Maar we zijn weer allemaal volledig Tsunami vrij, geld staat netjes op Giro555, eventueel schuldgevoel over alle ellende in deze wereld voor de komende jaren afgekocht. En de honger en oorlog vergeten we want overdrijven is ook een vak en we hebben allemaal netjes heel veel geld aan die arme Tsunami slachtoffers gegeven.Dus we kunnen het weer over belangrijke dingen gaan hebben : Biken
Merken jullie het ook al : De dagen worden langer, elke dag die snel voorbijgaat is een zegen want die brengt ons dichterbij het bikeseizoen.
Nog even afzien maar dan ben ik ook een week van de sportschool verlost en mag ik In Zwitserland met mijn snowboard gaan spelen.
Elk jaar hetzelfde fenomeen. Ik kom terug van de wintersport en de lente is in Nederland begonnen, het is nog iets lichter ik voel een sprankeltje in de lucht en alle signalen wijzen erop dat het bikeseizoen op het randje van zijn wedergeboorte staat.
Maar tot het zover is zal ik me net als jullie nog door het laatste stukje van de winter moeten heen ploeteren.
De bijna dagelijkse gang naar de sportschool.
Spinnen dus.......
Het is eigenlijk altijd hetzelfde type dat les geeft. Vaak een jongen, en voor de heren als je veel geluk hebt een strakke dame.
Als het een vrouw is, is ze leuk en gespierd. Over het algemeen niet bloedmooi want dan durft er geen vrouw meer te komen trainen en raken de mannen teveel van slag zodat ze bij de geringste inspanning al tegen hun maximum hartslag aanzitten. Het type aantrekkelijke collega, gezellig buurmeisje, de Cameron Diaz van het spinnen, maar wel gespierd, zit voor de groep zichzelf lek fietsende mannen van middelbare leeftijd.
Als het een man is gaat het vaak om een jongen van rond de 25. Lekker gespierd, frisse uitstraling zonder al teveel sex appeal. Anders durven de dames zich niet meer in te spannen vanwege de hoeveelheid make up die van hun prachtige geverfde gezichtjes afdruipt, en de mannen voelen zich minderwaardig ten opzichte die gespierde bonk testosteron.
Onze sportschool verschilt weinig van anderen dus je vind er een aantal van deze intructeurs.... de mooie jongen waar we allemaal een paar rpm sneller voor fietsen en de strakke dame die zelfs op woensdagavond haar les nog vol mannen heeft.
Maar natuurlijk is er een maar, wij hebben een uitzondering op deze regel. Twee keer in de week geeft onze persoonlijke dictator en beul les.
Hij is al iets ouder en minder fris in vergelijking met de rest van de instructeurs, en dat is dan nog een eufemisme, maar hij is wel strak en heeft een bereconditie.
De beul heeft zo zijn eigen regime.
MIJN TEMPO roept hij boos door de zaal als we niet precies meetrappen.
Vorige keer hebben jullie niet hard genoeg gewerkt, werkenzullen jullie, en niet wegkijken als ik je aankijk, als ik je aankijjk doe je het fout.
MIJN TEMPO
De wat oudere dame van surinaamse afkomst moet het ontgelden: "zwaar he mama dat spinnen!!" Onze onthustste blikken worden genegeerd.
MIJN TEMPO
De man heeft een electronica probleem, 't zal de leeftijd zijn. Zijn zelfgemaakte cd's doen het geregeld niet en halverwege het nummer houd de boel ermee op, "doorgaan" schreeuwt hij, zet een nieuwe cd op en laat ons vervolgens nog een vol nummer doorgaan met dezelfde oefening. En of dat nou jumpen is of dat we een running uphill doen, afmaken zullen we het.
MIJN TEMPO
Twee "ik zit hier mooi te fietsen" meisjes achterin hebben het zwaar, en onze beul roept ze toe dat spinnen niets voor ze is, ze het nu niet kunnen en nooit niet kunnen.
"Trek aan die pedalen"
MIJN TEMPO,
"Blondje het verbaasd me niets dat je het niet volhoud dit is toch niets voor jou, waarom stap je niet gewoon af".
Na de les hoor ik hem commentaar hebben op het niveau van de les, dat ze niet eens weten wat trekken aan de pedalen is en de helft zich niet moe wenst te maken.
En ergens snap ik zijn frustratie wel ik zie ze ook de "hoi ik doe ook wat aan mijn conditie want ik zit op een fiets" medesporters.
Tegen mij heeft hij nog niets gezegd,dat moment wacht ik met spanning af.
Want als hij me straks aankijkt en
MIJN TEMPO
roept dan heb ik mijn antwoord al weken klaarstaan.
"het spijt me, Ik kan niet zo goed tegen de maat intrappen"
Toch ga ik elke week weer vrolijk naar zijn les. Zijn muziek is goed, ik verveel me geen seconde en het geeft weer wat stof voor een column.
Marieke Brinks
