ZOETERMEER - Met holle ogen staarde Corine Dorland na haar opgave tijdens het Nederlands kampioenschap mountainbiken in Zoetermeer een moment voor zich uit.
In gedachten verzonken. Het was haar laatste grote wedstrijd. Aan het eind van het seizoen stopt ze. En dan is het moeilijk om voortijdig uit de wedstrijd te stappen.
Toch aarzelde ze niet. De race was voor de geboren Loenense lastiger voor het hoofd dan voor de benen.
Topsport is het kwellen van lichaam en geest. Alleen als beide in topvorm zijn, kun je presteren. En dat is bij Corine Dorland al een poosje niet zo. "Als ik doelloos voor een zevende plaats nog anderhalf uur moet rondrijden dan knapt er iets in mijn hoofd", gaf Dorland haar mentale weerbaarheid aan.
Na jarenlang zweten, trainen, de tergende spanning en de verzuurde spieren, verzuurde gisteren ook de geest. Het was misschien wel haar zwaarste sportmoment.
De vlinder van de Veluwe, de fee van de Veluwe, bikebabe, blonde mountainbikediva. Vele superlatieven zijn over haar in de loop der jaren bedacht. Ze was even fotomodel, verkozen tot meest sexy sportvrouw van Nederland, maar bovenal verliefd op de fietssport.
Net 32 geworden, heeft ze een leven van 25 jaar sporten achter zich. Ze was zeven toen ze op de BMX, de fietscross, al wedstrijden reed. Tien jaar geleden ruilde ze die om voor de mountainbike. Na vele Nederlandse, Europese en wereldtitels is het zo goed als voorbij. Een definitief afscheid heeft Dorland niet gepland. Ze 'bolt' nog een aantal wedstrijden 'uit' tot ze ergens in september niet meer aan de start verschijnt.
"Eigenlijk kijk ik er ook een beetje naar uit", bekent ze. "En overwoog ik al een paar keer om eerder te stoppen, maar het leven van sporter had nog veel positieve kanten."
Maar haar leven buiten de wedstrijdsport werd drukker. Een baan in de organisatie van wielerzesdaagsen laat haar hoofd vollopen. "Ik kan mijn eigen tijd wel indelen, maar er is veel werk te doen. Dat blijft tijdens de trainingen door je hoofd blijft spoken."
De verbouwing van het huis in Assendelft waar ze met haar vriend en baanrenner Danny Stam woont, brengt de nodige beroering teweeg en sinds kort is er haar hond Kai, een bruine labrador puppy. Het zijn grote en kleine dingen die de trainingsuren en vooral de rust daaromheen in gevaar brengen. "We zijn tegenwoordig altijd druk, zitten nooit meer rustig op de bank."
Het geeft tegelijk aan dat haar interesses verschuiven. Er blijkt meer te zijn dan haarzelf elke week op de pijnbank leggen.
Copyright © 2005 De Gelderlander - alle rechten voorbehouden
