Afgelopen weekend was het Oostenrijkse Ischgl het toneel voor een tweedaags enduro evenement, de Overmountain Challenge. Wij durfden de uitdaging aan en reisden af om het evenement te ervaren en deel te nemen.

Enduro, watisdatookalweer? Bij een Enduro wedstrijd leggen de deelnemers een aantal getimede segmenten af, deze zijn uiteindelijk bepalend voor de uitslag. De afstand tussen de getimede segmenten leg je in je eigen tempo af maar er is wel een bindend tijdschema. Je moet er dus voor zorgen dat je op tijd bent om voor de wedstrijd onderdelen te starten. Te vroeg zijn is geen probleem, te laat wel. Deze vrij nieuwe discipline maakt een snelle ontwikkeling door en is razend populair met name in gebieden waar men wel de beschikking heeft over het benodigde hoogteverschil. Enduro draait namelijk voor een groot deel om afdalen en, naast het wedstrijd element om de lol. Met dat gegeven in het achterhoofd waren er zowel professionele rijders als amateurs afgereisd naar Ischgl.
Op de zaterdag was Ischgl letterlijk het decor voor de korte proloog. Een streetrace door ‘downtown’ Iscghl met een aantal obstakels waaronder een flinke wallride om het wat interessanter te maken. De winnende tijd werd uiteindelijk neergezet door Cube rijder Stefan Lau die het rondje in exact 1 minuut wist af te ronden, op de voet gevolgd door Jerome Clementz die er net even wat langer over deed.
De weergoden waren Ischgl goed gezind op de zondag. Gezien de eerdere omstandigheden (nat, koud en sneeuw op de hoger gelegen trails) waren de segmenten enigszins aangepast door de organisatie. Achteraf gezien jammer want op zondag was het een stuk droger en warmer dan voorheen maar desalniettemin bleken de trails uitdagend genoeg.
Nadat een kleine 200 deelnemers van start waren gegaan voor het afronden van de vier segmenten met gevarieerde lengte was het uiteindelijk Jerome Clementz die bij de heren met de eindzege aan de haal ging.
- Jerome Clementz
- Gustav Wildhaber
- Nicolas Lau
Bij de dames zette Ines Toma de beste tijd neer en bij de masters was Nederlander Wilfred van de Haterd de snelste. Wat verder nog opviel was dat de toch wel enigszins legendarische Mark Weir op een niet onverdienstelijke vierde plaats eindigde.
Hoewel er her en der aardig wat commentaar te horen was op met name het tweede segment van de wedstrijd (waar een klim in zat die dermate steil was dat er gelopen moest worden) kan de organisatie in Ischgl terugkijken op een geslaagd evenement. Hopelijk voor herhaling vatbaar.
Nu hebben we natuurlijk wel wat meer te vertellen over onze belevenissen in Iscghl dus binnenkort meer over glibberen en glijden, een Cube met een afwijkende wielmaat, de nodige lekke banden en ander klein leed...
Foto’s: Allard Tollenaar.
Heb je vragen of opmerkingen, klik hier: http://www.mountainbike.nl/forum/viewtopic.php?f=38&t=105518