Waar medische fietsmeting bij knieproblemen

[tiewrap]

Nou ben ik beginnend met fietsen, maar wel met dezelfde klacht.
Ga zelf eerst terug het medische traject in, maar denk ook over zoiets.
Of is dat onzin voor een beginner op een "goedkope" fiets ?
Volg het met spanning !

[Maaarek]

@ maaarek: waarom ga je een zadelpen zonder setback proberen? je kan beter (laten) meten zodat je weet of je een zadelpen zonder setback nodig hebt.. . je zadelpositie, en daarmee jou positie tov de trappers, is de basis van de afstelling. als je dan nog niet goed zit ga je met het stuur verder knutselen.

Door mijn lange benen staan mn zadel hoog.
De stuurpen heb ik ingekort en heeft een rise.
Helaas nog steeds last van mn nek.

De afstand stuur - zadel en het hoogteverschil is vrij groot.
Vandaar de pen zonder setback proberen (gratis) zodat ik wat dichter
bij het stuur kom te zitten.

Werkt dit niet of trapt het voor geen meter dan door naar bikefitting

[g60]

zit je waarschijnlijk te diep ja. ik ken het lange benen probleem! maar door andere zadelpen kun je ook je zithouding negatief beinvloeden zoals ik al beschreef.. kans op knieklachten. + als je naar voren gaat met je zadel moet ie ook weer wat omhoog omdat de afstand van zadel naar trapas korter word... je kunt zelf ook je zadelpositie checken met schietloodje. staat zat op t forum over zitpositie ed.

[paradijs]

http://www.meetcentrum.be/" onclick="window.open(this.href);return false;

[Job1]

Heb je ondertussen al een meting laten verrichten Byorka?

Hier nog zo iemand met knieproblemen. Het zijn bij mij mijn kniepezen die gaan irriteren als ik even wat te veel doe. Het lastige is dat dit te veel doen conditioneel niet te merken is. Dus qua conditie en spierkracht fiets ik vrolijk verder, alleen trekken de gewrichten en pezen dat niet. Erg moeilijk dus om de grens op te zoeken en dan ga je er soms helaas overheen. Fysiotherapeut en ook de osteopaat bieden niet echt uitkomst. 'Rust' is het toverwoord en niet te veel in eens willen doen..

Afijn, nu vroeg ik me eigenlijk af hoe zo'n fietsmeting nu in zijn werk gaat i.v.m. alle verschillende disciplines in het mountainbiken. Iemand met een all-mountain fiets zit compleet anders op zijn fiets dan iemand met een cross-country bak. Op de eerstgenoemde zit bijvoorbeeld ook een veel kortere stuurpen dan op die laatste. Rijstijl is een ook een belangrijke factor lijkt mij. Wordt hier ook rekening mee gehouden? Op mijn stalen 29er zit ik bijvoorbeeld vrij rechtop. Stuurpen van 50mm en een stuur van 780mm en dan zou ik me voor kunnen stellen dat zo'n fietsmeterman/vrouw dat belachelijk vindt Hoe wordt daarmee omgegaan tijdens zo'n meting?

Over knieklachten: wat bij mij waarschijnlijk ook bijdraagt aan de knieklachten zijn mijn voeten. Ik draag al sinds kleins af aan op maat gemaakte zooltjes in zowel mijn dagelijkse schoen als in mijn hardloopschoenen i.v.m. overpronatie. In mijn fietsschoenen heb ik echter geen aangepaste zooltjes zitten omdat ik dacht dat dat helemaal niet nodig was....
Wel dus blijkbaar, aldus de podotherapeut. De reden: als je moe wordt en wat meer gaat stoempen dan op souplesse fietsen dan overproneert je voet wel degelijk in de schoen. Hierdoor komt er veel meer druk op je kniepezen te staan omdat deze je knieschijf wel netjes in het gootje willen laten sporen. Gevolg? U raadt het al.. knieklachten. Ik ben wat sceptisch of dit mijn oplossing is, want ik loop er al 3 jaar met mijn knieën klooien, maar het klonk als een erg logisch en doordacht verhaal en iets waar niemand (huisarts, fysiotherapeut, sportarts, osteopaat en de orthopeed) eerder mee kwam. Dus misschien dat je knieproblemen ergens anders vandaag komen?

