Drie dagen trails rijden met de Trek Stache 9, 29+

Uit de doos:
Als je de Stache 29+ voor de eerste keer ziet denk je dat het een 29'er is die een berg steroiden
heeft opgegeten. Een uit de kluiten gewassen broertje van de gewone Stache zullen we maar
zeggen. En dat is niet zo raar met 29'er banden welke 3 inch breed zijn en op velgen van maar liefst
50 mm. liggen.

Maar wat is het verhaal achter de 29+ van Trek. Eigenlijk heel simpel. Trek wil een trailbike ontwikkelen
zonder al te veel poespas met redelijk wat comfort en demping  maar tegelijkertijd ook een heel korte
wielbasis en een speels karakter.

Een korte achterbrug, daar zijn ze in ieder geval in geslaagd. Deze meet slechts 420 mm..
Om dit te verwezelijken heeft Trek gekozen om een verhoogde liggende achtervork te plaatsen
aan de kant van het crankstel. Bikers die al wat langer meedraaien zullen dit misschien herkennen van
begin jaren 90.  Zo zie je maar dat technieken die ooit zijn bedacht jaren later ineens veel beter tot hun
recht komen.

Maar de verhoging is niet het enige aparte aan de achtervork. Deze heeft namelijk ook verschuifbare
achterpatten. Trek noemt ze "Strangehold Dropouts". De verstelbare patten zorgen ervoor dat je
met verschillende wielmaten kunt biken. Een standaard 29'er wiel of een 27,5+ wiel behoort ook
tot de mogelijkheden. Maar het is niet zo dat je elk wiel er zomaar in kunt schuiven. De naven
meten namelijk inbouwbreedte 148 mm. aan de achterzijde en 110 mm. aan de voorkant. De bredere
naven zorgen voor stijvere wielen en  maken het frame wat wijder zodat je met bredere banden
kunt rijden.

Om even een korte brug te leggen van de achterzijde van de bike naar de verdere afmontage.
Deze is gewoon netjes: Een 1 x 11 Sram X1 afmontage met 30 tands voorblad en 10 - 42 cassette
zorgen voor de overbrenging. Shimano XT remmen met 180 mm. schijven brengen alles tot
stilstand en de Manitou Magnum 34 Pro voorvork zorgt voor stabiliteit en demping.
De wielen bestaan uit DT Swiss 350 naven met 50 mm. brede Sunringle Mulefüt velgen waar
3" brede Bontrager Chupacabra, Tubeless Ready banden op liggen.
Het stuur is een carbonnen Bontrager Rhythm Pro met 15 mm. rise. En om de zaak compleet te
maken is de fiets uitgerust met een KS-Lev. Stealth dropper post. Een onmisbaar item op een bike
van dit kaliber.
Voor de geintresseerden hebben we de Trek even aan een elektronische weegschaal gehangen.
In de maat XL (21,5") weegt de bike compleet met pedalen, bidonhouder en gps 13,34 Kg.
Dat is een heel net gewicht voor een bike met dit formaat wielen.

De trails op:
Om even aan te geven wat voor soort rijder ik ben: Een technische rijder. Het hoeft niet snel
omlaag te gaan maar het moet mooi zijn. Singletracks, stenen, trapjes en kleine dropjes.
Dat is waar ik van hou. En nu bike ik al bijna 2 jaar op een Fatbike. Het eerste jaar op een Salsa
Mukluk 3 maar sinds oktober 2014 op een nieuwe Trek Farley 8.  Dus waar de Trek Stache 29+
voor de meeste bikers brede banden heeft, daar vallen ze in mijn ogen nogal mee.

Voor de review heb ik de bike drie dagen aan de tand gevoeld aan de Moezel. Een gebied met
veel klimwerk en veel trails. Het gebied voor deze bike.
Vlak voor de eerste tocht heb ik de bike klaargemaakt. Ofwel lucht in de banden en een klein
beetje met de rebound van de vork gespeeld. Het zadel voor mijn houding afgesteld en dat was
het. Ik heb verder alles gelaten zoals het was. De bike past mij dan ook als gegoten. Een redelijke
hoge stack aan de voorkant en daardoor een ontspannende houding om de bike vlotjes van zijn
linker- naar rechteroor te gooien.

