Hij geeft de snelle fietsers voor hun vertrek nog wel even mee een passend advies mee: ‘Morgen is in Reutum het buikglijden heren. Dus als je onderuit wilt doe dat dan morgen en niet vandaag.’ De meeste wielrenners blijven echter op het opdrogende parcours in de benen. En terwijl de lokale pubers stoer doen op het ereschavot, razen de snelle jongens met hun dikke banden over de trappen van het gemeentehuis en scheren ze door de nauwe straatjes.
Een paar honderd meter van de start, in de geluidsschaduw van de ratelende spreekstalmeester, staat een vrouw bij het passeren van nummer één steeds roepen ‘kom op, hou vol’. Het blijkt Maria Schotman, de moeder van de ‘nummer één’ Frank Schotman. Samen met zijn vriendin Anne Hiemstra geven ze Frank elke ronde een mentale duw in de rug. De nu 21-jarige HTS’ser in opleiding uit Steenderen, won vorig jaar de rit. ‘Hij wil hier heel graag winnen’, zegt zijn moeder. ‘Voor zijn vader, die is dit jaar helaas overleden. Hij zou graag voor hem een wedstrijd winnen, maar dat is nog niet gelukt tot nu toe.’ Daar komt hij weer. ‘Kom op Frank, de afstand wordt groter’. Frank ligt op kop en fietst met een bebloede knie, opgelopen bij een val in de tijdrit. In deze strijd blijft hij gelukkig zitten. Nog één wedstrijdje dit weekeinde en dan gaat hij met zijn vriendin op vakantie naar Pisa.
Onderwijl warmt Tubbergen zich op voor een mooie nacht. Biertent, elektrische stier en ander vermaak zorgen voor redelijk wat publiek en een zeer geslaagde twintigste editie van de Nacht van Tubbergen.En zeker geslaagd voor Frank Schotman, want hij wordt uiteindelijk eerste. Als tweede eindigt Tom Hoekman uit Oldenzaal en derde wordt Roel de Vries uit Groningen.
Copyright © 2004 De Twentsche Courant Tubantia - alle rechten voorbehouden
De Nacht van Tubbergen vond dit keer onder een relatief gunstig gesternte plaats. Want in de namiddag leken flinke regenbuien het Tubbergse feestje nog een beetje te versteren. Maar de wolken regenden op tijd leeg en zo kan wethouder P. van der Vinne met een kromgetrokken de vinger de mountainbikers op weg sturen voor hun eerste rondje van dik een kilometer lengte.