Succes in ieder geval aan eenieder met knieklachten. Het is rot om de sport waar je van houdt (even) op te moeten geven omdat je lichaam niet mee werkt. Na 3 jaar hoop ik dat mijn probleem eindelijk eens over kunnen zijn en ik weer kan starten met hardlopen. Mijn droom om eens een Ironman af te ronden geef ik zeker niet op

[Dice Oldskool]

@Job1. Ik heb jarenlang lopen klooien met knieklachten. Dit was ook de reden dat ik marathons vaarwel heb gezegt en met fietsen begonnen ben. Maar ook met fietsen kwamen de klachten terug. Van alles geprobeerd en uiteindelijk via een videoanalyse te weten gekomen dat ik mijn voet over mijn grote teen verdraai waardoor mijn knie het weer op moet vangen. Heb toen mijn zooltjes aan laten passen, bikefitting gedaan en heb nu 2 jaar al geen klachten meer. Zou dus zeker de zooltjes in je mtb schoenen gebruiken.

[Job1]

@Job1. Ik heb jarenlang lopen klooien met knieklachten. Dit was ook de reden dat ik marathons vaarwel heb gezegt en met fietsen begonnen ben. Maar ook met fietsen kwamen de klachten terug. Van alles geprobeerd en uiteindelijk via een videoanalyse te weten gekomen dat ik mijn voet over mijn grote teen verdraai waardoor mijn knie het weer op moet vangen. Heb toen mijn zooltjes aan laten passen, bikefitting gedaan en heb nu 2 jaar al geen klachten meer. Zou dus zeker de zooltjes in je mtb schoenen gebruiken.

Goed te horen dat je nu klachtenvrij kunt fietsen! Heb je het hardlopen ook weer op kunnen pakken?

De podotherapeut gaat zooltjes voor m'n mountainbikeschoenen maken. Ik kan op dit moment door te veel klachten/pijn toch niet fietsen, maar zodra dat weer kan zal dat dus met zooltjes zijn

[Dice Oldskool]

Hardlopen is passè. Niet medisch maar omdat ik het fietsen veel leuker vind.

[Peterthebackpacker]

Nu mijn (achteraf) positief verhaal.

In 2002 ben ik een jaar op wereldreis geweest.
Een van mijn grote hobby's was lange afstanden lopen met bepakking (20 kg)

Terug in NL kreeg ik tijdens het fietsen veel last van me knie, zo erg dat ik 8 jaar niet kon fietsen.
Bleek dat mijn bovenbeen spieren soort van te kort waren ( lang verhaal ) door al het lopen, waardoor er onbalans was en mijn knie naar buiten werd getrokken.

Na 4 fysio's ( o.a.oud fysio rabo ploeg) , sportmax Eindhoven, steunzolen had ik nog steeds klachten, om gek van te worden.

Op een gegeven moment ben ik met dhr. Peeters van Bikemedical in contact gekomen.
Hij heeft mijn fiets op nieuw afgesteld en de fysio op zich genomen.
Na een jaar intensieve begeleiding kan ik weer pijnvrij fietsen.
De afstelling van mijn fiets is heel belangrijk.
Als er iets niet goed staat heb ik gelijk last.

Er zullen wel meer goede fysio's zijn, maar ik kan jullie aanraden als je lang last heb, om een keer met bikemedical contact op te nemen.

Groeten Peter

[Peterthebackpacker]

Nog een toevoeging op mijn verhaal is, dat ik met time atac pedalen rij.
Deze pedalen hebben veel speling (float) zodat ik genoeg speling heb op mijn knieën/ benen.

[byorka]

Ik (de topicstarter) heb ondertussen een MRIscan gehad. Daaruit bleek dat ik wat beschadiging op de knieschijf heb en een beschadiging op de binnenmeniscus.
Wat nu het frappante is:
Sinds de problemen met mijn knie afgelopen zomer zit ik niet meer op de racer maar alleen op de mountainbike.
Mijn problemen zijn helemaal over en ik weet bijna zeker dat dit komt door het verschil in pedalen. In de winter had ik nooit problemen, in de zomer wanneer ik op de racer zit wel.
Op de racepedalen weinig bewegingsvrijheid en op mijn eggbeaters juist wel.

