Reisverslag: Marokko 2006 transatlas

Vasa sport www.vasasport.nl biedt de mogelijkheid om door en over het
Atlasgebergte te rijden met je mountainbike onder begeleiding van een gids en
met de keuze om in de medium, sport of extreme klasse te rijden. Aangezien het
in Marokko zeer warm kan zijn zal de start in oktober plaats vinden omdat de
temperaturen om te biken dan wat aangenamer zijn aldus de informatie van de
organisatie.Dit bleek achteraf iets anders uit te pakken maar wat wil je als
het in Holland ook nog extreem warm is voor de tijd van het jaar.

De afgelopen maanden hebben we flink wat training kilometers gemaakt zelf in
de Ardennen aan het rijden geweest om toch wat te kunnen klimmen. In het Zeeuwse
landschap valt het niet mee om hoogtemeters te maken.
Omdat we maar 30kg bagage mee kunnen nemen inclusief de mountainbike was het
de afgelopen dagen nog wikken en zeker wegen om te kijken wat er mee moest, je
moet zelf ook onderhoud en reparatie aan je bike uitvoeren dus heb je ook wat
reserve onderdelen en gereedschap nodig, maar met iets meer dan 30kg kon alles
toch mee wat we nodig dachten te hebben.
Op vrijdag 6 oktober was het dan zover, we moesten om 10.30 uur in Brussel op
vliegveld Zavetem zijn hier gaan 14 van de 25 deelnemers aan boord van het
vliegtuig om af te reizen naar Marrakech in Marokko de andere deelnemers gaan
een dag later via Schiphol. Ondanks slecht weer en files op weg naar het
vliegveld zijn we als een van de eerste deelnemers in de vertrekhal de anderen
volgen al snel. Na de kennismaking gaan we naar de balie om ons aan te melden
voor de vlucht.
We hopen dat alle mountainbikes met deze vlucht mee kunnen het is namelijk
goed mogelijk dat er teveel zijn en dat ze pas met een latere vlucht mee komen,
een van de redenen om dus al een dag eerder te vertrekken.Na een vlucht van
ongeveer 4,5 uur landen we in Marokko en komen we zonder oponthoud snel door de
paspoort controle.Al kort daarna komt zelfs de bagage al op de band en tot
ieders verbazing zijn zelfs alle mountainbikes aangekomen!

Buiten de vertrekhal staan de auto's klaar die ons naar het hotel zullen
brengen dit blijken drie Landrovers en een Ford transit busje te zijn , wij
moeten er in en de bagage moet  bovenop de auto's geladen worden, je kunt
zien dat deze mensen al eens eerder iets op een auto gebonden hebben want in
korte tijd zitten alle bagage en bike's  op de auto's en worden we naar
Hotel Facet in het centrum van Marrakech gebracht, het is echter wel even wennen
aan de rijstijl die de chauffeurs er op na houden er rijden brommers, fietsers,
bussen en auto's waar ook nog voetgangers, ezels en paarden zich tussen begeven
om allemaal op  hun plaats van bestemming aan te komen.

Nadat we een kamer hadden gekregen konden we met een beetje passen en meten
alles opbergen, met drie personen en evenzoveel fietsboxen blijft er niet veel
ruimte meer over in een tweepersoonskamer,dus kwam mijn fietsbox bovenop de kast
te staan. Omdat de temperatuur een stuk hoger was dan in Nederland snel even
omgekleed en in afwachting van de maaltijd die door   de ramadan pas
later op de avond zou zijn. Om de tijd zo aangenaam mogelijk te vullen zijn we
nog even de omgeving rond het hotel gaan bekijken, maar door alle uitlaatgassen
die in de stad blijven hangen werd dit maar een korte wandeling. Er is hier nog
wel wat te doen aan katalysator en roetfilter.Na het eten nog wat geld
gewisseld en met andere biker's wat gedronken op het dakterras vervolgens om
half tien plaatselijke tijd  het bed opgezocht.
