't Zal ook eens goed blijven gaan met Vink

"Dat was niet hetgeen waar ik het meest van baalde, wel van hoe ik heb moeten fietsen. Ik had totaal geen kracht in mijn benen. Niet starten was misschien beter geweest, maar je wilt toch die trui verdedigen hè." Zei de 34-jarige mountainbikester uit Heeswijk-Dinther twee jaar geleden niet precies hetzelfde? Toen was het de ziekte van Pfeiffer die haar plannen verstierde en haar terugzette naar de tweede plaats op het NK. "Nu heb ik problemen met m'n luchtwegen. Ik ben zes weken niet in competitie geweest. Het NK was mijn eerste wedstrijd weer, na pas een week training."
Begin juni ging het fout, bij de wereldbekerwedstrijd in Zwitserland. Op het moment dat Vink, die last heeft van astma, dacht de 'pollenperiode' achter zich gelaten te hebben. "De natuur in Zwitserland is kennelijk iets later. Ik heb daar een enorme dreun opgelopen. Na vijfhonderd meter rijden was het afgelopen. Daarna was het wachten op het herstel. Ik heb in het voorjaar zoveel gereden met een zuurstoftekort dat ik door mijn energievoorraad heen was. Ik heb veel op de bank gelegen."
Het ongeluk kwam niet alleen voor de geboren Wijk en Aalburgse, die de voorgaande twee seizoenen ook langdurig sukkelde met haar gezondheid, maar vorig jaar weer opkrabbelde met twee nationale titels (cross country en marathon) en brons op het WK marathon. "Mijn man belandde in het ziekenhuis. Hij heeft twee dagen op de intensive care gelegen. Gelukkig gaat het nu weer goed. Dat bevorder de mijn herstel ook niet."
Zelfs wist Vink wel dat het met een dikke week training voor het NK krap-an was. "Iedereen verwacht dat je gaat winnen. Ook al geef je aan dat je écht niet in goede doen bent. Ik heb af moeten zien om de wedstrijd uit te kunnen rijden. Het is de vraag of dat verstandig is geweest. Op het podium dacht ik: 'waarom zit het nou niet een keer mee?' Dit is gewoon superfrustrerend."
Eén troost: de olympische nominatie is reeds op zak voor de renster van het BeOne Mountainbike Team. "Je gezondheid doet veel met je zelfvertrouwen. Ik ervaar zeker angst voor een volgende tegenvaller. In m'n achterhoofd weet ik dat ik geplaatst ben voor Peking, maar in deze situatie vraag ik me af hoe ik het moet aanpakken. Doelen uitzoeken denk ik, zoals het WK marathon, en geen onnodige risico's nemen. Het zal toch best een keer meezitten?"