Ik fiets dus weer lekker rond. Het enige wat ik hoef te doen is andere pedalen voor de racer te kopen met meer bewegingsvrijheid.

[Craneman]

Ondanks het prachtige weer voel ik me toch genoodzaakt om hier advies in te winnen vanwege mijn knieproblemen.

Om te beginnen heb ik al van kleins af amper op mijn knieën kunnen zitten, wat door de huisarts werd afgedaan als groeipijn. Er is dus nooit iets mee gedaan. Daarnaast staat mijn rechtervoet een beetje naar rechts.

In 2004 heb ik op het werk - onder zware belasting veel en hoog traplopen - een knieblessure opgelopen. Ik merkte ineens dat mijn rechterknie aan de binnenkant veel pijn begon te doen. Echt irritatie; een brandend gevoel. Ik kon nog amper de trap af lopen. Aangezien ik fysiek vrij zwaar werk deed, dacht ik dat het overbelasting was. Na een paar dagen - en minder zwaar werk en traplopen - waren de klachten verdwenen. Echter kwamen ze soms ineens terug. Het vervelendste is als dat gebeurt als je er niet op bedacht bent. Bijvoorbeeld als je hebt toegezegd vrienden te helpen met verhuizen.....

Goed.....ik heb er uiteindelijk 7 jaar mee doorgelopen. Ik had net een tweedehands MTB gekocht, omdat ik dat altijd al wilde, maar verder a-sportief was (uiteindelijk was dat een hele grote fout, want die fiets was dus niet op maat en veel te laag) Op Paaszondag bij 27 graden een beetje gaan trappen met mijn zwager. Gewoon landweggetjes en een beetje bos. Qua uithoudingsvermogen ging het prima. Het ging eigenlijk te lekker. Zo lekker dat ik ipv op de helft om te keren nog even de Meinweg in wilde en 1 hellinkje proberen. Tja...verkeerde versnelling. Boven ben ik gekomen, maar toen was het ook meteen foute boel. Het leek wel of de binnenkant van mijn rechterknie in brand stond. Zeker een kwartier heb ik moeten rusten.

Het liefst wilde ik gaan zitten, maar ik wist dat ik dan niet meer op zou komen en ik wilde ook niet naar huis bellen dat ze me kwamen halen. Gelukkig konden we over asfalt en vlakke landweggetjes terug rijden, maar dat was nog meer dan 15 km. Ik verging van de pijn. Gelukkig blokkeerde de knie niet (ofschoon dat misschien achteraf toch beter was geweest om me te doen stoppen, maar ik had zo'n pijn dat ik niet eens gemerkt heb dat ik zwaarder ging fietsen vanwege een lekke achterband. Eenmaal thuis, kon ik alleen maar met gestrekt been gaan zitten. 3 Dagen lang ontzettend pijn gehad, maarja....ik ben ook niet van de pijnstillers daar ik bang ben dat ik me dan forceer. En gewoon werken. Wel uiteindelijk een paar keer naar de huisarts geweest, maar die bleef het houden op overbelasting. Toen werd het van kwaad tot erger. Uiteindelijk toch een echo en een mri laten maken en daaruit kwam naar voren dat een artroscopie wellicht de beste oplossing was. De pijn kwam in pulsen. Ik kon geen 10 minuten blijven staan zonder dat mijn rechterknie in een reflex boog. Ik moest overal steun zoeken, zodat ik niet om zou vallen.

Het vreemde is dat de orthopeed me vertelde dat de meniscus niet beschadigd was, maar er wel een scheurtje zat ergens anders. Dat scheurtje kon echter niet de pijn veroorzaken die ik voelde. Dus volgens hem hebben ze wel het gewricht gespoeld. Toen ik echter een paar maanden geleden bij de huisarts zat (na weer zovele periodes van dan wel en niet opspelende klachten), gaf hij me een verwijzing voor de fysio in onleesbaar doktershandschrift mee en de fysio vertaalde dat in dat de meniscus was bijgeknipt. Daar stond ik dus ff met mijn bek vol tanden. Ben ik 4 jaar lang van mening geweest dat er helemaal niks is gebeurd met de meniscus.

