Rijtechniek: hoe halverwege bult op weer opstappen?

[Jan Willem]

Lopen doe ik liever niet.
Toch ben ik gek op steile klimmetjes waar je soms niet anders kunt dan juist die laatste 3m te lopen.
Dat laatste stukkie lopen kan ik nog wel accepteren, zo nodig neem ik 'm even opnieuw zodat ik tevreden verder kan.
Soms 'loop' ik af en toe tegen een probleem aan waarbij ik me afvraag hoe jullie dit nu eigenlijk oplossen.

Op een flink steile klim, nog net goed (met de granny) te fietsen denk je dat het allemaal lekker gaat zo.
Al over de helft!, kin op de topcap, ideale lijn uitstippelen en malen maar.
Vervolgens een hobbel die nèt even te groot is of een regengeul waardoor je toch nog weer moet afstappen .
Natuurlijk geen zin om de resterende 50m te lopen, maar hoe stap je daar op en ga je weer verder fietsend omhoog?

Ik heb weleens geprobeerd om voor zover dat mogelijk is met de bike aan de hand een sprintje te trekken, snel opstappen en verder.
Maar op het moment dat ik de linkervoet ingeklikt heb is de snelheid er uit en wordt het alsnog lopen.
Helaes pindakaas.

Laatst heb ik op een wat vlakker, minder stijl stuk wat geoefend om vanuit stilstand op te kunnen stappen.
Daarbij klik ik zoals gewoonlijk links in, zet met het rechter been wat vaart in en zodra ik het rechterbeen over het achterwiel gooi probeer ik met het linkerbeen meteen al rond te trappen. Lang leve SPD .
Bij die vlakkere stukken is dat goed te oefenen, met die techniek behoud ik mijn snelheid (hoop ik dan) waardoor ik gelegenheid heb om vervolgens rechts in te klikken en mijn stoemp-partijtje ondanks de tussentijdse onderbreking fietsend voort te zetten.

Is dat de juiste methode of hebben jullie een betere techniek?

[Michiel]

Ik probeer een verhoginkje te vinden in de vorm van een steen, wortel, etc. Daar plaats ik dan mijn linkervoet op, ga zitten op mijn zadel, trap met mijn rechtervoet and off we go.
Dropper schijnt trouwens hiervoor ideaal te zijn maar om daar nou voor een onderdeel te kopen dat je weer moet gaan onderhouden, neuh.

[Nimbus]

Leuke topic.
Inderdaad liever fietsen dan lopen, daar zijn we hier ook voor. Bovendien weer een leuke uitdaging en meteen wat techniek oefenen.
Als het niet te steil is kan ik meestal wel vanuit stilstand wegkomen, vaak oefenen voor een trackstand helpt veel. Vind het dan ook fijn om soms wat zwaarder te schakelen, zodat het voorwiel niet teveel los komt.
Als het steiler is of als de eerste methode om wat voor reden dan ook niet wil, ren ik ook aan. Zoals velen stap ik ook links op, dus linker pedaal boven, aanrennen en op springen, pedaal zoeken en meteen trappen. Vereist aardig wat coördinatie, maar na een paar keer gaat het al een stuk beter. Soms zit je nog niet helemaal goed, maar als je weg kunt komen regel je dat later wel. Soms ook fijn om wat zwaarder te schakelen, of meer druk op je stuur zodat je niet ongewild een wheelie trekt.

[faxe]

Dit is een van mijn zwakkere punten. De slechte motoriek die ik heb is hier voornamelijk de oorzaak van. Volgens mij kun je het beste je fiets schuin neerzetten ten opzichte van de heling. Vervolgens klik je de voet waarvan het pedaal het verst van de grond zit als eerste in. Als je een beetje snelheid hebt klik je vervolgens de andere voet in.

[Geewee]

Als het een echt steile klim is en toch om 1 of andere reden te voet kom te staan zet ik hem in een lichte versnelling. Ik kijk dan even rond of er een iets vlakker stukje is om weer te vertrekken. In dien er geen vlakker stukje is ga ik zoals eerder gezegd met men linkervoet op een steen of verhoging staan en da zet ik de rechter pedaal bovenaan zodat ik met men rechter been meteen een draai kan geven om op gang te komen en dan vlug je linkerbeen bij trekken om het draai moment dat je met je rechter been hebt ingezet te vervolledigen. 1 maal dat je benen rondgaan ben je vertrokken en kun je bij schakelen.

