ThaSingleTrackMastah schreef: ↑vr 20 september 2019, 08:30
Lonelybiker schreef: ↑do 19 september 2019, 23:38
Je lijkt mij een ervaren biker, en ik geloof wel wat je zegt.
Voor ik de routes gereden heb, ben ik ook gaan kijken over wat anderen over die specifieke route te zeggen hadden.
Daar is oa deze commentaar te lezen op mtbroutes.be over routes van Vielsalm:
"'s zaterdags de route 1 en 3 gereden, tof goed maar ik vond het redelijk zwaar
allee toch sommige klimmetjes, de afdalingen vond ik super(max 52.6km)"
"Snelheden van 65 km/u downhill zijn aan de orde van de dag. Gemiddelde snelheid dag 1 over 75 km: 19,5 km/u."
"zeer mooie streek mooie omgeving met enkele mooie klimmetjes en technische afdalingen met snelheden tot 55a60km een beetje modderig maar perfect te doen"
" maar de afdaling in route 2 na een zware klim naar Croix Barbette is er een die je niet snel vergeet. De bidon goed vastzetten want langs het pad lagen er meerdere. Het is een afdaling over een redelijk breed pad waar je als je lef hebt, goede vering en goede remmen
zeker de 60 km/u moet kunnen halen."
"Totaal hebben we 130 km gereden en de hoogste snelheid bij afdaling was 63 km per uur."
"Maar na het klimmen komen de afdalingen en die waren een feest. Aan het waarschuwingsbordje kan je voluit gaan en haalde ik met een fully 56 km/u. "
Er wordt dus met de 5-en en 6-en om je oren geslagen dat het een lieve lust is. Wordt er hier met spek geschoten dan? Is dit dus niet, ondanks hoe het lijkt volgens de beschrijvingen, de 'norm' onder bikers voor snelle afdalingen in die streek?
Ik had mij hier op voorhand geïnformeerd, deze verslagen gelezen en op basis hiervan dacht ik dus 'dat moet wel lukken, dat is zo vreselijk gek nog niet om wat snelheid te nemen, die afdalingen zijn niet echt technisch en het kan'. Btw bij mijn crash ging ik volgens mij eerder 45 km/h maar zeker geen 55 / 60 km/h. Ik was nog enigszins conservatief. Mocht ik écht 60-65 per uur gegaan zijn en hetzelfde voorgehad hebben, dan zou ik nu wel goed permanent in een karretje gezeten hebben. Ik deel dus zeker niet de mening dat het een banaliteit is om dat zo maar effetjes te doen. Toch zeker niet voor relatief onervaren bikers die eens als afwisseling voor de weg een weekendje gaan mtb'en in Vielsalm.
Dus omdat anderen 63 kmh hebben gehaald, is 40 of 50kmh voor jou niet te hard?
Onzin natuurlijk, je hebt geen idee hoeveel ervaring deze rijders hebben, en miss hien was het pad wel aangeharkt voordat zij er reden.
Je hebt een grote inschattingsfout gemaakt of gewoon veel pech gehad.
Hoe dan ook, niet te lang bij stilstaan, gebeurd is gebeurd, wees blij dat alles weer goedkomt.
En omdat je niet meer precies weet wat er is gebeurd, heeft het ook geen zin te blijven piekeren.
Straks gewoon weer opstappen en genieten.
En wellicht iets rustiger in een nieuwe situatie
Ik wil maar aangeven, ook naar anderen toe, dat met meer dan 40 km/h door zulke geul rijden, gewoon potentieel gevaarlijk is.
Mijns inziens zelfs als je de meest ideale techniek gebruikt.
Trouwens, misschien heb je inderdaad meer beheersing in die attackhouding, maar 'als' je alsnog gekatapulteerd geraakt als je rechtstaat op je pedalen, dan kunnen de gevolgen volgens mij nog veel ernstiger zijn. Dan word je echt als een kanonskogel gekatapulteerd. Om 60 per uur te halen, moet je volgens mij ook uit die attackhouding en volop bijtrappen. Toch waar ik gevallen was dat alleszins een 'must' indien men die snelheid wenste te halen.
Ieder moet dat besluit maar voor zichzelf maken. Ik maak een anders rekening niet. Maar zeker aan beginners zou ik het afraden. Ik geef het maar mee, omdat het nu éénmaal routes zijn die frequent door beginners gereden worden, ze vertrekken immers vanaf Sunparks, en zou niet willen dat iemand daar op die plaats hetzelfde overkwam, met nog ergere gevolgen.
Als je de zaken vanuit mijn perspectief bekijkt ... Alles is "redelijk", zolang je de keerzijde van de medaille maar niet op deze manier ervaren hebt. "It doesn't happen to me." Overkomt het je wel? Dan begin je wel degelijk de redelijkheid van sommige zaken in vraag te stellen. Dan zit je niet meer in die roze wolk en kan je het ook als een plicht ervaren om anderen te waarschuwen voor de gevaren.
Je denkt, als je valt, dat je dan in het ergste geval een (sleutel)been ofzo breekt. Maar een levenslange verlamming van het complete lichaam van aan de kin, daar staat men niet bij stil dat het dus ook kan als je het risico echt gaat opzoeken. Is het dat echt waard voor een ritje onder vrienden met de mtb?
Geraak ik volgend jaar betrokken in een verkeersongeval niet door mijn eigen schuld en zijn de gevolgen ernstig?
Ik zou er beter mee kunnen leven dan wanneer ik hetzelfde terug zou voor hebben, door mijn eigen schuld, op de mtb, met ergere gevolgen. Het leven heeft mij immers een tweede kans gegeven en ik heb het lot toch terug smalend uitgedaagd. Dat zou ik mezelf niet kunnen vergeven. Of toch héél moeilijk.
Dat is zo gek toch niet om daar eens goed bij stil te staan, of wel?
Ik heb het er momenteel nog erg lastig mee, om onnodige risico's te aanvaarden. Ik geef dat eerlijk toe.