Ze noemen het een "Fractuur van de distale eenderde deel van de clavicula links, comminutief", oftwel een verbrijzeling van eenderde van het laatste deel van het sleutelbeen.
Ik ben na twee weken al begonnen met fysio. Sommigen zeggen wat te vroeg, maar bewegen (onbelast) is niet verkeerd voor de spieren.
Anderhalve week geleden (na 6 weken) weer begonnen met voorzicht belast te trainen. Allereerst te enthousiast van start en door de pijn heen gedrukt waardoor ik na een paar dagen een overbelaste pees had en helemaal niets meer kon. Na een toespraak van de fysio train ik nu om de dag, tot de pijngrens (en er niet doorheen dus). Ik maak grote sprongen vind ik zelf, hoewel ik nog niet alle functies terug heb en alle bewegingen even vloeiend kan uitvoeren. Ik schat de functies nu op 80% en de kracht op 60%. Trouwens verbazingwekkend hoe snel de kracht uit spieren verdwijnen als je ze helemaal niet gebruikt (en bovendien verstijven ze ook helemaal).
Morgen krijg ik de uitslag van de arts inzake de controle foto. Het ziet er niet fraai uit, maar het zit allemaal wel vast, dus hopelijk hoef ik niet alsnog onder het mes. En dat laatste betekent dat ik dit weekend weer voorzichtig ga beginnen met rijden
. Bij een val is er n.l. gevaar op een nieuwe breuk (nog niet sterk genoeg) en dan is het voor 80% zeker dat het bot door de huid gaat komen.....
. Na 3 dagen sling voorzichtig begonnen met de welbekende hangoefening waarbij je arm los hangt. Elke dag weer iets beter en zo elke week weer nieuwe oefeningen. Heel voorzichtig shoulder pulldown na 2 weken, onder begeleiding. Ook handig is zo´n shoulder pulley voor thuis, die doe ik nog steeds elke dag. Na 4 weken zelfs alweer op mn knieen opdrukken, dat was misschien iets teveel van het goede. Maar snel bewegen en elke dag oefenen helpt om de spieren weer snel te activeren en te laten wennen aan de iets andere stand. 
)