De volgende morgen werden we om half vijf wakker van (voor ons idee) een hoop
gejammer wat uit de speakers van de moskee die naast het hotel staat kwam, Dit
was vanwege de ramadan en we zouden hier de rest van de week ook nog regelmatig
vroeg door gewekt worden.Om een uur of acht zaten we aan het ontbijtbuffet
wat bestond uit verse broodjes met diverse soorten beleg en vers geperst
sinasappelsap.Na het ontbijt zijn we op het dakterras de bike's in elkaar
gaan zetten zodat deze klaar waren voor de volgende dag. Verder deze dag
doorgebracht in de souks waar van alles te koop is en regels met betrekking tot
hygienne nog ver te zoeken zijn. Vis,kippen en andere dieren slacht men ter
plaatse en gaat zo in een zak mee naar de koper. De dierenbescherming is hier
nog niet erg actief.Tussen de middag een pizza verorbert en nog wat cola
gekocht voor de rest van de week. Op het terras bij het hotel "siësta"gehouden
we moeten tenslotte krachten sparen voor de komende dagen.Vandaag komen ook
de andere deelnemers aan maar deze hebben vertraging opgelopen, na het diner
volgt de eerste briefing met de complete groep hier krijgen we uitleg over de
komende week.De lege fietsboxen blijven in het hotel achter, we moeten deze
door de keuken naar een soort opslag brengen, een ding weet ik zekers als mijn
vrouw deze keuken zou zien at ze hier niets meer.Nog een laatste nacht in
een echt bed, we slapen nu tussen de in elkaar gezette bike's maken we ons op
voor het avontuur.
08/10 2100m  66km
Na het aflopen van de wekker om 06.30 uur snel in de fietskleding gehesen en
naar de ontbijtzaal gegaan, nog even een bodem leggen voor de rest van de dag en
vervolgens de bagage op de Landrovers geplaatst en de bike's in een
vrachtwagentje gezet, toen alles geladen was vertrokken we voor een rit van ruim
twee uur naar Ljoukak de plaats waar de Transatlas van start zal gaan. Bij
aankomst  snel de bike's uit de vrachtwagen geladen de deelnemers kregen nu
echt de kriebels om aan het avontuur te beginnen.


Na de start was er al een mooi pad van ongeveer 20 km wat ons een beetje aan
de omgeving liet wennen vervolgens ging de route al stevig naar boven- iets
wat  de temperatuur ook had gedaanmet ruim 35 graden- zodat het met de
zuurstof ook al minder werd.Na deze stop begon er een afdaling van ruim een
half uur dit was dus echt kicken het stof zorgde ervoor dat je bijna geen zicht
had maar de adrenaline stoof door onze body en dit was nog maar het begin!Na
deze afdaling konden we nog een "colastop" houden bij een plaatselijke
kruidenier in een klein dorpje.Zodra je een plaats binnen komt. komen uit
alle hoeken en gaten de plaatselijke bewoners te voorschijn en je aanstaren er
komen niet zo vaak bikers in dit soort outfit langs dus waren we meestal een
welkome bezienswaardigheid.Toen de dorst gelest was werd er koers gezet naar
het bivak, dit betekende nog een serieuze klim en op de top van deze berg konden
we het bivak al zien liggen, het was voorzien van alle" luxe" waaronder geen
douche en geen wc maar wel echte Berber Whisky ofwel thee zonder of met zeer
veel suiker, normaal drinken we dit als we ziek zijn maar er zijn deze week heel
wat liters naar binnen gegaan en wat de suiker betreft ze gooien hele stukken in
een theepot dus dit goedje is echt zoet zo komt je suikergehalte weer snel op
het juiste pijl.Bij gebrek aan water kon je het ergste vuil wat in een
teiltje van je gezicht halen en dat was het voor vandaag, wegens beperkte
bagageruimte kon je per persoon dagelijks ongeveer drie liter water verbruiken
dit inclusief je drinkwater voor
onderweg.           
De maaltijd die door de Marokkaanse begeleiders was gemaakt bestond uit soep
en een mix van aardappelen met vlees en groente en ja daar kwam hij weer de
theepot als toetje.Na wat ervaringen met andere bikers te hebben
uitgewisseld en een briefing voor de volgende dag zijn we in de tent gekropen
rond 22.00 uur.



