1st build: Pivot mach 4 | P31: Fresh parts

[TenZNL]

Poosje terug mezelf er wat in verdiept en toen bleek Revicycles erg aantrekkelijk qua prijs.
Onder de 500 euro een set: Hope naven, DT Comp spaken, zwarte messing nippels en Spank Oozy 345 velgen.

Thnx, die is zeker wel interessant. Ze hebben ook Velocity, zie ik.

[TenZNL]

Laatst in Drente geweest (Dwingelerveld). Het parcours an sich is imho ronduit slaapverwekkend, het is dat de omgeving zo mooi is en de heide in volle bloei stond:

[mark m]

Ah. Dat is bij mij in de achtertuin

De route is inderdaad erg saai... je had beter Appelscha en/of Diever kunnen fietsen.

[TenZNL]

Goed om te weten, die zijn dan voor de volgende keer.

Er zitten wel wat leuke stukjes singletrack in maar veel te weinig, veel fietspaden en rechte brede bospaden zoals op de foto (hoef ik jou niet te vertellen). Kreeg zowaar de neiging om de wandelpaadjes te rijden, die zagen er een stuk aantrekkelijker uit. Best zonde want er lijkt genoeg potentieel aanwezig voor een leuk en uitdagend parcours.

[TenZNL]

Een poosje terug had m`n vrouw een verrassingsweekendje geboekt in het Mullerthal (L). Uiteraard is de Pivot meegeweest.

Voor de reis had ik een 9-tal GPXen van het web geplukt en voor de eerste dag, direct na aankomst, een beschaafd tourtje met dito hoogtemeters uitgezocht. Op zich goed te doen maar het aantal Hm`s werd praktisch verdubbeld door de 14km asfalt van en naar het beginpunt vanaf het hotel
De omgeving was prachtig maar de track was niet erg technisch, brede bospaden, afgewisseld met stukjes singletrack op voornamelijk bosgrond met afentoe wat stenen en wortels. Het weer was prima en we werden zelfs getrakteerd op 2 reeën en een eekhoorn.

Hoe anders was het de volgende dag...Dit keer had ik een langere track uitgekozen (41km) om een lekkere dagtocht te maken, de technische moeilijkheidsgraad was zo 1,2,3 niet te achterhalen. Ach, we waren wel in voor een avontuurtje
De start was bij het kasteel van Beaufort en ging langs een watertje een wandelpad op. Het pad volgde een beekje en slingerde zich over vochtige rotsen, wat bruggetjes en enkele trappen. Na 1,5km kwamen we op een gravelpad maar de fun was nog niet over, enkele meters verder werden we alweer naar beneden gestuurd om de oevers van een nieuw beekje te volgen. Hier was de ondergrond zachter en werd er meer wortels en blubber aan de mix toegevoegd.
Een paar kilometer verder ging het pad over in een breder bospad en uiteindelijk een asfaltweg. "Even ademhalen", dacht ik nog maar de volgende afslag stuurde ons omhoog tussen de weilanden. Al gauw viel het kwartje, dit moet Gladiator Hill uit de Mill man zijn

En inderdaad, het asfalt veranderde in een rotspad met een nog iets steiler hellingspercentage. Hijgend, puffend en zwetend zijn we naar boven geploeterd. Gelukkig was er bovenaan een camping en konden we ff wat eten de drinken. De track leidt tot aan de snackbar van Camping Martbusch dus de maker van deze track moest ook weer even op krachten komen. We hadden pas 7km gereden en al 455hm`s gemaakt.
Na het eten gingen we weer op pad, nu over wat gematigder trails. Bospaadjes, wat stukjes singletrack en aftentoe een klein stukje asfalt om naar een volgende sectie te komen. Juist op het moment dat het "saai" begon te worden, stuurde de GPS ons weer het bos in. Even later ging het mis want onder het dikke bladerdak was de GPS trager en minder accuraat en zaten we verkeerd. M`n vrouw had geen zin om de snelle afdaling die we net gedaan hadden weer terug omhoog te klunen en de houten wandelwegwijzer vertelde ons dat we maar 2km vanaf Mullerthal zaten en wees uitnodigend bergafwaarts. Het bleek een wandelroute vol rotsformaties, trappetjes, wortels en kleine rockgardens in een bizar mooie omgeving. Onderweg kwamen we de nodige wandelaars tegen, allemaal erg vriendelijk maar met dikke vraagtekens in de ogen.

Eenmaal beneden weer een terras opgezocht en daarna weer de koers opgepakt. Voor de afwisseling kregen nog wat singletracks en kwamen we uiteindelijk op het gravelpad van in het begin. Aangezien dat een beetje een domper was, zijn we er bij het kruispunt met het 1e beekje weer afgegaan als waardige afsluiter van deze rit. De laatste dag hebben we nog het officiele circuit van Larochette gereden, ook erg mooi maar MTB-technisch niet te vergelijken.