Nou ja....3 jaar geleden en hoopvol na opgeknapt te zijn van de operatie, toch maar de stap gewaagd en een 27" Merida Matts Lite XT Edition '13 aangeschaft. Helemaal op maat en met SPD-pedalen. Van het type Shimano Click-R, dus iets meer ruimte en makkelijker in-/uitklikken.
Dat jaar is hij mee geweest op vakantie naar Italië. Echter de week in Zuid-Tirol niet aan fietsen toegekomen, daar ik de 4e dag tijdens een bergwandeling bij het afdalen op los gesteente ineens weer een scherpe pijn in mijn knie voelde. Gelijk de hele avond op bed gezeten en m'n knie gekoeld met ijs.
Daarna durfde ik het ook niet meer aan om te fietsen.

Na de week Zuid-Tirol gingen we nog een weekje naar Bibione voor een strandvakantie. En wat korte fietstochtjes rondom het stadje. De pijn was gelukkig grotendeels over. Ik had nog wel last van een gespannen gevoel in mijn kuit aan de buitenkant van de knie. Goed....vervelend, maar het was te doen. En daarbij deed de hoge temperatuur van zo'n 42 graden in de zon me goed.
Daarna nog een keer een avond gefietst over de boulevard en een beetje door het stadje en toen kwam die pijn weer opzetten. Bij terugkomst aan ons huisje kon ik mijn been niet meer buigen door de pijn. Dus een paar Breezers gedronken en toen naar bed met pijnstillers op het nachtkastje naast me. Met gestrekt been uiteraard.

Word ik midden in de nacht wakker van hevige pijn. Blijk ik in mijn slaap mijn been te hebben opgetrokken terwijl ik op mijn rechterzij lag. En m'n nachtkastje stond links.....ik verging van de pijn, kwam niet aan de pijnstillers, want ik kon niet omrollen en wilde m'n maat ook niet wakker maken. Uiteindelijk heb ik me met veel pijn en moeite op mijn rug weten te draaien en heb ik in 3 kwartier tijd mijn been weten te strekken door met beide handen links en rechts mijn knie in te klemmen.
Pfff!!!!! Niet echt geweldig.

Daarna de MTB niet meer aangeraakt. 2 Dagen voor we naar huis gingen nog een strandwandeling gemaakt van zo'n 5 km. Door de branding, dus op een hellend stuk. Eenmaal terug wandelend naar het huisje, gebeurde er iets onverwachts. Ik stapte van het trottoir af om een weg over te steken en ineens klapte mijn onderbeen onder me uit. Het was gewoon 1 stap, zelfs zonder pijn. Daarna liep ik weer gewoon verder, maar wel flink verbaasd over wat net gebeurd was.
Zelf had ik niet eens het idee dat het ernstig was terwijl m'n maat dacht dat dat einde vakantie was.

Een jaar daarna nog eens een tochtje gedaan in de omgeving van Brunssum en Snowworld, maar dat heeft me opgebroken. Veel te zwaar. Het materieel was er wel op gebouwd, maar de krachtbron niet
Het laatste stuk zelfs - de halfpipe afdaling - bij Snowworld kon ik op geen enkele manier meer doen. Fietsen ging niet meer, want ik kreeg de pedalen niet meer rond. En lopend ging ook niet, want bij elke stap omlaag schoot er een scherpe pijn door mijn knie.

De 2 daaropvolgende jaren is de MTB niet meer mee geweest en heb ik thuis ook nog maar amper gefietst. Puur omdat ik weet dat ik na 10 km MTB of 20 km rustig trappend op de gewone fiets knieklachten krijg.
Vorig jaar zomer heb ik hier in de omgeving nog eens een tochtje gemaakt op mijn gewone fiets. Lichte versnellingen, heel rustig aan. Echter, zo'n 5 km van thuis, voelde ik een licht knikkend iets onder mijn knieschijf. Ik legde mijn hand erop en voelde het zo ook. Daarna trokken er langzaam heviger wordende pijngolven via de buitenkant naar de achterkant van mijn knie. Het was ook een gevoel alsof de knie zou gaan blokkeren wat hij echter niet deed.

