Gisteren kwam ze terug in Vlissingen. Moe maar niet helemaal voldaan. Op de eerste dag stond Mirjam Dieleman ergens in de Turkse binnenlanden op het podium, omdat ze als derde was geëindigd in de proloog, een tijdrit over vijf kilometer met een steile klim en een helse afdaling. In de twee daarop volgende dagen ging het wat minder, omdat ze werd gehinderd door maag- en darmproblemen. Op haar tandvlees volbracht ze de wedstrijd en eindigde ze als vijfde.
Mirjam Dieleman, studente bos- en natuurbeheer in Wageningen, nam aan de wedstrijd in de schilderachtige streek Capadocië deel als gastrenster van de Nederlandse Bianchi-ploeg. Een maand geleden werd ze benaderd door de ploegleider, nadat die informatie had ingewonnen bij mountainbike-bondscoach Van Zeeland. Hij had de naam van Dieleman genoemd. "Heel eervol dat de bondscoach mijn naam noemde``, vindt Dieleman, die vermoedt dat ze uitgekozen is omdat ze goed bergop kan rijden.
Dat deed ze ook voortreffelijk in het veld van een paar honderd deelnemers, onder wie zestien vrouwen. Totdat ze werd geveld door iets wat ook wel de Wraak van Montezuma wordt genoemd. Na de derde plaats op vrijdag beëindigde ze de rit in lijn van zaterdag als vijfde en het criterium van zondag als zesde.
Dieleman: "Jammer dat ik ziek werd, want er had meer ingezeten. Ik denk dat het kwam door een combinatie van hitte, inspanning en voedsel. Het was daar enorm warm, wel 35 graden. Dat is niet het weer waarin ik me lekker voel. Veel deelnemers hebben de eindstreep niet gehaald. Ik heb de laatste twee dagen niets binnen kunnen houden. Ik had weinig kracht en was absoluut niet scherp meer.``
Sprookjeswereld
Ondanks alle ongemakken en inspanningen kon Dieleman genieten van de omgeving waar ze doorheen fietste. Capadocië is een kalksteengebied dat door de wind is veranderd in een sprookjeswereld. Het bestaat uit spitse bergjes in pastelkleuren, waarin mensen woningen en kerkjes hebben uitgehakt. "Als ik na een lange klim boven kwam en uitkeek over het gebied dan was ik steeds weer verbaasd. Zoiets had ik nog nooit gezien.``
De wedstrijd in Turkije, die gewonnen werd door een Mexicaanse, was voor Mirjam Dieleman een uitzonderlijke belevenis. Normaal gesproken rijdt de Vlissingse haar wedstrijden - bij voorkeur op de mountainbike - in Nederland of in België. Maar als ze volgend jaar weer wordt uitgenodigd, zegt ze geen nee.
Provinciale Zeeuwse Courant
