WESTVOORNE - Een ’state-of-the-art’ mountainbikeroute rond het Oostvoornse Meer. Die droom van een groep mountainbikers komt steeds dichterbij. De politiek is al om, nu de centen nog. Wordt het misschien een EMO-parcours of een Happy Shrimppad?
Op zondag eten ze altijd appeltaart bij hun vaste uitvalsbasis, paviljoen De Duinrand. Dan heeft de groep van vijftig mannen die zich toepasselijk de ’Appeltaarters’ noemt al lekker een ochtendje gecrost op het strand. Bij slecht weer duiken de Appeltaarters nog wel eens de duinen in. Er is zelfs een ’illegale duinkampioen’, want mountainbiken in de duinen is een illegale bezigheid.
De Appeltaarters crossen liever legaal in de duinen, vertelt Oostvoornaar Rob van Beek (59). ,,Op een eigen pad.’’ Een pad in de duinen komt er niet. Wel een 15 kilometer lang pad rondom het Oostvoornse Meer. Eind 2008 moet het er liggen.
Rob klopte al een jaar of zes geleden tevergeefs aan bij het recreatieschap met het idee voor een ATB-parcours. Op een strandrace in Rockanje suggereerde de voormalig burgemeester Krijgsman een burgerinitiatief in te dienen bij de gemeente. Op die manier kunnen burgers een plan of onderwerp op de politieke agenda zetten. Slechts vijftig handtekeningen waren er nodig.
Rob liet zich dit geen tweede maal zeggen. Samen met Appeltaarter Robin Wagner (47) ging hij aan de slag. ,,Vijftig handtekeningen waren zo gezet. We legden een lijst neer in De Duinrand. Ook wandelaars die tegen ons zijn, zetten hun paraaf. ‘Dan hebben we in de duinen tenminste geen last meer van ze’, zeiden ze.’’
Robin Wagner, projectontwikkelaar van beroep, maakte ‘een geweldig plan’, vertelt Rob. Robin tovert een rapport tevoorschijn. Achterin het werk zitten kaarten van verschillende studielocaties voor het parcours. Rob: ,,De commissieleden aan wie we het presenteerden klapten achterover. Ze zegden meteen financiële steun toe.’’ Een tegenvaller was wel dat de commissie uitgerekend het Oostvoornse Meer als ideale locatie uitkoos. ,,Een parcours in de duinen zou vrijwel ononderhandelbaar zijn met de beheerder van het gebied.’’
Op voordracht van Robin werd mountainbike-kampioen en bosbouwkundig ingenieur Patrick Jansen gevraagd om het plan verder uit te werken. Als ontwerper heeft hij al zo’n tien banen in Nederland op zijn naam staan. Jansen was erg enthousiast over de mogelijkheden van het terrein rondom het meer.
,,Het werk begon toen pas écht,’’ zegt Robin. Hij toont een uitpuilende ordner vol met correspondentie. ,,Zo ver zijn we dus al.’’ Nu moeten ze nog een laatste geldschieter weten te vinden. De gemeente betaalt maar een klein deel van de kosten die gaandeweg het ontwerp toenamen. ,,Het moet dan ook een heel goed pad worden; spectaculair en vrijwel onderhoudsvrij,’’ zegt Rob. ,,Het moet niet zo zijn dat mountainbikers straks toch nog de duinen verkiezen, omdat het parcours niet goed genoeg is.’’
Nee, een originele naam is er nog niet. Misschien heeft dat ermee te maken dat de Appeltaarters nog een sponsor zoeken die het laatste gat in de begroting kan dichten. Zo’n 50.000 euro komen de fietsers nog tekort. Wellicht rijden in de nabije toekomst bussen met mountainbikers vanuit Rotterdam naar het EMO-fietsparcours.
Wat wordt hun volgende burgerinitiatief is? Robin: ,,Een vakantiebestemming. Daar ben ik wel aan toe.’’