Als je verzet te zwaar staat krijg je dit niet meteen soepel rond en zo heb je geen balans en raak je moeilijk vertrokken maar te licht is ook weer niet goed dus dat moet je zelf een beetje zoeken. Zoals eerder gezegd kun je wel hebben dat je voorwiel op wipt,om dit te voorkomen moet je goed door je armen buigen,met je neus op je stuur zeg maar en je gewicht wat naar voren plaatsen op het zadel. Wel zeker op het zadel blijven zitten om grip op je achterwiel te behouden.

Zo doe ik het ongeveer

[MacReal]

Dit heb ik laatst toevallig ook doelbewust geoefend. Bij mij werkt het, om een lichte versnelling te kiezen. Als ik dan ga zitten op mijn zadel (wel voorop op mijn zadel), klik ik mijn rechtervoet in. Mijn linkervoet laat ik op de grond staan.
Als ik dan aanzet met mijn rechtervoet, zet ik daarna snel mijn linkervoet op het pedaal. Als inklikken niet gelijk lukt, hoeft dat geen ramp te zijn. Dat kan altijd nog in een latere omwenteling.

[holzfeller]

Leuke topic..

+1

mijn 'techniek' ( als ik ze dan eens nodig heb, gnegnegne )

a: flats mompelt iets over een klik/combipedaal topic
b: als de breedte van het pad het toelaat probeer ik iets schuin in te steken, toch weer een paar
graden vlakker, flauwe bochten maken om geen energie te verliezen
c: als gevolg van 'b' kies ik juist een grotere overbrenging, 1 of 2 kransjes,
zo kan je toch ff meer pushen, en zit je niet meteen te spinnen als een gek.
wel goes op je gewichtsverdeling letten.
d: zie 'a'

[Jan Willem]

Flats!? Ik zei toch 'lang leve SPD?'

Wat een getob met die bikes op zo'n bult.
Eigenlijk zijn we gek met zn allen, steeds weer op zoek gaan naar iets wat eigenlijk niet mogelijk is en vervolgens piepen hoe moeilijk het allemaal is ...

Op mn eerste 3x6spd starre MTB ging ik eind jaren '80 dit soort spelletjes doen op de toen nog onbegroeide hellingen van de zandafgraving bij Veenendaal. (als ze je daar nu zien op een MTB verdwijn je voor een jaar de bak in).
Als ik daar tot stilstand kwam zette ik de bike ongeveer haaks tov de stijg richting, daar stapte ik dan op (toen wel op flats uiteraard ) en zodra ik wat gang had gooide ik het stuur om naar boven.

De tracks die ik nu bedoel zijn vrijwel allemaal dicht begroeide singletracks (Goudsberg Lunteren en omgeving) waar ik met mn 68cm stuur niet altijd ruim tussendoor kan.
Maar de basis voor de oplossing is, als ik jullie reacties lees, om voor zover mogelijk eerst op je zadel te gaan zitten.
En dat is precies wat mij daar door de steilte niet lukt, heb dat al regelmatig geprobeerd en daarbij rare valpartijtjes gemaakt.
Ik moet beide remmen ingeknepen houden en zittend proberen een voetje aan de grond te krijgen wat ook al niet te best lukt.
Toch ga ik dit eens trainen; bewust op zoek naar een steen of boomstronk waar ik een voet op kan zetten, rechter voet inklikken - aanzetten en bij voldoende snelheid linkervoet inklikken.

Trouwens, bult àf halverwege opstappen is ook niet simpel, ik bedoel een helling waar je als even niet goed bij de les bent over je stuur gelanceerd wordt...

[Nimbus]

Zadel stukje lager misschien? En de trackstand oefenen op het pleintje.
Heuvel af opstappen is ook lastig inderdaad, maar ik mag het nog wel eens doen: ik ga achter mijn zadel staan, wiel tussen de benen, stuur goed vast en een pedaal in klikken, snel de andere er achter aan. Kost wat spanning in je romp en benen, maar je zit meteen ver achter je zadel (attack houding).

[Jan Willem]

Die trackstand kan ik redelijk, goed beheersen daarvan is inderdaad heel nuttig voor alles wat bij het biken langzaam gaat.
Ik zie alleen niet wat ik daaraan heb bij dit lastige opstappen?