Nou ja...weer 3 dagen amper kunnen lopen. Weer naar huisarts en zo kwam ik - na zijn eigen bevinding dat hij het al 3 keer op overbelasting had gehouden- bij de fysio terecht. Die heeft eerst ultrasoonbehandeling toegepast en daarna tapen. Binnenkant en onderkant knieschijf.
De ultrasoonbehandeling deed soms pijn, maar mocht voor mijn gevoel nog meer pijn doen. Echter zei de fysio dat ik eigenlijk geen pijn mocht voelen. Het tapen heeft ook wel geholpen.

Daar ben ik in januari mee gestopt. 2 Weken daarna heel rustig gefietst, bijna stilstaand zelfs en potverdorie....na 8 km weer diezelfde klachten.

Ik wil zo graag MTB-en, maar in elk geval gewoon kunnen fietsen zonder pijn. Ik heb nooit gevoetbald of gerend, maar waarom kan ik niet normaal fietsen? Dit frustreert mateloos. Volgens de huisarts was het fysio en anders orthopeed, maar ik heb geen zin in weer een paar weken eruit liggen. Ik ben geopereerd door een vooraanstaand sport-orthopeed. Begin 2014 heb ik een scheurtje in mijn schoudergewricht opgelopen, waarmee ik ruim een half jaar heb doorgewerkt vanwege 3 maal verkeerde diagnose en dus verkeerde behandeling door huisarts. 2 Keer Diclofenac-kuur, daarna cortisol-injectie, daarna echo, foto's en pas op mri werd duidelijk dat ik er een scheurtje zat. Maar opereren begonnen ze niet aan. Moest maar oefeningen doen zonder gewicht; wat goed te combineren was met mijn werk op kantoor (wat heb ik nou aan een digitaal dossier als ze het niet lezen? Een kraancabine bevindt zich zo'n 2 meter hoog en daar kom ik in via een ladder. Dus deels mijn eigen gewicht optrekken en dan oefeningen doen zonder gewicht....waar ik niet eens tijd voor heb). Second opinion in ander ziekenhuis...oefeningen doen, fysio, maar idd ook niet opereren. Dat is dus redelijk goedgekomen (in die tijd dus ook niet aan fietsen toegekomen), maar zal een zwakke schakel blijven. En toen ik eind vorig jaar overspannen thuis kwam te zitten, maar gelijk werk gemaakt van de knie.

Maar om af te sluiten......de klachten komen elke keer weer terug. Herkent iemand dit en/of heeft iemand dezelfde ervaring? Wat kan ik verder nog doen dan de MTB en uitrusting te verkopen en proberen te accepteren dat fietsen en bergwandelen een utopie is?????

Please HELP!!!!!

In elk geval al bedankt als het jullie gelukt is dit tot het eind te lezen in 1 keer

[tiewrap]

Ik haal er niet uit of je bij een sportarts ben geweest ?

[Craneman]

Nee, ik ben eigenlijk nooit bij een sportarts geweest. En er heeft mij ook nooit iemand geadviseerd dat te doen aangezien ik toch niet sport waarschijnlijk.

De laatste paar dagen overweeg ik om het spul maar te verkopen aangezien ik ook zonder te fietsen weer knieklachten heb. En wel in/rondom het hele gewricht. Dit wordt zo lastig om uit te leggen als ik bij een arts kom.

[Bergbike]

Maar om af te sluiten......de klachten komen elke keer weer terug. Herkent iemand dit en/of heeft iemand dezelfde ervaring? Wat kan ik verder nog doen dan de MTB en uitrusting te verkopen en proberen te accepteren dat fietsen en bergwandelen een utopie is?????

