Traditiegetrouw is er al jaren een wisselende delegatie van de mountainbike.nl crew present op dit massale evenement aan de Zuid-Franse kust. Traditiegetrouw ook wordt er meer gedaan dan alleen foto’s schieten en mooie verhalen schrijven, er wordt zowaar gereden!
Vrijdag 11 okt 2013: Roc Marathon
Dit jaar was het de beurt aan administrators Bommie en shiverer om de krachten te meten en de parcoursen te analyseren op de marathon. Met dit jaar 84,7 echte kilometers en zowaar ook eens 2700 waargemaakte hoogtemeters gaat deze editie de boeken in als één van de zwaardere, misschien wel de zwaarste sinds tijden. Of het de inmenging is van de nieuwe organisator ASO of dat de trailbuilders dit jaar gewoon meer inspiratie hadden, we weten het niet, maar het resultaat werd breeduit gelauwerd.
Ook traditie bij een groot evenement zijn de periodiek terugkerende opstoppingen. Onvermijdelijke vernauwingen of dubieuze keuzes; hoe het ook zij, van volle bak in de pedalen het ene moment, is het gezapig stilstaan het volgende moment.
Nadat het vlakke delta-land van de base nature te Frejus ingeruild is voor de periferie van de bossen van de Maures, wordt het veld meteen doodgeslagen op de eerste klim, die steevast langer is dan men denkt, terwijl het toch vaak dezelfde trails zijn. Bovenaan maak je je op voor het eerste technische staaltje van deze ronde; de afdaling naar de Fournel. In processie naar beneden wandelend, of acrobatisch ertussendoor laverend; iedereen komt uiteindelijk beneden. Te voet, te rijwiel of te brancard. Fransen slaan hun technische skills veel hoger aan dan eigenlijk goed voor ze is, en dat levert doorgaans hilarische taferelen op.
Na de verzorging in het Fournel-gebied maken we ons op voor de tweede beklimming. Deze klim loopt net als de vorige nog gelijk op met de andere parcoursen, maar op ca. 3/4 van de uiteindelijke hoogte gaat de marathon nog even een stapje verder omhoog, en daar scheiden de schapen zich van de berggeiten; voor de marathon zijn een paar klims gereserveerd die zich mogen scharen in het rijtje „rondom 30%“, en daar verliezen veel rijders het toch van de zwaartekracht.
Eenmaal boven wordt er afgedaald richting Roquebrune. Hier worden de eerste nieuwe kilometers aangedaan, een fijne klim met een dito afdaling. Roquebrune wordt minder aangedaan dan andere jaren, en ook het trappetje dat de poort vormde voor dit dorpje wordt overgeslagen.
Na Roquebrune volgt het bekende technische stuk, met technische klimmetjes, bochtenwerk, afdaaluitdagingkjes en nog veel meer fijns voor de liefhebber! Waar mountainbikers de GR’s in Frankrijk aandoen is het sowieso vaak al interessant, maar dit is toch wel een juweeltje in de marathon! Verderop wederom een technisch fijnzinnig stukje, zowaar bijna vlakke singletrack die zomaar in Nederland zou kunnen liggen! Alleen de ruigte van de ondergrond en de omgeving verraden dat we hier toch echt nog onze meters wegtrappen in het Zuid-fransche wonderland.
Regelmatige roc-marathon gangers herkennen de volgende mijlpaal. Even in de handen spuwen, en buffelen op de gestage klim van rond de 7 procent die eeuwig door lijkt te gaan, naar het dak van de marathon: De col de Valdingarde. Midden- of grotebladwerk; hier kun je snelheid maken, of beter gezegd, MOET je snelheid houden!
De Valdingarde ligt doorgaans ongeveer halverwege of net voorbij de helft van de rit. Erna kom je al snel weer samen met andere parcoursen, die gelukkig dit jaar door een slimmere planning wat minder „in de weg reden“. Ook in dit deel hebben de parcoursbouwers nieuwe trails toegevoegd aan de marathon, en dat is opzienbarend. De laatste jaren werd vooral in dit deel weinig gewijzigd, en er mag echt een pluim naar de organisatie voor de in mijn optiek vele vernieuwingen.
Van het strand was dit jaar weinig over. Dat was echter niet te wijten aan de parcoursbouwers, maar temeer aan de ongunstige stand van aarde, zon en maan. Anders gezegd; de vloed viel een beetje ongunstig, en een doorwading was amper te voorkomen.
2300 rijders stonden er (naar verluid) aan de start, aan de finish waren er nog 1800-en-een-beetje over. Met een 823e plaats reed uw reporter naar een veel minder resultaat dan vorig jaar, maar desalniettemin tevreden en voldaan.
Roc d’Azur
XC’ers als wij zijn, moest ook deze wedstrijd over 56 km op zondag nog even meegepakt worden. Met het absurde deelnamegetal van 5300 een wedstrijd waar werkelijk alle gradaties aan medoen!
Ook hier veel nieuwigheden aan het parcours, en eigenlijk overal ten goede. Hier ook veel meer duits-achtig brede paden, maar dat mag ook wel met zoveel deelnemers. Niettemin nog voldoende technische uitdaging, en ja, ook nog zat singletrack om zich ruimschoots te onderscheiden van de duitse schotter-racebanen.
Is dat alles?
Nee. Het evenement omvat nog veel meer; een kort overzicht:
Enduro: Rijders moeten zelf alles afleggen, maar alleen de afdalingen zijn getimed, hier en daar vergezeld van een korte klim.
Roc Noir en Roc Rouge, 2 tourtochten van respectievelijk 48 en 20 km, met een flinke dosis technische uitdaging.
Wedstrijden voor alle licentieklassen, van nieuwelingen, via junioren tot dames en nog veel meer.
De Roc Tandems, voor omstanders toch altijd een speciaal gezicht hoe deze long vehicles even zo makkelijk de afdalingen in duiken!
Verder een Roc Down, een roc kids en sinds vorig jaar zelfs een Tri-Roc, een offroad triathlon variant! En dan vergeten we vast gemakshalve nog wel wat evenementen.
Voor meer informatie kun je altijd even rondneuzen op de site van de Roc: www.rocazur.com en voor vragen kun je je altijd wenden tot de doorgewinterde cracks op ons forum, bijvoorbeeld in het reeds bestaande topic van 2013: Mountainbike.nl-forum-roc-topic .
Leuk?
Je vraagt je af; moet ik er ook heen? Nou, moeten.. Maar het is altijd een gezellige bedoening, ondanks dat er meer mensen aan dit evenement meedoen dan dat er in nederland individuele wedstrijdrijders zijn.. Er is altijd wel ergens een bekende, of het nu een collega van Velozine is, of een aanmoediging door een oud-Nederlands Kampioen Gijs D. Of een verbaasde blik van Ariëlle Boek (386e in de marathon), die toch echt meende dat o-zo herkenbare shirt te kerkennen. Ja, Ariëlle, we herkenden jou ook ;)
Moet dat zo ver weg zijn?
Goed dat je het vraagt! Nee, dat hoeft zeker niet! In juni 2013 hebben we al kennis gemaakt met de Roc Des Alpes (20 km van de Mont Blanc), en voor 2014 is er zelfs een Roc des Ardennes aangekondigd! Ook zal er een Roc nabij Parijs komen. Met name de "Des Alpes" is een juweel, gelegen op de vlanken van de Col des Aravis. Voor mensen die een technische en conditionele uitdaging zoeken is dit zeker de reis waard, en toch al snel 300 km minder ver dan de zuidfranse evenknie. Wat de andere Roc's gaan brengen zal zich gaan uitwijzen in 2014.
