Pat. schreef:Ik weet dat Jos in Champcella op een E-Bike rijdt.
Inderdaad, dat doet-ie
Dit jaar begeleidde hij onze week op zijn Haibaike (volgens mij een xduro fully met 140mm, heb me niet helemaal verdiept in het assortiment). Hij is er zeer enthousiast over en verwacht dan ook dat de verkoop van elektrisch ondersteunde mtb's zal gaan stijgen.
Voor de niet-ingewijden: Jos runt (samen met zijn vrouw) een gite in de Franse Alpen en biedt daar mountainbikeweken aan die hij zelf gidst. Dat betekent -in het seizoen- heel veel fietsen: elke week vijf of zes ritten. En dan dus echt mountainbiken, geen Hollandse bosrondjes met amper hoogtemeters.
De e-mtb geeft hem de kans dit vol te houden zonder aan het eind van de dag helemaal kapot terug te komen. Met een gewone mtb wordt herstellen lastiger: in de vier weken voordat wij er waren had hij zes dagen per week gefietst. En naast fietsen wordt er nog meer van een gids verwacht bij een georganiseerde trektocht, het is niet de rest van de tijd met de beentjes omhoog liggen...
Ook met een bike van 20kg zijn technische afdalingen mogelijk. Jos reed net als wij de switchbacks en alle andere obstakels die we voor de wielen kregen. (Nu heeft hij wel "iets" meer ervaring op Alpentrails dan wij
)
ZIjn Haibike heeft overigens 26" wielen, grotere wielen zag hij niet als een voordeel op de tracks die hij normaliter rijdt. Wat wielmaat betreft denk ik trouwens ook dat er veel te veel poeha over gemaakt wordt. Bij onze groep waren twee 29-ers, de andere vier reden met 26" en het maakte geen r*k uit op de trails. Het gaat nog altijd om wie er aan het stuur zit en niet om hoe groot je wieltjes toevallig zijn.
En ook bij een e-mtb moet er nog zelf getrapt worden, Jos zweette net zo hard als de rest
Oja, ik heb zelf ook een klein stukje de Haibike mogen proberen (op asfalt). Op een steil stuk waar ik met mijn eigen bike zo rond de 7km/h zou rijden knalde ik met de Haibike met 20km/h omhoog
Daarvoor heb je wel de sterkste ondersteuning nodig, en daarmee gaat je accu wel erg rap leeg. In de praktijk rijdt Jos zoveel mogelijk in de eco-modus, voor de zekerheid heeft hij ook nog een extra accu in de rugzak. Het rijden met elektrische ondersteuning was volgens hem wel even wennen geweest. Ook de zwaardere fiets vroeg een gewenningsperiode, je komt soms sneller op een bocht af dan je met je oude bike gewend was en het gewicht zet meer door.
Ik sluit niet uit dat ik in de toekomst ooit op een e-mtb zal rijden. De ontwikkelingen gaan door, dus de e-mtb's worden minder zwaar en krijgen een grotere actieradius. Het geeft je gewoon de gelegenheid je hobby langer uit te oefenen. Wat is daar mis mee?
Degenen die zo gefrustreerd reageren op (ingehaald worden door) e-mtb's zijn waarschijnlijk teveel gefocused op rondetijden en als eerste boven zijn bij een klim en zijn de essentie van mountainbiken een beetje uit het oog verloren: gewoon genieten van de combinatie van sportief bezig zijn in de natuur en de rijtechnische uitdaging. Het zal me een hele dikke vette rookworst wezen of ik tijdens het genieten wordt ingehaald door iemand op een e-bike...
). Of zijn ze bedoeld om goed te kunnen trainen om het daarna zelf goed te kunnen? Ik weet het dus niet. Ik heb een beetje het idee dat de hele essentie van mountainbiken verdwijnt op het moment dat je electrisch gaat rijden, ondanks hun vette look.
