Deze lage temperatuur in combinatie met de regen en de 3282 hoogtemeters die overwonnen moesten worden zorgden voor een erg zware wedstrijd voor de meer dan 3000 deelnemers. Aangezien in Willingen tijdens de wedstrijd besloten kan worden om 50, 100 of 130 kilometer te rijden kozen veel deelnemers voor een kortere afstand dan ze vooraf van plan waren.
Vanaf de start op het evenemententerrein ging het "downhill"door Willingen over een asfalt klim het dorp weer uit. Atze Dijkhuis en Martin Schuttert zaten daar al attent van voren om niet bij het inrijden van het terrein van de fiets af te moeten of op gehouden te worden door opstoppingen. Goed samenwerkend werd aan het lange avontuur begonnen. De samenwerking duurde tot enkele kilometers voor het ingaan van de tweede 50 kilometer toen Schuttert zijn weg in zijn eigen tempo vervolgde. Dijkhuis maakten een sterke opmars naar voren. Maar halverwege de tweede ronde voelde hij dat de kou zijn tol begon te eisen en zocht dan ook na knap als zevende te zijn geëindigd op de 100 kilometer marathon de douche op.
Op dat moment begon Schuttert, liggend op de tiende plaats, aan de laatste lus van 30 kilometer. ,,Ik dacht dat er geen einde kwam aan die laatste ronde. Het was niet zozeer de vermoeidheid maar meer de combinatie van afkoeling van de spieren tijdens de afdalingen en het klimwerk dat daarna weer gedaan moest worden die hun tol eisten. Echt hard doorrijden was er dan ook niet meer bij", aldus Schuttert die in de laatste ronde nog door drie man gepasseerd werd en als dertiende eindigde. Hiermee was hij tevens de eerste Nederlander bij de 130 kilometer marathon die gewonnen werd door Mannie Heymans.
Op 13 juni werd in Willingen tijdens het jaarlijkse Bike festival de mountainbike marathon verreden. Waar het vorig jaar tropisch warm was heerste er nu om 7.30 bij de start een gevoelstemperatuur van slechts 5 graden.
