Wat jij doet klopt dus gewoon training technisch en dat is op zich wel te doen maar als je toch een hf metertje hebt leer je net wat makkelijker je hf zones kennen en dat op gevoel te kunnen rijden.aurelius schreef: Grootste winst, sprong, maakte ik doordat ik die rustigere langere duurritten ging doen. Op klets/ouwehoer-tempo. Toen de basis voor die duur er was, ben ik vervolgens ook pas langere tempostukken gaan rijden, waardoor de gemiddelde snelheid vervolgens toenam.
En intervallen gaat vanzelf, MTB-en is een en al intervallen, doordat ik in heuvelachtig gebied rijd.
Heel soms doe ik er dan een uptempo rondje in, als ik toch weinig tijd heb. 1-1,5 uur hard rijden, flink hijgend, zonder net te verzuren, zonder me net op te blazen.
Zonder hartslagmeter dus, ik vind dat niet al te schematisch rijden en je eigen lijf een beetje leren aanvoelen wel lekker.
Wat ik wel vreemd vind zijn die HIT trainingen waarbij je zwart voor je ogen ziet.. Ik bedoel hoe dan? Dat is geen training, dat is gewoon een volle bak xc wedstrijd plus een beetje extra.. Lijkt mij niet handig als training..
Ik heb destijds van een hele goede/snelle masters rijder een schema gehad om te trainen voor wedstrijden en ben daar destijds wel sneller van geworden. En dat was gewoon oldschool weken/maanden d1, daarna blokken erin en uitbreiden met sprint intervallen. 3x per week fietsen: 2x d1 op de weg, 1x in het bos voor gewoon rondje ''interval'' en techniek of specifieke sprint training. Wat ik vooral merkbaar vond was de supercompensatie! Als je dat uitkient op je toertocht of wedstrijd waar je wilt pieken rijd je echt makkelijker/sneller.
Waar ik me dan nooit mee bezig heb gehouden is voeding. Wel een interessant ding ook!