KRANENBURG - Het mountainbikeduo Bas Peters/Laura Turpijn woont sinds kort in Kranenburg, even over de Duitse grens. Dit seizoen richten zij zich vooral op de Olympische Spelen, volgend jaar in Peking.
Bas Peters en Laura Turpijn hebben zich onlangs in de groene en heuvelachtige grensstreek tussen Nijmegen en Kleef gevestigd. Even voorbij de Duits/Nederlandse grens streken zij, vanuit hun vorige woonplaats Beuningen, neer in Kranenburg, dat in de Middeleeuwen vooral bekend was als vroom bedevaartsoord. Het is er rustig en mooi fietsen in de omgeving. Zelfs als je gemiddeld meer dan twintig uur per week keihard traint, gaat het uitzicht niet vervelen.
„We trainen veel samen”, vertelt Bas Peters. Enkele seizoenen geleden leerde hij zijn vriendin kennen bij het mountainbiketeam van ploegleider Bas Vroemen. Peters was toen al een tijdje professional, elke minuut van zijn bestaan besteedde hij aan zijn sport. De geboren Nijmeegse Laura Turpijn kwam als groentje bij de ploeg. Ze was gymnastiekjuf op een school in Arnhem. Mountainbiken dreigde toen al op een uit de hand gelopen hobby uit te draaien. De kinderen in de klas waren trouwe fans, ze volgden de krantenberichtjes wanneer de juf weer eens een goede uitslag had gereden. Eenmaal samen in één ploeg was het snel bekeken. De serieuze en gedreven Peters viel als een blok voor de spontaniteit van de openhartige krullenbol, die kersvers binnen was komen vallen.
Intussen trekt het tweetal veel samen op. In het vroege voorjaar gingen ze naar Spanje voor een intensieve trainingsstage. Eerder waren ze al samen in de Verenigde Staten, waar ze begeleid werden door Chris Carmichael, de voormalige trainer van Lance Armstrong. De noeste arbeid die ze verzetten lijkt vruchten af te werpen. Turpijn is vorig seizoen als een komeet omhoog geschoten. Ze werd tweede op het Nederlands kampioenschap mountainbike en won de prestigieuze Beneluxcup. Maar ook dit vroege seizoen heeft ze al een paar mooie uitslagen neergezet. „Ik voel me beter dan ooit”, vertelt Turpijn. „Ik heb in de voorbereiding meer trainingsstages gevolgd dan vorig jaar en tussendoor extra rust genomen.” De renster straalt. „Ik heb Elsbeth Vink zelfs al een keer kunnen verslaan, al moet ik er wel eerlijk bij zeggen dat zij een dag eerder een lange wegetappe had gereden, dus minder uitgerust aan de start van de Paasbike stond dan ik.”
Voor Peters verloopt het nieuwe seizoen iets minder gunstig. Tijdens een trainingsstage op het dak van de Spaanse Sierra Nevada blesseerde hij zich na een onfortuinlijke val. De banden van zijn schouder waren gescheurd. „Sindsdien heb ik geen moment stilgezeten”, merkt hij op. „Op een gewone stadsfiets ben ik meteen weer gaan fietsen, en ik heb veel gewandeld. Als je niets doet, val je in korte tijd ver terug.”
Zijn geduld is dus aardig op de proef gesteld. Op 22 april maakte hij zijn comeback tijdens de eerste wereldbekerwedstrijd in het Belgische Houffalize. In een zwaar internationaal veld kon hij meekomen met de beste dertig van de wereld. Geen slechte prestatie dus. Even voor die eerste wereldbekerwedstrijd waren Turpijn en Peters samen in Papendal. Ze mochten niet ontbreken bij de de perspresentatie van hun ploeg. Alle andere renners van het Herbalife-Meridateam waren daar ook aanwezig.
Ook bij deze club wordt de jaarlijkse happening groter en groter. Vijf jaar geleden was een kleine kantine van een plaatselijke sponsor op het bedrijventerrein in Nijmegen ruim genoeg, nu reserveerde Herbalife de grote Athenezaal op Nationaal Sportcentrum Papendal. Ruim vijfhonderd belangstellenden luisterden geboeid naar de ervaringen en ambities van de renners en applaudisseerden vol enthousiasme.
Op die ploegpresentatie viel één woord opvallend vaak: Peking. Het water loopt de sponsors al in de mond als er iemand vooruitblikt op de Olympische Spelen van 2008. In 2004 wist Peters in Athene de dertiende plek te halen. Dit seizoen moet hij zich kwalificeren voor China. „Het wordt lastig”, zegt Peters. „Ik moet in het klassement van de wereldbeker bij de beste twaalf eindigen. In 2004 is me dat gelukt, en vorig jaar ook. Maar de concurrentie is zwaar en groeit.”
Ook Turpijn gaat een serieuze poging wagen zich te kwalificeren voor Peking. Maar de weg er naar toe is nog lang. Het startpunt ligt voorlopig in de glooiende heuvels rondom Kranenburg. „Wij weten heel goed van elkaar hoe belangrijk onze sport voor ons is en hoeveel je er soms voor moet laten”, vertelt Peters. „Laura en ik klagen niet als we zaterdagavond niet kunnen gaan stappen, maar vroeg in bed liggen.”
Momenteel verblijft het liefdespaar in het zuiden van Duitsland om zich gestroomlijnd voor te bereiden op de eerstvolgende wereldbekerwedstrijd, 27 mei in Offenburg. Volgende maand volgen er wereldbekerwedstrijden in het Zwitserse Champery (10 juni) en het Canadese Mont Saint Anne (24 juni).
Uiteraard zal het duo op 22 juli ook van de partij zijn op het Nederlands kampioenschap mountainbike in Margraten (Limburg).