Om weer even terug ontopic te komen: Hoe deed de Pivot het eigenlijk?
Na een half jaar en 2000km ken je een fiets natuurlijk een stuk beter en de dropper hielp natuurlijk ook. Maar wederom verbaasde ik me over de lichtvoetigheid, stabiliteit en precisie waarmee je de fiets kan richten en zetten. Tegelijkertijd is de fiets, ook op lage snelheid, uiterst wendbaar en speels, voor- en achterkant komen omhoog zodra je maar denkt dat het nodig is. Hij is erg vertrouwenswekkend en nodigt uit om m`n grenzen te verleggen. Mijn skills zullen vast ook wel wat verbeterd zijn maar voor dit terrein leek de fiets wel gemaakt. En het blijkt dat je niet altijd hard hoeft te rijden om het naar je zin te hebben.

Tot slot nog wat sfeerplaatjes:


Wortels en trappen


Schat, waar is het pad?


Tijd voor een picnic


Reasonable doubt


Net echt


Hier kom ik zeker nog eens terug. Oh ja, de Crests hebben het zonder schade overleefd

[Lars TB]

Stoer!


(je vrouw is een beetje een wazig type...)

[suravida]

Die vage blik heeft mijn vrouw meestal ook als ik over fietsen begin. Maar mooi dat je de grenzen van de fiets weer wat verder opzoekt. Nu die vermadelijde Crests' nog vervangen door iets degelijks en je kan écht ontspannen gaan fietsen.

[TenZNL]

Nu die vermadelijde Crests' nog vervangen door iets degelijks en je kan écht ontspannen gaan fietsen.

Een setje kniebeschermers zou ook wel helpen voor de gemoedsrust

[Janver]

Mooie fiets in een supermooie omgeving!

[Dice Oldskool]

Prachtige foto's en die fiets van je voelt zich daar natuurlijk ook thuis.

Een setje kniebeschermers zou ook wel helpen voor de gemoedsrust

Die staan ook op mijn verlanglijstje. Ben deze vakantie ook weer rotspaden naar beneden gereden waar zonder bescherming eigenlijk onverantwoord is.

[suravida]

Nu die vermadelijde Crests' nog vervangen door iets degelijks en je kan écht ontspannen gaan fietsen.

Een setje kniebeschermers zou ook wel helpen voor de gemoedsrust

En misschien je voor en achterband wisselen? Ik vond de XKing in ieder geval stukken minder grip hebben dan de NoNi.

[TenZNL]

Mooie fiets in een supermooie omgeving!

Thnx, Jan. Het is echt mooi daar, de bijnaam klein-Zwitserland is niet overdreven.

Prachtige foto's en die fiets van je voelt zich daar natuurlijk ook thuis.
Die staan ook op mijn verlanglijstje. Ben deze vakantie ook weer rotspaden naar beneden gereden waar zonder bescherming eigenlijk onverantwoord is.

Dat is ook een beetje het "gevaar" van deze fiets. Soms stond ik ergens bovenop te twijfelen en slikken, eenmaal beneden kreeg ik het gevoel "was dat alles?" en wilde ik meer

En misschien je voor en achterband wisselen? Ik vond de XKing in ieder geval stukken minder grip hebben dan de NoNi.

Eerder een 2.35 NoNi oid voorop. De Xking is 2.4, de NoNi is maar 2.2 en met een Xking over vochtige boomwortels klimmen is een ramp. Al moet ik zeggen dat de Xking weinig problemen gaf, ondanks de vochtige ondergrond. Nu rij ik wel al 2 jaar met die band voorop en weet ondertussen redelijk goed wattie wel en niet kan.

Ben wel een keer 180gr gespinned nadat ik m`n voorwiel over een in de lengterichting groeiende wortel in de blubber tilde en het achterwiel bleef steken

[nielsvo]

Xking met natte boomwortels is inderdaad geen succes. Ik vind de mountainking op dat vlak beter (wel meer rolweerstand)

[Luc151]

ik kom daar al een paar jaar, als ik de foto`s zie wil ik zooooo wel terug. erg bekend al die bruggetjes, riviertjes etc., erg mooi. zo`n fiets komt dan wel tot zijn recht!

[TenZNL]

Ja, zeker. Respect voor m`n vrouw die heel veel (en praktisch ongetraind) op haar HTtje heeft gereden.
We gaan zeker nog eens terug en dan wat langer. In 2 dagen 100km en 1900hm`s in zulk terrein rijden is voor deze polderMTBer best veel