Op deze bewuste helling plaatste Bas van Dooren zijn eerste en enige demarrage van de dag, alleen Bjorn Rondelez kon het tempo enigszins volgen en kon aansluiten bij de leider in het klassement. Door het hoge tempo ontstond er een tweede grote groep met daarin de overige renners van de Be-One ploeg. De tweede groep renners bestond uit Erwin Bakker, Micha de Vries, Paul van Holst en Ronny Poelvoorde. De groep viel echter snel uiteen door het missen van een pijltje door erwin en micha, de twee reden een kilometer rechtdoor en moesten in de achtervolging.
Na het verkeerd rijden van Erwin en Micha demareerde Poelvoorde en moest Paul alle zeilen bijzetten om de schade voor Erwin's klassement proberen te beperken. Helaas bleek Poelvoorde te sterk voor Paul en moest hij passen op het hoge tempo.
Na het gedwongen uiteenvallen van de eerder ontstane groep bleef Paul gedurende 30 km proberen om aan te sluiten bij de kopgroep. Bas van Dooren probeerde het tempo omlaag te halen maar de voorsprong vergrootte zienderogen. De achtervolging van de tweede groep werd afwisselend geleid door Erwin en Micha. En enkele kilometers na de beklimming van de beruchte Berendries sloot de groep aan bij Paul die de achtervolging op had gegeven. Vanaf dat moment werd er duidelijk als ploeg gereden en de drie ploegmaats wisselden kop goed af. Vooral micha was blij dat hij ook eens uit de wind kon zitten. "Uit de wind zitten bij Bakkertje is soms zo lastig" aldus Micha.
Bij het naderen van de plaatselijke omloop in Geraardsbergen werd er echter roet in het eten van de klassementsrenners gegooid. Op een T-splitsing in de buurt van de beruchte Muur van Geraardsbergen werden de renners in de verkeerde richting gestuurd. Groot was de verbazing toen de tweede groep uit het niets ineens Bas van Dooren, Bjorn Rondelez en Ronny Poelvoorde op zagen duiken. Onmiddellijk werd er gedraaid en was er overleg tussen de renners. Besloten werd om op een normaal tempo naar de plaatselijke omloop te fietsen en daar met de wedstrijdleiding te overleggen wat er gedaan kon worden. De terugkerende groep werd groter en groter en reed rustig door totdat een klein peletonnetje over de gehele breedte van de weg aan kwam suizen. De twee peletons gingen frontaal op elkaar, wat resulteerde in een grote valpartij met veel lichte verwondingen maar grotere materiaalschades. Erwin scheurde een remleiding af, micha had ook problemen met zijn remhendels en Paul had een dubbelgevouwen voorwiel. De renners besloten om rustig aan te beginnen met de beklimming van de Muur en boven aangekomen werd de koers gestopt voor die dag.
Uiteraard zorgden deze ontwikkelingen voor een hoop consternatie bij de jury, verzorgers en ook bij de renners zelf. Er werd besloten om de wedstrijd te stoppen en de beklimming van de Berendries (de voorlaatste helling) als uitslag van de dag aan te wijzen.
Voor de renners en de organisatie was dit helaas een onbevredigend einde van een prachtige etappekoers door de Vlaamse Ardennen. De meningen over de genomen beslissing varieerden sterk, maar dit was waarschijnlijk de enige juiste beslissing.
Speciale dank aan Paul van Holst voor zijn verhaal van de laatste etappe
Gezamelijk met de eerste 2 etappes en het resultaat van de Berendries is Bas van Dooren zonder enige twijfel de winnaar van de LCMT 2002 geworden. Erwin bakker ging met een knappe 2e plaatst naar huis, gevolgde door Bjorn Rondelez. Micha de Vries wist ook in de 3e etappe zijn 4e positie in het totaal klassement vast te houden. Paul van Holst behaalde een 4e plaats in de categorie Belofte. Met een 13e plaats in het totaal klassement, kan ook hij terug kijken op een geslaagd resultaat tijdens de LCMT 2002.
Een unieke wedstrijd, die hopelijk volgend jaar ook doorgang vindt.
Rogier Mensink
Mountainbike.nl