De reden dat Dieleman stopt, is dat het intensieve sporten haar maatschappelijke carrière in de weg zit. Sinds ze van het voorjaar afstudeerde aan de universiteit van Wageningen, is ze op zoek naar een baan op het gebied van bosbouw. Maar die zoektocht wil nog altijd niet erg vlotten. „Ik heb nu voor twintig uur in de week uitzendwerk, waardoor ik mij in mijn levensonderhoud kan voorzien. En daarnaast train ik nog twintig uur. Dan houd ik nog net genoeg tijd over om vacatures uit te knippen, maar niet om daadwerkelijk te gaan solliciteren.“
Dieleman kiest er daarom voor om haar topsportloopbaan per direct overboord te gooien. Ze was al van plan dat aan het einde van het jaar te doen, maar stopt er nu al eerder mee. „Ik heb vier jaar aan de universiteit gestudeerd, maar nu doe ik er al een halfjaar niets mee. Ik mis heel erg het probleemgericht denken, ik zou zo graag weer eens iets met mijn hoofd willen doen. Maar op dit moment heb ik niet eens de tijd om de vakliteratuur over bosbouw bij te houden of om goed te netwerken in het wereldje.“
Dieleman had in 2003 nog een heel goed seizoen. Ze won tot ieders verrassing de Europacup en eindigde steevast vooraan in de wedstrijden voor de Flanders Cup. En na afloop van het Nederlands kampioenschap, waarop ze vierde werd, sprak bondscoach Leo van Zeeland uit dat Dieleman een grote zou worden. Ze was nog jong en de tijd om te oogsten zou nog komen, zei hij. Maar aan het einde van het succesjaar verliet Dieleman opeens de nationale selectie - het waren niet haar soort mensen - en begin 2004 kondigde ze aan dat ze aan haar laatste jaar begon. Ze richtte zich liever op een maatschappelijke carrière.
Haar afscheid, eerder dan gepland, gaat haar wel aan het hart. „Ik vind het nog steeds heerlijk om te fietsen“, vertelt ze. „Ik ben de afgelopen maanden al wat minder gaan trainen, maar ik miste de trainingen vaak wel. Als ik twee dagen achter elkaar niet op de fiets had gezeten, voelden mijn benen raar aan en kreeg ik last van mijn maag. Afkickverschijnselen, ja.“
Zondag gaat ze er in Malmedy nog één keer tegenaan. Nog één keer wil ze laten zien dat ze wel degelijk kan mountainbiken. Maar daarna is het over. „Dan ga ik alleen nog fietsen als het mooi weer is en ik ook tijd heb. Nu voelde ik mij nog wel eens schuldig als ik niet getraind had, maar dat is dan helemaal over.“
(Provinciale Zeeuwse Courant)
door Roeland van Vliet - GOES - Mountainbikester Mirjam Dieleman (23) stopt al halverwege haar laatste seizoen. Komende zondag rijdt ze haar laatste wedstrijd, in het Belgische Malmedy, op één van haar favoriete parkoersen. „Lekker technisch parkoers, goed veel wortels, kan ik me nog één keer op uitleven.“.