Eric09/10 1675m  83.4km
Al om 04.00 begint er een haan te kraaien en niet veel later wil er een ezel
ook laten weten dat hij wakker is wat een ….nacht op deze manier rust je lichaam
niet echt veel voor de volgende rit.We zaten dus al bijtijds aan het ontbijt
met zelfs oploskoffie, het brood was nog redelijk vers te noemen we zullen het
nog anders mee gaan maken deze week. Met jam waar ook de lokale wespen wel van
hielden en hazelnootpasta op het brood kon je de maag wel gevuld krijgen.De
plaats waar we de nacht hebben doorgebracht is een stukje vlakke grond bij een
kleine nederzetting de kinderen die daar wonen verzamelden al onze lege plastic
waterflessen en nemen deze mee naar huis, ook zij hebben vandaag een mooi
ontbijt want wat er aan eten over was aten ze met veel plezier op.Omstreeks
9.30u zitten we weer op de bike we rijden zelfs nog een afdaling van 22km over
een stuk asfaltweg  om deze na korte tijd weer te verlaten. Via het
stuwmeer van Idrgane volgen we de rivier die veelal droog staat richting
Assaraq. De route van vandaag laat diverse dorpjes en nederzettingen zien en
iets waar een echte mountainbiker van geniet: Afdalingen met een snelheid van
40/45 km naar beneden denderen stofwolken achter je laten en de stenen alle
kanten op zien springen.Na dit alles kwam de lunch, iets wat je alleen kan
geloven als je het hebt meegemaakt de Marokkaanse begeleiding had op een
parkeerplaats alle tafels en stoelen neergezet waar we vervolgens konden
aanschuiven pasta, tonijn en salade met fruit als nagerecht!Met een te volle
maag gaat de rit door een schitterende omgeving, in de dorpjes rennen de
kinderen naast ons mee en bedelen om geld en snoep. Niet veel later komen we
in  het dorpje waar we zullen overnachten. Naast het hotel waar we
verblijven is een Haman ( lees een hok waar je een emmer  water over je
heen kunt gooien) hier kunnen we ons van het stof ontdoen met warm water het is
toch wel weer een fijn gevoel als je even later schoon en fris bent.Omdat de
eetruimte aan de kleine kant is hebben we alle stoelen en tafels buiten op
straat gezet en worden we gade geslagen door de plaatselijke bevolking, vandaag
op het menu soep vooraf en vervolgens spaghetti met veel saus en het nagerecht
bestaat uit lekker zoete sinasappels en voor de liefhebbers is er ook nog
thee.Later op de avond volgt de briefing waar we te horen krijgen dat de
tocht voor morgen is ingekort vanwege een niet begaanbaar stuk van de route die
gepand stond.Om ongeveer half tien naar de slaapzak gegaan in de hoop wat
beter te kunnen slapen dan de nacht voordien.


10/10 1175m  19.7km
Weer een ….nacht geen oog dicht gedaan jankende katten afgewisseld door
blaffende honden en om vier uur weer een hoop lawaai uit de minaret kortom van
01.00 uur tot 04.00 uur een beetje geslapen daar knap je niet echt van op de
meeste deelnemers zien er aan het ontbijt dan ook niet erg uitgeslapen uit, maar
een troost we moeten vandaag niet al te veel kilometers afleggen.Na het
ontbijt zijn we vertrokken uit Assaraq om direct aan de eerste klim te beginnen
we moeten vandaag  ruim 1100 hm maken dus wordt het nog zweten. Op 2437 m
ligt de eindbestemming voor vandaag te weten Lac d´ifni dit ligt aan de voet van
de Toubkal (4167m) de hoogste berg van Noord Afrika.
