In het mountainbiken wás je de top. Waarom dan de omschakeling? Zat het missen van een olympische medaille in Sydney er voor iets tussen?
Ik raakte een beetje uitgekeken op het wereldje. Mountainbiken is zwaar, maar heel eenvoudig. Je start, je rijdt je te pletter en je ziet wat het oplevert. Afdalers zijn knettergek. Crosscountry-specialisten, zoals ik vroeger, leven in een soort galerij, zonder zijwegen. Je kan alleen rechtdoor. De wegwielrennerij is ánders. Je moet rekening houden met tactiek, met een ploeg. Daar zitten ernstige jongens bij als Cioni en luidruchtige types als Bramati. Dat maakt het net mooi. (stukje uit de standaard, door Paul De Keyser)