Buiten het feit om dat je denk ik een sterker probleem hebt dan ik, herken ik deels wat je zegt. Maar er zijn ook zat verschillen. Ik heb een tijd lang zitten tobben met mijn rechter knie, waarbij ik soms pijn aan de buitenkant naast/onder de knieschijf had. Als ik niet mountainbikete kwam het na enige tijd opzetten, dan was mijn knie gewoon zwak. Als ik wel mountainbikete kwam het ook, maar kortstondig (paar dagen) na (over)belasting. Dit 'vage' patroon zie ik ook in jouw verhaal.

Kan niet zeggen dat ik er 100% vanaf ben, maar 100km mountainbiken kan goed, en ik hoorde meerdere klagen over knieen op een recente 100km tocht (100 van Horst). Mijn idee erover is dat je je knie voldoende moet trainen, maar daarbij overbelasting juist moet voorkomen. Dat klinkt nogal wiedes, maar het punt is dat het met een gevoelige en geblesseerde knie nogal een fijne balans is. Weefsels in de knie genezen relatief langzaam, en als je even te ver gaat zit je weer geblesseerder, kan je weer dagen je knie niet gebruiken/trainen, etc. Een vicieuze cirkel.

De 'medische molen' is mij tegengevallen met de knie. Ben niet onder het mes geweest, wel bij een vooranstaande orthopeed waar ook topsporters naartoe gaan. Die zag op een mri geirriteerd kraakbeen en verwees mij door naar fysiotherapeut. Eentje gekozen die specialisatie op o.a. knie en sport had. Ik moest saaie oefeningingen doen. Die hielpen iets, maar ik had niet het idee uit die cirkel te komen. En saaie oefeningen doen de rest van mijn level voor 'iets' beter, daar had ik de motivatie niet voor. Daarnaast zei hij over mountainbiken niks anders dan 'gewoon doen'. Al met al had ik niet het idee dat we met voldoende begrip van de situatie naar een oplossing werkte.

Ik ben nu van het probleem af (eventuele last definieer ik niet meer als probleem) door gewoon mijn ding verder te doen, maar er wel met wat zaken op te letten. Met 'je knie trainen' bedoel ik dan ook dat gericht trainen in mijn geval niet nodig was, maar wel dat je je knie moet gebruiken, zo ook bij mountainbiken. Doe met dit verhaal je voordeel waar dat kan, het is niet geheel vergelijkbaar. Verder kan je met mountainbiken op deze zaken letten:

• Maak het qua afstand niet te gek. Wat wel te gek is hangt af van hoe goed je knie is. Dit kan je opbouwen (ging uiteindelijk vanzelf bij mij, geen gericht trainingsschema).
• Ik had al flats, maar ik zou dit ook overwegen. SPD heeft zo z'n voordelen en nadelen en ligt misschien in je smaak, maar met een zwakke knie zou ik geen enkel risico nemen. Je bent geen topsporter, dus waarom zou je.
• Is de hoogte van je zadel goed? Mountainbikers zetten hun zadel vaak wat lager dan normaal is op racefietsen en stadsfietsen, omdat je dan meer controle hebt op technische stukken. Als je een knie hebt die snel opspeelt, zou ik dit afraden. Zet je zadel zodat de afstand trapper-zadel (niet trapas!, en bovenkant zadel) ongeveer 105%-115% van je binnenbeenlengte is. Ik heb h'm op bijna 115% staan. Voor XC gebruik van de mountainbike is dat ook prima. En als je meer controle wilt koop je gewoon een dropper voor de technische stukken. Als het te hoog voelt, niet doen, dat is ook zeker niet goed voor de knie. Heb ergens op dit forum wel eens gelezen dat je je zadel niet in 1 klap vele cm's moet verschuiven omdat je de knie moet laten wennen.
• Let op je cadans. Eigenlijk kan je die beter gaan meten met een cadansmeter. Let er op, bekijk je gemiddelde achteraf, en zorg dat je went aan een cadans van zo ongeveer 90rpm. Vermoedelijk zit je nu lager (70-80). Schakel ook goed naar beneden voor klimmetjes. Niet stoer doen dat je op zo'n zwaar verzet boven weet te komen.