Bij de slagbomen op parkeerplaats 4 is het beginpunt van het parcours. Het gladde asfalt wordt verlaten voor een smal zandpaadje. Meteen wordt duidelijk wat de designers voor de fietsers in petto hebben: een slingerend parcours waar haakse en scherpe bochten elkaar afwisselen. Met de wielerbaan aan de rechterkant draaien we kriskras door het open bosgebied, duiken kuilen in en schieten weer omhoog. Een fraai houten bruggetje over en daarna vier kunstmatige bultjes met los zand. Fijn tijdens nat weer!
Het zand is er volgens mountainbiketrainer Gerard ter Haar van de Oldenzaalse Wieler Club (OWC) juist neergelegd om de grond op te hopen en droger te maken. "Voorheen was het op die plek juist een modderpoel. De ondergrond wordt geleidelijk aan steeds harder." De mountainbikeploeg van OWC traint al regelmatig op het parcours. Tijdritjes, korte wedstrijdjes of koepelkoersjes, het zijn enkele oefenvormen die Ter Haar op het parcours gebruikt.
Een klein klimmetje doet de spieren kort wat strakker staan. Bovenop een houtwal flitsen de bomen links en rechts voorbij.
"Het enige nadeel van het parcours is dat er niet echt geklommen kan worden. Daarvoor is de route te vlak’, aldus de OWC-trainer. Daarom is handig gebruikt gemaakt van de houtwallen die rondom de vijvers liggen. "Wil je echt gaan oefenen op het klimmen, dan ben je aangewezen op de Tankenberg of Bentheim’, zegt Ter Haar, die daarom tijdens het ontwerp van de route voorstelde het pad naar uitkijktoren van Het Hulsbeek mee te nemen. Zijn plan sneuvelde. "Het aanzetten en de stuurtechniek zijn eigenlijk de twee belangrijkste onderdelen van het trainingsprogramma op de ATB-route. Korte scherpe bochtjes, bijna geen rechte stukken. Het parcours is echt ideaal om je bochten- en stuurtechniek te verbeteren."
Het parcours slingert zich over boomstronken en boomwortels, door kuilen en gaten, hobbels en bobbels. Een kleine aanslag op het zitvlak en de onderarmen. "De hobbels zijn ontstaan als gevolg van het graafwerk’, verklaart Ter Haar het geschud op de mountainbike. "Onze wedstrijdrijders waren in het begin vrij negatief over het parcours: te hobbelig én te smal. De grond was bovendien erg los, waardoor je haast niet vooruit kwam. Je zakte met je fiets helemaal weg. Ook dat is inmiddels al beter geworden. Ik verwacht zelfs dat de hobbels wel zullen verdwijnen. Gewoon een kwestie van tijd en het weer."
De route heeft een totale lengte van acht kilometer. Zonder tegenliggers of medegebruikers is een rondje onder de twintig minuten afgewerkt. Ter Haar: "Tijdens een training doen we ook wel eens een tijdrit. Volle bak rijden, een hele ronde lang. De snelste doet er zo’n zestien minuten over. Dat was ooit twintig minuten. Met het gladder worden van het parcours moeten we onder de veertien minuten uit kunnen komen’, verwacht de mountainbike-trainer.
Rondom de route zijn er volgens hem nog mogelijkheden om het parcours in de toekomst uit te breiden. "Met bijvoorbeeld een schansje, zodat we het springen kunnen oefenen." Niet alleen Ter Haar maar ook "zijn" pupillen raken steeds meer enthousiaster over het ATB-parcours, een initiatief van de Junior Kamer Oldenzaal en de Regio Twente. "Mooi vlakbij en een erg goede plek om te trainen. Drie uur vermaak je je er zo."
Samen met de Oldenzaalse wethouder J. Lempsink verricht Van der Poel vrijdag de officiële opening van het ATB-parcours. Na de onthulling van het routebord is er een ATB-clinic voor sponsors en vrijwilligers. Zij worden vergezeld door de internationale mountainbike-toppers Erwin Bakker, Maarten Nijland en de wereldkampioen cyclecross Daphny van den Brand. Niet-fietsers kunnen deelnemen aan een wandeling die hen langs een deel van de route leidt.
Copyright © 2003 De Twentsche Courant Tubantia