De route gaat door diverse mooie dorpjes waar grote bomen staan die voor de
nodige schaduw zorgen en zelfs een rivier kruist ons pad. Na een half uur was
het weer raak een lekke achterband een doorn en een stuk ijzerdraad waren de
boosdoeners niet echt vreemd als je ziet wat er allemaal op de zandpaden ligt
aan rotzooi.Na het verwisselen van de binnenband weer vol goede moed verder
echter even later bleek er weer iets in te zitten. Dit was vlak voor een soort
restaurant waar we eerst een "colastop" hebben gehouden en vervolgens weer een
nieuwe binnenband gemonteerd.Na deze stop zijn we verder zonder problemen
naar de eindbestemming kunnen rijden, omdat het een niet al te lange rit was
konden we het nodige onderhoud aan de bike uitvoeren en de lek gereden banden
plakken. Een deel van de groep is nog naar een verderop gelegen meer gewandeld
omdat dit per bike niet te bereiken was. We overnachten bij mensen in huis ze
hebben  enkele kamers en een dakterras beschikbaar gesteld, we hebben hier
een vierpersoonskamer weten te bemachtigen deze kamer is uitgerust met rieten
vloermatjes en…….. verder niets dus gewoon slaapzak uitrollen slaapmatje
opblazen en klaar is je slaapplaats. De maaltijd vandaag bestond uit soep en
Koes-Koes met fruit als nagerecht. Dat we in een hoger gelegen gebied verblijven
is wel aan de temperatuur te merken zodra de zon weg is koelt het enorm
af.Na de briefing waar we te horen krijgen wat ons morgen te wachten staat
zoeken we onze slaapplaats op in de hoop wat meer nachtrust te krijgen dan de
vorige nacht.


Dig11/10 58.7km 2410m
Na een redelijke nachtrust die tot een uur of 4 duurde  zaten we al
vroeg een het ontbijt. Het brood is inmiddels zo droog dat er bijna geen
doorkomen meer aan is, overigens wel te begrijpen als je weet dat het de eerste
dag is gekocht en vers brood is door de ramadan momenteel moeilijk te verkrijgen
is. De eerste kilometers waren de weg terug die we gisteren afgelegd hadden om
vervolgens op de plaatselijke markt uit te komen waar het een komen en gaan was
van lokale bevolking die van heinde en ver komen om handel te plegen. De meeste
komen met een ezel of paard en enkeling met een oud busje.Na herstel van
diverse gebroken kettingen, waar wij dankzij KMC kettingen www.bikeapart.nl geen
problemen mee hadden en lekke banden bij diverse deelnemers konden we de rit
vervolgen na vele klimmen en dalen over gravel wegen, single tracks en rotsen
kwamen we uit op een plateau (2300m tot 2500m) op deze hoogte's  reden we
vele kilometers met prachtige uitzichten en snel wisselende ondergrond, ook
hebben we hier onze "mac Hoesein"trachten op te eten. Dit is hetzelfde droge
brood als bij het ontbijt met tomaat en kaas belegd door onze Marokkaanse
begeleider met de naam Hoesein. Gelukkig hadden we repen van huis mee genomen om
de honger voldoende te kunnen stillen.Na de lunch splitste de groep zich, we
gingen mee met gids Marco om nog een extra lus te rijden het eerste stuk was
even zoeken naar de juiste track maar dankzij de GPS kwamen we toch op het
juiste spoor terecht er was nog wel even een probleem,  twee honden die een
schaapskudde bijeen moesten houden zagen ons als indringers en zorgden ervoor
dat enkele rijders die dag een persoonlijk record op de sprint behaalden.
 Eenmaal
boven aangekomen hadden we een schitterend uitzicht over de omgeving en het dal
waar we uiteindelijk naar toe moesten. Afdalingen volgden met veel stof en
snelheden van soms 55 km op de teller zorgen ervoor dat je de soms zeer zware
klim snel bent vergeten dit is echt kicken ! Na dit spektakel volgde de laatste
klim van deze spectaculaire dag omdat we als laatste groep door de diverse
dorpjes kwamen en de lokale jeugd ook al begreep dat wij niets weg te geven
hadden werden we als dank met stenen bekogeld. Ondanks dat kwam iedereen zonder
problemen aan in Askaoun waar we in bergerie Noussounfou zouden overnachten hier
was de capaciteit van de bedden niet toereikend voor de grote groep bikers dus
sliepen er deelnemers in de gang en op het terras voor de bergerie. De aanwezige
douche geeft ijskoud water dus geen lange wachtijd. Dit dorp heeft de luxe om
over een aggregaat te beschikken zodat er elke avond tussen 19.00 en 23.00 uur
stroom beschikbaar is, makkelijk om de batterij van de camera op te laden. 
