OOSTERLAND - Ze zien er afgetraind uit, strak in het vel, de blik op scherp. Zo'n negenduizend kilometers voorbereiding in de benen, inclusief enkele marathons en hoogtestages in Duitsland, Italië en Spanje.
Het startnummer is binnen en dus kan niets mountainbiker Tonny Bruin (concerncontroller) en zijn teamgenoot en levenspartner Jolanda Kastelein (gemeente-ambtenaar) uit Oosterland nog weerhouden van deelname aan de race der races: de Transalp Challenge, 740 kilometer en negentien bergpassen lang, voornamelijk over moeilijk berijdbare paden.
Even spande het erom of de Oosterlanders daadwerkelijk aan de start zouden verschijnen, zaterdag 16 juli in het Zuid-Duitse Mittenwald. Kastelein wordt geplaagd door een hardnekkige peesontsteking, als gevolg van de harde trainingsarbeid het afgelopen jaar. Cruciaal was of er blijvende schade zou ontstaan, wanneer de zware tocht in acht etappes over de Alpen naar het strand van Venetië zou worden ondernomen.
,,Volgens mijn sportarts is die kans klein, maar hij heeft mij wel verzekerd dat ik flink wat pijn zal krijgen. Met een pakket pijnstillers in de bagage moet het wel lukken“, zegt ze vastberaden.
Grens
Het typeert de instelling van de fanatieke mountainbikers: afzien om tot de grens van je kunnen te gaan. ,,De Transalp Challenge is een begrip. De ultieme uitdaging, die moet je gewoon hebben gereden“, verklaart Kastelein hun drijfveer. Met dat motto afficheert de Duitse organisatie zich ook: ’de zwaarste mountainbikerace van de wereld, een levensdroom’. Bruin maakt een vergelijking met de onder het grote publiek beter bekende Tour de France en de ophef over de colletjes. ,,Wij moeten in acht dagen tijd 22 keer de Alp d'Huez op en af en dan grotendeels over grind- en zandpaden.“ Het parcours loopt door drie landen en gaat over maar liefst negentien bergpassen, schetst hij wat hen te wachten staat. Een startbewijs in de transalp is felbegeerd, enigszins te vergelijken met de Elfstedentocht. Ruim vierduizend gegadigden van Amerika, Europa, Nieuw-Zeeland tot aan Zuid- Afrika hebben zich aangemeld. Vijfhonderd teams waren snel genoeg om zich via het internet in te schrijven. Aan start verschijnen zestig vrouwen. Binnen een uur was het deelnemersveld compleet. Met startnummer 93 beginnen Bruin en Kastelein vlak achter zestig professionele rijders.
Afzien
De daglimiet is gesteld op twaalf uur. Wie dan nog niet binnen is, ligt eruit. Kastelein verwacht daar per etappe gemiddeld drie tot vier uur onder te kunnen blijven. ,,Eén dag is goed te doen, weten we al van onze laatste vakanties. De vraag is nu hoe het aanvoelt wanneer je acht dagen achtereen op de fiets zit in die extreme omstandigheden. Het belangrijkste is dat je bereid moet zijn flink af te zien. Je weet dat je meer pijn zult lijden dan lachen. En vallen doe je altijd, vooral ik“, verwijst ze naar haar buiteling van vijf meter in een afgrond van de Zuid-Franse Alpen vorig jaar. ,,Het is goed afgelopen. Valpartijen horen er gewoon bij.''
De Oosterlanders weten zich in gezelschap van een Zeeuws-Gelders team dat bestaat uit Jarno Veerhoek en Jasper van de Luytgaarde met startnummer 67.
Copyright © 2005 Provinciale Zeeuwse Courant - alle rechten voorbehouden