Tijdens de 3 dagen krijgen we heel wat klimwerk voor de banden geschoven en na een korte
warming up komt de eerste kuitenbijter tevoorschijn. Wat me tijdens de warming-up opvalt is
het gemak waarmee de bike rolt. Dit voelt helemaal niet zwaar aan en ondanks dat je iets meer
kracht moet zetten bij het aanzwengelen, zodra deze rolt, rolt het ligt. Zo ook bij de eerste
kuitenbijters. Ondanks dat je met een 30 - 42 verhouding rijdt, fiets je op deze bike vrij gemakkelijk
omhoog. Hier was ik eerst nogal sceptisch over. Ik had het gevoel dat ik versnellingen tekort
ging komen. Maar daar heb ik het hele weekend geen last van gehad.
(Dit heeft ook wel te maken met de lichte wielset en banden. Deze waren op de testbike al tubeless
gemaakt en dit komt het rollende gewicht ook wel ten goede. Een binnenbandje  voor dit formaat
weegt ook al snel 400 gram. Sowieso wil je deze bikes tubeless rijden. Je banden rollen gewoon een
stuk lichter en bewegen veel soepeler over obstakels zoals takken, stenen en kuilen.)

Na de eerste kuitenbijters traverseren we een paar kilometer over een paar brede boswegen en het
geeft me tijd om te wennen aan deze bike. Tot we bij de eerste singletrack aankomen. Hier begint
het echte werk. Het zadel gaat omlaag en over een dik bladerdek dalen we af. Je merkt dat de bike
hier echt in zijn element is. Korte bochtjes zijn dan ook geen probleem en door krappe haarspeld-
bochten laat deze bike (framemaat 21,5") zich lekker heen sturen. De bike voelt wendbaar
en licht aan. Bij een snelle afdaling met kleine jumpjes valt op hoe lichtvoetig de bike is. Hij nodig
uit om te springen. Stabiel op snelheid en in de lucht.
Komen we even later bij een afdaling met een aantal snelle kombochten achter elkaar dan valt
de grip van de brede 3" sloffen op. Dit is iets waar je aan moet wennen, je bent geneigd om de
bike meer af te laten remmen dan eigenlijk nodig is. Voordat je de grens hebt gevonden ben je
de bocht allang weer uit. Maar de grond hielp dit weekend ook enorm mee. Droge grond met
tonnen aan grip en maar een paar plassen modder. Hoe de banden presteren in modder en gladde
ondergrond zou ik dus niet durven zeggen. Het is namelijk geen heel grof profiel maar voor de
natte Nederlandse bospaden zou dit absoluut geen probleem moeten zijn.

De volgende dag krijgen we trapjes onder de banden geschoven. Lange trapjes, bostrappen en
korte trapjes in de dorpjes. Hier valt weer eens het extra volume van de banden op. De scherpe
kantjes worden bij het afdalen van de treden weggesneden en je hebt niet het gevoel dat je
ruggengraat een paar cm. korter is geworden na een lange trap. De bike blijft op lage snelheid
en op de lange trappen ook heel stabiel aanvoelen. Even een trackstand bij een platform en dan
weer naar verder rollen is dan ook absoluut geen probleem.
Een bezoek aan een klein bikeparkje staat ook op de route. Jumps? Geen probleem. Kombochten en
Northshores? Kom maar op. En als de drops niet al te hoog zijn voor mij ook geen probleem.

De laatste dag is aangebroken en dit betekend Switchbacks. Veel haarspeldbochten om de bike
lekker doorheen te laten rollen en een aantal snelle stukken waar de bike als het ware doorheen
stormt en zijn eigen rij lijn  kiest. Precisiesturen is dan ook niet een van de eigenschappen van de
bike. Deze  knalt net zoals mijn Farley overal door en overheen. Maar zorgt wel voor een gigantische
grijns op je gezicht.

Het vonnis:
Trek is geslaagd om een schitterende trailbike neer te zetten. De Stache 9 zou helemaal af zijn met
Een Cinch crankstel om even snel van voorblad te wisselen voor vakanties, pittige Ardennentochten
en Zuid Limburg.
De drie dagen biken met deze bike heeft mij al doen besluiten wat mijn volgende fiets gaat worden.
En dat zegt in mijn ogen genoeg.

De Adviesprijs van de Stache 9 29+ bedraagt € 3699,-
Voor meer info klik je op de volgende link:
http://www.trekbikes.com/nl/nl/bikes/mountain/trail/stache/stache_9/

Wij danken Trek Nederland voor het beschikbaar stellen van de Stache 9 en
Fietswereld Vlassak uit Budel voor het aannemen en verzenden van de bike
http://www.fietswereldvlassak.nl/