Om een uur of zeven konden we aanschuiven het lijkt een beetje eentonig te
worden maar weer soep en omdat er ruim voldoende was en de smaak perfect hebben
we een kom of vier naar binnen gewerkt het hoofdmaal bestond uit aardappel met
wortel en courgette iets wat prima te eten is maar na dit soort inspanning als
vandaag erg snel verwekt is, het nagerecht was een banaan, ik ga de kwark van
thuis weer al een beetje missen. De briefing laat weten dat we morgen op de
mooiste plek van de week schijnen te overnachten en dat we deze na ongeveer 55km
zullen bereiken dus op naar morgen.
12/10 2511m  59.14km
Dankzij een redelijke nachtrust, waarschijnlijk door de luxe van een oud
stinkend doorgezakt bed vertrokken we na het ontbijt vol frisse moed naar de
beloofde mooiste overnachtingplaats van de transatlas. Eerst een kort stukje
asfalt maar al snel veranderde de weg weer in het inmiddels bekende gravel. Na
een lokale markt te hebben gepasseerd begon de eerste klim voor vandaag zich
weer al aan te melden en dat naar een hoogte van ruim 2000m waar we deze dag
zeker niet meer onder zouden komen. De ondergrond heeft hier een veelvoud in
variatie zowel in samenstelling als in kleur het ene moment oranje even later
weer grijs om vervolgens weer geel of zwart te worden. In de vele afdalingen was
het weer volop genieten dit is echt te gek voor woorden ….. hier kom je voor
naar Marokko om op deze manier te kunnen mountainbiken fantastisch! Enige
kilometers later kwamen we uit op de kam van een berg hier rijden we vele
kilometers overheen met schitterende uitzichten en doorkijken op de dalen, op de
achtergrond blijft de Toubkal steeds zichtbaar. Door de slechte wegen is de
lunch plaats  door de rijders sneller bereikt dan door de Hoessein en zijn
gevolg d zodat we hier nog een tijd op moeten wachten. Het wachten word echter
beloond met een geweldige lunch in een zeer mooie omgeving, de pasta vind gretig
aftrek er is zelfs weer vers brood en ook de tonijn is van prima kwaliteit dit
met salade en fruit midden in een verlaten gebied in Marokko maakt dit alles
toch wel zeer speciaal. De kok deed nog even zaken met een geitenhoeder zodat we
al konden raden wat het avondeten zou worden. Na deze niet te vergeten maaltijd
brak de tijd voor vertrek weer aan bij mijn bike aangekomen bleek de achterband
lek te zijn dus in de brandende zon eerst maar weer een band gewisseld. Tijdens
de vele klimmen en dalen die nog volgden deze middag werden we regelmatig
begroet door lokale bevolking die naar de markt geweest waren. Tegen vijven
kwamen we aan bij de overnachtingplaats een uitgestorven dorpje in deze periode
van het jaar waar in de zomer het vee graast en de herders de aanwezige hutjes
bewonen aan de voet van de Sirwa. Geen water meer in de rivier dus ook geen
wasbeurt maar ach we stinken allemaal dus ruik je het niet van elkaar.Je
kunt hier goed merken dat we op een grote hoogte zitten en zodra de zon
verdwijnt zakt de temperatuur enorm ook staat er een straffe wind op deze open
vlakte. Het was niet moeilijk om te raden wat het eten deze avond voor verassing
was inderdaad geitenvlees voor de liefhebbers er was natuurlijk ook soep en
fruit, door de koude wind zaten we met alle deelnemers in drie naast elkaar
gezette tenten - made in Marokko-  om een beetje warm te blijven ook moest
een deel van de rijders in deze tochtige tenten de nacht doorbrengen waaronder
wij…..
