatie van de Beach Classic, die gisteren aan zijn zevende uitgave toe was. Het gemis aan wegrenners had geen invloed op het enthousiasme van de overige deelnemers. 'Een jaar of drie geleden hadden we onze piek, toen waren er zo'n 3500 deelnemers', zegt Koen Hermens namens het organiserende bureau TopSports Marketing. 'Sindsdien hebben we een bepaalde vast kern. Overigens rijdt niet iedereen hem uit, hoor. We hebben een heel grote bezemwagem. Een tractor, met een enorme bak erachter.' Hoewel de Beach Classic zich in de loop der jaren wel ontwikkeld heeft, ondergaat de wedstrijd zelf nauwelijks veranderingen. 'We hebben in zeven jaar een hoop geleerd', legt Hermens uit. 'Je ziet hier allemaal zandzakken liggen, ik denk niet dat we ons nog snel door storm of noodweer laten verrassen. En verder is gebleken dat dit toch een succesformule is.' Hermens kon terugkijken op een geslaagd evenement. Niet alleen verliep de organisatie gladjes door het uitzonderlijk mooie weer, ook kreeg de wedstrijd twee winnaars waarmee ze voor de dag kon komen. Bij de mannen drukte Bart Brentjens na vier tweede plaatsen eindelijk zijn wiel als eerste over de streep. Bij de vrouwen ging de lauwerkrans naar Leontien Zijlaard-Van Moorsel. Brentjens dankte zijn zege aan een knappe inhaalrace, waarmee hij de eenzame koploper Jan Weevers bijhaalde. Op de boulevard voor het Kurhaus toonde hij zich de sterkste. De olympisch kampioen mountainbiken van Atlanta (1996) verbaasde niet in de laatste plaats zichzelf met zijn optreden in en rond Scheveningen. 'We zitten toch aan het einde van het seizoen. Na het WK wordt het bij mij meestal snel minder, maar vandaag was ik toch wel sterk. Het waaide misschien niet zo hard, maar toch was het erg zwaar. Het zand liep voor geen meter. Soms is het glad en dus snel, maar nu had ik geen moment het gevoel dat het lekker liep. Het is misschien niet de belangrijkste overwinning, maar voor mijn gevoel telt hij toch wel. Ik ben hier vier keer tweede geweest. Vorig jaar verkeek ik me in de sprint met Michael Boogerd nog op het parcours, waar kort voor de finish nog twee bochtjes liggen. Daar had ik nu heel bewust rekening mee gehouden. Ik wist dat ik in de sprint een goede kans had'. Over dat laatste hoefde Zijlaard-Van Moorsel zich niet eens druk te maken. Ze reed de Beach Classic dit jaar naar eigen zeggen voor het eerst vol' en kwam dus volgens verwachting alleen onder het finishdoek door. 'Ik krijg hier elk jaar een mooi contract en ik denk dat de organisatie wel blij is dat mijn naam nu op de erelijst staat. Ik heb een weekje rust gehad en dat vind ik normaal gesproken heel moeilijk, word ik onrustig. Deze week had ik een aantal verplichtingen waardoor ik weinig kon trainen en nu blijkt maar weer eens hoe goed rust kan zijn. Heb ik deze week toch weer wat geleerd.'