[tati]

Zadel stukje lager misschien? En de trackstand oefenen op het pleintje.
Heuvel af opstappen is ook lastig inderdaad, maar ik mag het nog wel eens doen: ik ga achter mijn zadel staan, wiel tussen de benen, stuur goed vast en een pedaal in klikken, snel de andere er achter aan. Kost wat spanning in je romp en benen, maar je zit meteen ver achter je zadel (attack houding).

Sorry hoor, maar ik vind dit wel een heel raar antwoord.
Zadel lager zetten voor een klim komt natuurlijk niet ten goede voor je krachtoverbrenging (of je moet het makkelijk snel kunnen met een dropper).
En als je op een helling er al af moet omdat het te steil is, dan lig je met de "attack houding" meteen op je rug.

Zelf probeer ik altijd de fiets schuin te zetten, laagste voet inclicken en daarana snel proberen je andere voet in te clicken. Blijft lastig, maar je bent waarschijnlijk niet voor niets af moeten stappen.

[Geewee]

Je moet de laatste regel van de post boven die van Nimbus dan eens lezen,zal hem even citeren voor je

Trouwens, bult àf halverwege opstappen is ook niet simpel, ik bedoel een helling waar je als even niet goed bij de les bent over je stuur gelanceerd wordt...

Zadel stukje lager misschien? En de trackstand oefenen op het pleintje.
Heuvel af opstappen is ook lastig inderdaad, maar ik mag het nog wel eens doen: ik ga achter mijn zadel staan, wiel tussen de benen, stuur goed vast en een pedaal in klikken, snel de andere er achter aan. Kost wat spanning in je romp en benen, maar je zit meteen ver achter je zadel (attack houding).

Sorry hoor, maar ik vind dit wel een heel raar antwoord.
Zadel lager zetten voor een klim komt natuurlijk niet ten goede voor je krachtoverbrenging (of je moet het makkelijk snel kunnen met een dropper).
En als je op een helling er al af moet omdat het te steil is, dan lig je met de "attack houding" meteen op je rug.

Zelf probeer ik altijd de fiets schuin te zetten, laagste voet inclicken en daarana snel proberen je andere voet in te clicken. Blijft lastig, maar je bent waarschijnlijk niet voor niets af moeten stappen.

[Nimbus]

Die trackstand kan ik redelijk, goed beheersen daarvan is inderdaad heel nuttig voor alles wat bij het biken langzaam gaat.
Ik zie alleen niet wat ik daaraan heb bij dit lastige opstappen?

Was een tweeledig antwoord. De eerste zin sloeg op het heuvel op opstappen, de tweede op heuvel af.

Zadel stukje lager misschien? En de trackstand oefenen op het pleintje.
Heuvel af opstappen is ook lastig inderdaad, maar ik mag het nog wel eens doen: ik ga achter mijn zadel staan, wiel tussen de benen, stuur goed vast en een pedaal in klikken, snel de andere er achter aan. Kost wat spanning in je romp en benen, maar je zit meteen ver achter je zadel (attack houding).

Sorry hoor, maar ik vind dit wel een heel raar antwoord.
Zadel lager zetten voor een klim komt natuurlijk niet ten goede voor je krachtoverbrenging (of je moet het makkelijk snel kunnen met een dropper).
En als je op een helling er al af moet omdat het te steil is, dan lig je met de "attack houding" meteen op je rug.

Zelf probeer ik altijd de fiets schuin te zetten, laagste voet inclicken en daarana snel proberen je andere voet in te clicken. Blijft lastig, maar je bent waarschijnlijk niet voor niets af moeten stappen.

Zie boven. Zadel natuurlijk niet te laag dat trapt niet fijn, maar ik had ook de fout gemaakt mijn zadel te hoog te zetten, dat is prima voor een asfalt rit in Nederland, maar in het terrein werd het wat vervelend soms, met name dus in dit soort situaties.

@GeeWee:

[Jelle.N]

zadel te hoog zetten lijkt me nooit goed/ fijn, onafhankelijk van de ondergrond.

[Nimbus]

Te hoog als in prima voor op de weg, maar te hoog voor echt mountainbiken.
Maar laten we JW's topic niet te veel vervuilen.