 13/10 2075m  55.05km
Het lijkt eentonig te worden maar voor het slapen moet ik hier niet zijn de
hoogte speelt wel degelijk mee in dit avontuur, maar als dat het enige nadeel is
valt het nog te overzien en vanavond weer in een echt hotelbed dus kunnen we
bijtanken. Er zijn diverse deelnemers - ook slecht geslapen zeker- om 5.30 uur
naar de opkomende zon gaan kijken die mooi vanachter de bergen naar boven
komt.Omdat er vandaag ook nog een terugreis naar Marrakech per auto op het
schema stond moesten we om een uur of 8 op de bike zitten, dus direct na het
ontbijt in de pedalen. Het eerste deel van de route was hetzelfde als gisteren
maar nu afdalen en  hadden we nog de mogelijkheid om diverse ezelpaadjes
-singletracks-  te nemen, oppassen was het wel omdat de ondergrond hier erg
mul is en je wielen erg snel wegschuiven. Door de vele spectaculaire afdalingen
schiet het landschap van bergen,zandwoestijnen en steppe's in een rap tempo
voorbij maar ook nu volgt er na het afdalen nog een fikse klim met een stijging
van ruim 300m. Dankzij deze super snelle afdalingen tot 52km op de teller gaat
er voor de vijfde keer een band lek,ik pers vandaag alle energie en kracht die
nog in mijn lichaam zit eruit en dat heeft voor het materiaal blijkbaar ook zo
zijn gevolgen.We komen na de klim uit in een droge rivierbedding en rijden
nog door enkele dorpjes. Bij het verlaten van het laatste dorpje komen we uit op
een lange brede weg deze weg leidt naar Anzal de plaats waar het eindpunt van de
Transatlas is.Mede door de juiste wind lijkt het of we deze 8km lange weg
vliegend afleggen maar we hebben dit echt op de STEFFINI mountainbike's www.beebikes.nl  gedaan de
stenen vliegen alle kanten op en met een stofwolk achter latend eindigt 
hier de tocht.  In Anzal staat gids Marco de deelnemers op te wachten en
feliciteert ons met het uitrijden van de Transatlas.

Als alle bikers binnen zijn storten we ons op de laatste maaltijd die door
onze Marokkaanse begeleiders is bereid, tijdens de maaltijd maken zij nog muziek
om de feest vreugde wat te verhogen.Na een dankwoord aan hen voor de
perfecte verzorging worden de fietsen  op de truck geladen en gaan we per
Landrover terug naar Marrakech, deze 200 km in een Landrover lijkt nog zwaarder
dan de afgelopen week een ding was wel hetzelfde ook met de landrover reden we
nog een lekke band.Tegen zes uur aangekomen bij het hotel in Marrakech je
merkt gelijk weer dat je in een grote stad bent ,weg frisse lucht en weg rust
maar wel een warme douche en dat is ook best lekker na 6 dagen in de Atlas te
hebben geleefd. Ook de gsm werkt hier dus konden we onze meiden ook weer even
horen, nog twee dagen en we zijn weer bij elkaar.Vanavond vroeg in bed
beland, op naar morgen.
14/10
Weer eens een keer lekker geslapen, iets wat we nodig hadden. Na het ontbijt
de bike's uit elkaar gehaald en in de fietsbox verpakt zodat deze weer klaar
zijn voor de terugreis.Na de middag zijn we met een gids nog door de
binnenstad van Marrakech gelopen om zo nog wat van de cultuur op te snuiven. Na
het afscheidsdiner hebben we nog een groepsfoto van ontvangen uit de handen van
onze gids en liet elke deelnemer horen wat hij van de afgelopen week heeft
gevonden de reacties waren zeer positief.We zijn deze avond met de kippen op
stok gegaan omdat we om 04.00u naar het vliegveld moeten.Morgen laten we het
Afrikaanse wereldje weer achter ons en kijken terug op een perfect mountainbike
avontuur.
Eric en Dig Zweedijkdig.z@zeelandnet.nl
Met dank aan:
www.beebikes.nl  www.bikeapart.nl  www.vasasport.nl