Het Nederlands kampioenschap mountainbike zit er weer op. Voor de derde, en vermoedelijk laatste maal vond de wedstrijd plaats op het parkoers in Zoetermeer. De organisatie van de wedstrijd is namelijk voor de komende drie jaar vrij gegeven. Allicht blijkt ook binnenkort of Zoetermeer er in zal slagen de ambities naar een groter, internationaal niveau te tillen -bijvoorbeeld dat van een Europees Kampioenschap.
Zeker is dat voor die grotere ambities de organisatie en het parkoers niet te kort schieten. In Zoetermeer is een volwaardige wedstrijd uit de grond gestampt, met een competitief rondje, goede randvoorwaarden en een gunstige ligging rondom het indoor sportcentrum van Snow World, waardoor de sport ook onder de aandacht komt van toevallige passanten en recreanten. Het was dan ook opvallend druk tijdens de wedstrijd van de heren elite -dit ondanks de onnozele planning van het evenement, dat samenviel met het openingsweekend van de Tour de France. In publicitair opzicht had het niet slechter geregeld kunnen worden; in de kranten op maandag zal blijken hoeveel redactionele ruimte er nog rest naast alle berichtgeving over de Tour zelf.
Profijtelijke dubbelHet verhaal van de wedstrijden is snel verteld, zeker als het gaat over de winnaars. Bernadine Boog-Rauwerda en Bart Brentjens rekenden beide snel af met alle mogelijke scenario's voor de uitslag. Hun overwinningen betekenen een profijtelijke dubbel voor fietsfabrikant Giant, die Boog-Rauwerda in een nationaal, en Brentjens in een internationaal team heeft ondergebracht.
Bij de dames mag het voortijdige afhaken van Corine Dorland betreurd worden. De rijdster uit het team Piet de Wit, een aantal jaren lang dè belichaming van de sport in Nederland, reed haar laatste NK. Bijzonder verheugend daarentegen was de derde plaats voor haar teamgenote Ariëlle van Meurs, die de stijgende lijn van dit seizoen in Zoetermeer bekroonde. De tweede plaats van Elsbeth van Rooy - Vink mag bemoedigend heten. De rijdster uit het team Heijdens - Ten Tusscher stond het grootste gedeelte van het seizoen door ziekte machteloos aan de kant. De uitslag in Zoetermeer biedt perspectief op een geslaagde tweede helft van het wedstrijdseizoen.
LogicaBij de heren lukte het Maarten Tjallingii niet de stijgende lijn van vorig jaar, toen hij tweede werd, voort te zetten. De rijder uit Arnhem redeneerde eerder met even koelbloedige als ijzeren logica dat diezelfde stijgende lijn dit jaar tot de eerste plaats zou moeten leiden. Het mocht niet zo zijn. Tjallingii, geplaagd door een schouderkwetsuur, bleef steken op de vierde plaats.
Zijn teamgenoot bij Heijdens - Ten Tusscher, Erwin Bakker, deed zich andermaal gelden als de man van het tweede uur. Bakker reed een afgewogen, uitgekookte race die hem in de slotfase op de derde plaats deed belandden. Hij evenaarde daarmee zijn prestatie van afgelopen jaar. Vooraf werd de rijder uit Liessel door collega's getipt als winnaar, maar Bakker heeft andere prioriteiten. Hij heeft vleugels gekregen in de wereldbekercompetitie, staat momenteel twaalfde in de tussenstand en geeft die internationale cyclus voorrang.
Geslaagde terugkeerDe tweede plaats van Bas Peters markeerde een geslaagde terugkeer op het nationaal kampioenschap van de Limburger.
Peters moest vorig jaar het NK voortijdig verlaten. Hij haalde op de Spelen een verdienstelijke dertiende plaats maar reed daarbuiten een grotendeels anoniem seizoen. Die tijd lijkt nu voorbij. Peters traint niet langer onder begeleiding van de Amerikaan Chris Carmichael en dat lijkt alleen maar vruchten af te werpen. Goede kans ook dat Peters, net als in 2003, een ijzersterke tweede seisoenshelft gaat volbrengen. Zijn recente uitslagen in de wereldbeker wijzen ook in die richting.
De vijfde plaats van Thijs Al lijkt in overeenstemming met zijn huidige vorm: goed, maar niet geweldig. Ook in Zoetermeer startte de teamgenoot van winnaar Brentjens bijzonder snel. Maar net als bij andere wedstrijden de afgelopen anderhalf jaar, stokt het snelle rijden in het tweede deel van de wedstrijd. Al verklaarde eerder dit seizoen last te hebben van een 'slepend', onwillig been. Zijn ambities zijn verschoven naar de tweede helft van het seizoen. Zoetermeer heeft in dat opzicht nog geen ommekeer kunnen brengen.
WeergaloosDe overmacht van de winnaar, Brentjens, was onthutsend groot -veel groter ook dan vorig jaar. Het deed de winnaar zelf ook denken aan zijn jaren van absolute overmacht, midden jaren negentig. Het publiek zag een weergaloos optreden van een rijder van wereldklasse, die iedereen zijn wil oplegde. Voor geÏnteresseerde is dat geweldig om te zien; voor de buitenwereld zal het idee blijven bestaan van mountainbike als een sport met een statische nationale competitie, die geen sportieve ontwikkeling doormaakt.
LekTegenvallers, pechvogels en verassingen waren er natuurlijk ook in Zoetermeer. Denk aan Maarten Krommendijk, veelbelovend eerstejaars elite rijder: hij reed tot twee keer toe lek. Of aan generatiegenoot Hans Becking, die een retourtje hel moest doorstaan en met kramp over de finish kwam. Gerben de Knegt, vooraf getipt als medaille kandidaat, moest de wedstrijd voortijdig verlaten, net als outsider Jan Wevers. Een beroerde dag werd het ook voor het ambitieuze team Merlan Duo -Be One. Mischa de Vries stond met twee gebroken ribben langs de kant; de herstelde Rudi van Houts (eerder dit jaar een sleutelbeen breuk) moest de wedstrijd verlaten, naar verluid met een kapotte vork. Hun teamgenoot Jelmer Pietersma eindigde onder zijn kunnen, en zeer tegen zijn zin, op de achtste plaats. Vorig jaar werd hij nog vierde. Tot slot: de grootste verassingen in het warme Zoetermeer waren de zesde plaats voor Ruud Rentmeester en de zevende voor Dirk van der Walle. Hun topklassering zal vooraf niemand hebben voorzien.
© Jan Hiddink, 2005
