Laatst stond er patat op tafel. Denk maar niet dat mountainbiketoppers Hilbert (22), Matthijs (21) en Johan (19) daar een plezier mee werd gedaan. ‘Dat nemen ze niet‘, zegt moeder Tinie lachend. ‘Verse groenten, spaghetti, rijst en niet aan te slepen voorraden fruit gaan er bij ons wel doorheen.‘
Tinie is een belangrijke drijvende kracht achter de fietsprestaties van Hilbert, Matthijs, Johan en Hester (15). Het drietal zonen dat uitkomt voor het Scott Van de Put team, leeft uiterst serieus voor de sport om door te breken tot de echte internationale top en wil via zware koersen in heel Europa nog beter worden.
Dochter Hester (15) fietst eveneens, maar dan voor de lol bij Toerclub Veluwe uit Epe. Dat het leven in een gezin met zoveel sporters er totaal anders uit ziet dan in een gewoon gezin, weet Tinie als geen ander. Terwijl Hilbert op gewone dagen werkt als timmerman, Johan naar de VMI is, Matthijs zijn lessen volgt aan de Windesheim-academie in Zwolle en Hester naar de Springborn gaat, levert Tinie topprestaties door met twaalf broden in haar fietstassen van Epe naar Zuuk te rijden. ‘Mensen reageren daar wel eens lacherig op. Zo van: ‘Daar heb je haar weer met haar broodfabriek.‘ We eten hier drieënhalve bruine broden per dag‘, berent ze berekend. ‘Terwijl ik zelf maar vier of vijf sneetjes eet.‘ Om kwart voor vijf staat het warme eten alweer op tafel. Want vrijwel iedere avond wordt er getraind. ‘En na de training gaan ze weer aan het brood.‘
Maar na tien uur ‘s avonds is het rustig. Want sporters gaan vroeg onder de wol. De wasmachine maakt dan nog vaak overuren. ‘Als ze alle vier zijn wezen trainen, zit de trommel al weer vol.‘ Een huissloof is Tinie niet. Haar kinderen zijn prima in staat zelf de nodige wasjes te draaien en regelen alles zelf voor de wedstrijden.
De fietskoorts sloeg tien jaar geleden toe, nadat Hilbert een mountainbike van een oom kocht. ‘Die hij zelf heeft betaald‘, benadrukt Tinie. De ouders vinden het heel belangrijk dat ze voor hun fietsen hebben moeten werken. De voetballende Johan en Matthijs waren al snel even enthousiast als hun oudste broer. Ook Hester heeft de slag te pakken, maar aarzelt nog of ze een wedstrijdlicentie zal aanvragen.
Nu de jongens hun rijbewijs hebben en per bus naar de wedstrijden in heel Europa gaan, ‘moeten‘ Tinie en vader Gert niet meer mee. In het begin was dat wel anders. Iedere zondag was wel ergens een wedstrijd in het land. De ouders zijn altijd graag mee gegaan, maar in die jaren was goed te merken dat mountainbiken een dure sport is. Nu is dat anders, dankzij de sponsors in het Scott Van de Put team. ‘We hebben het nooit bijgehouden, maar er is heel veel geld aan fietsen besteed.‘
Tinie en Gert hebben dat nooit als een probleem gezien. Gert komt zelf uit een fietsfamilie en Tinie vond het leuk om te zien hoe goed de sport haar zonen afging. ‘Ze schreven zelf in de kalender op wanneer de wedstrijden waren. En dan gingen we vanzelfsprekend mee.‘
BLONDE DAMES
Hoewel veel in het teken van de fiets staat, zou Tinie eigenlijk niet anders willen. Alleen aan tafel zijn de gespreksonderwerpen soms wat eenzijdig, schetst Hester. ‘Het gaat eigenlijk altijd over fietsen. Vorig jaar kwam Matthijs terug uit Noorwegen, waarop we hem vroegen of hij nog mooie blonde dames had gezien. ‘Nou nee‘, luidde het antwoord. ‘Wel mooie frames.‘ Tinie: ‘Vrouwen zijn wel interessant. Als ze fietsen tenminste.‘
Copyright © 2004 De Stentor - alle rechten voorbehouden
Door Nils ten Brinke - ZUUK - Drieëneenhalf bruine broden per dag, een kist appelen per week, dozen volkoren-spaghetti en potten appelstroop voor de aanvulling van ijzer. Uit het boodschappenlijstje van Tinie Wagenaar laat het zich voor de kenners niet moeilijk raden welke sport in huize Wagenaar te Zuuk wordt beoefend.
