Dieder van Essen heeft aan die zonnige zaterdagmiddag heerlijke gevoelens overgehouden. Omdat hij veertig seconden eerder finishte dan topfavoriet Eric Vereecken, maar meer nog omdat hij een race reed waarin alles klopte en hij zich geestelijk en fysiek heel sterk voelde.
De wedstrijd in Arendskerke was voor de Middelburger het begin van een nieuwe periode. Dat maakte de overwinning mooi en speciaal tegelijk. Dieder van Essen heeft de afgelopen maanden geen wedstrijden gereden. De reden: hij was het plezier kwijtgeraakt in de sport en dacht er zelfs aan om helemaal te stoppen.
Zwaar
"Ik ben in mijn jeugd altijd fietscrosser geweest``, vertelt de in het Overijsselse Olst geboren Van Essen. "Tot mijn zeventiende heb ik gecrosst. Ik heb even gevoetbald en ben op mijn 22e met mountainbiken begonnen. Eerst in de Funklasse, daarna in de Sportklasse. Drie jaar geleden ben ik voor werk naar Zeeland gekomen en ben ik me nog serieuzer gaan bezighouden met mountainbiken. Ik zocht begeleiding bij Koen van Schijndel en maakte meer trainingsuren.``
Ambitieus als hij was, stapte Van Essen zelfs over naar de hoogste klasse. Hij schroefde zijn trainingsarbeid op en reisde stad en land af om wedstrijden te kunnen rijden. Na verloop kwam de klad erin. De combinatie van een drukke baan, een strak trainingsschema, het gereis op wedstrijddagen en de prestatie in de wedstrijden zelf viel zwaar.
Van Essen, die medewerker Verkeer en Vervoer is bij de Provincie Zeeland, kijkt terug en spreekt van een moeilijke periode. "Het valt niet mee om doordeweeks te werken, daarnaast veel te trainen en na een lange autorit aan een wedstrijd mee te moeten doen. Het gebrek aan rust speelde daarbij mee, denk ik.``
"Ik had geen zin om te trainen en geen zin om wedstrijden te rijden. Een mountainbikewedstrijd hoor je niet als opgave te zien, maar dat deed ik op een gegeven moment wel. Als dat zo is, is het foute boel, dan heeft het geen zin om door te gaan. Ik verloor het plezier in het mountainbiken.``
Dramaverhaal
Dieder van Essen wil geen `dramaverhaal` ophangen. Hij wil absoluut niet worden gezien als iemand die met zichzelf in de knoop heeft gezeten. "Want dat is niet het geval. Het is een clich$B!&(Bom te zeggen dat je plezier moet hebben in de sport die je beoefent. Of je nou voetballer bent of mountainbiker. Maar dat is wel de basis om ermee door te gaan.``
De mountainbiker verruilde de Expertklasse in maart van dit jaar weer voor de Sportklasse, maar ook die verandering haalde niks uit. "Ik ben wel blijven trainen, maar heb afgezien van een wedstrijd in Heeswijk, waar het overigens niet lukte, geen wedstrijd meer gereden.``
Tot zaterdag in Arendskerke, waar hij puur startte om een `lekkere` wedstrijd te rijden. "Het is natuurlijk niet zo dat het me niet uitmaakt of ik tweede word of eerste. Als ik aan een wedstrijd meedoe, wil ik natuurlijk winnen.``
Maar net als Eric Vereecken meedingen naar de overall-prijs, die na tien wedstrijden wordt uitgereikt, is er voor Dieder van Essen niet bij. "Zaterdag start ik in Wemeldinge, maar in Westerschouwen ben ik er bijvoorbeeld niet bij omdat ik andere verplichtingen heb. Ik kan niet zeggen hoeveel wedstrijden ik in totaal ga missen, maar ook niet hoeveel ik er wel meedoe``, zegt Van Essen, die nu weer kan genieten waneer hij afziet op de fiets.
"In de winter probeer ik aan mijn basisconditie te werken voor de zomer. Heel veel wedstrijden passen dan niet in mijn schema. Ik focus me daarom niet op het eindklassement van de wintercompetitie. Ik zoek mijn wedstrijden gewoon uit. Volgend jaar is het EK en begint de topcompetitie weer. Dan wil ik er staan.``
