Een testdag is bijzonder nuttig. Het geeft je niet alleen de gelegenheid om een aantal fietsen van nabij te bekijken (en te betasten) maar je mag er nog op fietsen ook. Je krijgt dus een betere indruk dan vanachter je PC en dat is naast nuttig ook nog gewoon leuk. In dit geval was er een ruime selectie fietsen aanwezig. Fatbikes van Surly en Salsa, een paar fraaie Salsa fully's en vooral heel veel Kona's. Schoenen had ik bij me, pedalen waren ruimschoots aanwezig (wat niet altijd het geval is, bij twijfel even vooraf informeren) en natuurlijk ontbrak ook de rest van het fietskloffie niet. Een inbussetje en shockpomp was ik helaas vergeten maar is wel een aanrader om bij je te hebben zodat je een fiets tijdens je rondje even kunt tweaken als dat nodig is.
Ik begon de dag met mijn eerste (tromgeroffel) 650B ervaring. Nou ga ik aan zo'n kort rondje geen verregaande conclusies verbinden maar omdat ik op het moment in mijn eigen stal zowel een 29er als een 26er heb is een beetje vergelijken onvermijdelijk. Wat me in ieder geval opviel: Op het moment dat je wegrijdt voelt het een beetje anders dan 26" maar niet veel. Minder dan bij een 29er in elk geval en in eerste instantie zou ik dus zeggen dat je qua rijgedrag dichter in de buurt zit van een 26 dan van een 29 inch en in de praktijk eigenlijk niet veel van de wielmaat merkt. Dat wil niet zeggen dat de fiets (Kona Explosif 2013) niet lekker reed, integendeel. Die reed als een Kona en dat is positief bedoeld. Goed afgemonteerd, de juiste banden, goede eerste indruk dus.
Daarna moest ik helaas een tijdje wachten, er was aardig wat animo en kennelijk was men lekker aan het fietsen (of gewoon verdwaald). De volgende beschikbare fiets was een Kona Hei Hei. Die naam gaat al een tijdje mee maar in dit geval gaat het om een XC georienteerde 29er fully. Lekker ding, vlot ook maar speels en niet te nerveus. Ik zou dit model eerder classificeren als 'gewone' XC of trailbike dan als XC race model en dat is vanuit mijn perspectief positief bedoeld. Dan is de tijd aangebroken om even vreemd te gaan met de Kona Rove, een CX-achtige dropbar gravelroadracer. Eerst even lekker 'bollen' op de weg, dat rijdt goed. Even wennen aan de Sram double tap en dan richting parcours. Dat is andere koek, ik heb aardig wat rondgereden met racefietsen maar heb nul komma nul cyclocross ervaring en dan is een mtb parcours met smalle banden en een dropbar een uitdaging. Wel een leuke, als je maar blijft rollen gaat het eigenlijk prima en de remmen werken (gelukkig) goed. Wat me een beetje tegenviel was de prestatie van de fiets op de gravelpaden rond het parcours. Ik had verwacht daar vlot en comfortabel te kunnen rijden maar vond de fiets toch wel erg hard aanvoelen. Nou waren de hard opgepompte banden daar ongetwijfeld debet aan maar ik had van frame en vork wat meer demping verwacht.
Terug naar de vering dan maar en dan flink veel. Ik stond eigenlijk te wachten tot de Kona Satori beschikbaar zou zijn toen mijn oog op de Proces DL viel, die had ik hier niet verwacht! Even een rondje maken dus, dikke fiets, leuk. Reverb, Lyrik two-step, een mooi pakket maar niet geschikt voor dit parcours helaas. Begrijp me niet verkeerd, je komt er zonder problemen mee rond en ook de klimmetjes zijn geen probleem maar een dergelijke fiets schreeuwt gewoon om meer uitdaging en vooral veel meer afdaling. Ik heb geprobeerd het juiste gevoel te krijgen door bovenaan de klim de reverb te droppen, de demper open te gooien en de vork op zijn maximale veerweg te zetten maar helaas. Om echt van deze fiets te genieten is toch wat meer nodig en ik zou deze fiets dolgraag aan de tand voelen in de echte bergen. Kleine scoop: volgens welingelichte bronnen gaat er in 2014 het een ander gebeuren op 650B gebied bij Kona dus houd ook deze fiets in de gaten dan...
De zon breekt inmiddels door dus tijd voor Salsa, ik bestijg een Spearfish en maak mijn rondje. Geen goede indruk, teveel druk in de demper en een te grote maat. Hij reed verder prima en voelde erg stabiel maar als een fiets niet goed past wordt het vanzelfsprekend geen liefde. Gelukkig is er ook een Horsethief aanwezig en die blijkt wel de juiste maat te hebben, beter afgesteld te zijn (voor mij dan) en sowieso meer mijn, ehm, ding. Meer veerweg, lekker soepel, gooi en smijt gevoel, helemaal goed. Helaas kon ik er maar kort op rijden maar die wil ik zeker nog wel eens uitgebreider aan de tand voelen. Interessante afmontage ook met Whitebrohters vork en chainguide. In een woord: Nice.
Moe, voldaan en zelfs een tikje verkleurd (lees: rode neus) keer ik weer huiswaarts. Nuttige dag geweest, ik kan tenminste voor mezelf aardig wat informatie halen uit een paar van dit soort ritjes en dat geeft weer stof tot nadenken. Het lukt niet altijd om op alle fietsen te rijden die je zou willen testen (in mijn geval vrijwel alles) maar ik heb op een stuk of zes fietsen kunnen rijden en dat was meer dan genoeg. Wat mij beftreft voor herhaling vatbaar en ik hoop dat de organisatie er ook zo over denkt. In ieder geval namens mij nogmaals bedankt.
