Veldhovenaar Wil van Gestel was het afgelopen seizoen erg succesvol op de mountainbike. Zo won de 37-jarige de nationale topcompetitie bij de Masters.
Vraag een willekeurige voorbijganger om drie namen te noemen van Nederlandse mountainbikers en hij of zij zal vrijwel zeker het antwoord schuldig moeten blijven. Bart Brentjens kennen veel mensen nog wel, maar dan houdt het voor de meesten toch op. De naam van Wil van Gestel is dan ook alleen bij de kenners bekend. Toch is de 37-jarige Veldhovenaar een zeer verdienstelijk MTB-rijder en won hij onlangs de nationale Topcompetitie bij de Masters.
'Wij zitten één niveau onder de elite, daar waar Brentjens in meerijdt', vertelt Van Gestel, die er overigens meteen aan toevoegt dat 'Master' nog niet betekent dat hij veteraan is. 'Dat is veertig jaar en ouder. Ik fiets in de leeftijdscategorie dertig tot en met negenendertig jaar. De concurrentie daarin is groot. De pakweg vijftien toppers zijn zeer aan elkaar gewaagd en de onderlinge verschillen zijn klein. Vandaar dat de toeschouwers graag naar onze wedstrijden komen kijken. Het is vaak veel spannender dan bij de elite.
Daar is de top veel smaller en rijden bijna altijd dezelfde coureurs vooraan.'Van Gestel, in het dagelijks leven aftersalesmanager bij een autobedrijf, was in 2002 al eens Nederlands kampioen, maar de titel van winnaar van de Topcompetitie ontbrak nog op zijn erelijst. 'Over vier wedstrijden ben ik de beste gebleken', oordeelt de Veldhovenaar bescheiden. 'Ik ben één keer vierde, een keer tweede en twee maal eerste geworden. Dan ben je volgens mij de terechte winnaar.' En om dat te bewijzen won Van Gestel ook de finalewedstrijd in Kuinre. 'Ik ben eigenlijk het gehele seizoen optimaal in conditie geweest en gevrijwaard van blessures. Dan hoor ik bij de top vijf van de Master-klasse in Nederland.'
In zijn jeugdjaren deed Van Gestel aan fietscross. Zeer explosief en eigenlijk in niets te vergelijken met mountainbiken. 'Dat heb ik tot m'n negentiende gedaan. Mijn vader wilde dat ik ging fietsen op de weg, maar daar had ik niet zoveel trek in. Ik kreeg andere interesses en daarin was geen plek voor wielrennen. Achteraf heb ik daar wel eens een beetje spijt van gehad, want toen ik op mijn 27e alsnog ging fietsen, bleek ik heel aardig mee te kunnen. Niet veel later ben ik ook gaan mountainbiken en daar heb ik me uiteindelijk op toegelegd. De sfeer was er beter en ik vond het wel lekker om helemaal op mezelf aangewezen te zijn.'
Hij begon in de Sportklasse, maar een paar jaar geleden werd de Master-klasse gevormd. 'Daarin rijden jongens die overdag gewoon werken en 's avonds trainen. Het gaat er heel professioneel aan toe, ondanks dat we amateurs zijn. Ik heb met Marc van Otten gelukkig een goede sponsor, die voor topmateriaal en kleding zorgt, maar niet al mijn collega's hebben die luxe.'
De sport van pa vraagt in huize Van Gestel de nodige opofferingsgezindheid van vrouw en kinderen. 'Ik maak soms lange dagen. Dan kom ik van m'n werk, snel omkleden en op de fiets' Inderdaad ben ik dan niet altijd even gezellig. Zolang de prestaties goed zijn, kan ik het echter nog verkopen...'
Naast de sportieve voldoening, levert het mountainbiken Van Gestel ook qua gezondheid de nodige voordelen op. 'Ik had last van astma, maar door het mountainbiken heb ik dat grotendeels overwonnen. Doordat mijn conditie goed is, heb ik veel meer adem. Het seizoen is nu afgelopen en ik ga het even wat rustiger aan doen. Hier en daar nog een toertochtje en in de winter vooral krachttraining en op de hometrainer. Vanaf januari begint het circus weer. Dan zit ik minimaal drie keer per week op de mountainbike. Ach, zolang ik het nog leuk vind en bovenin kan meedraaien, blijf ik fietsen.'
