We blijven nu al maanden in het zelfde kringetje ronddraaien. Zelfde argumenten en discussies ("wij" houden ons niet aan de maatregelen, sterftecijfer is laag, het is geen griepje, ze doen maar wat in Den Haag, het is maar wetenschap, Nee, Grapperhaus dan, nee de Koning dan, allemaal Wappies etc etc.)
Per saldo zijn we geen meter opgeschoten, in tweede lockdown beland en geen enkel zicht op een structurele oplossing. Zodra de huidige lockdown wordt opgeheven begint het verhaal weer van voren af aan. En dat kan nog jaren duren, en dat geldt niet alleen voor Corona, maar ook een zware griepgolf zoals in 2018 leidt tot dezelfde situatie.
Inmiddels is wel duidelijk waar het grootste probleem zit: de overbelasting van de zorg en daarmee het afschalen van de reguliere zorg.
Afschalen van de reguliere zorg leidt volgens Ernst Kuipers tot verlies van levensjaren onder de non-Covidpatiënten.
Een zeer ongewenste situatie dus, maar een situatie waar we op korte termijn helaas niet uit gaan komen.
Op de langere termijn moet er natuurlijk wel iets gaan gebeuren. Er zijn uiteindelijk wel opties om structureel tot een oplossing te komen.
Eenvoudigst is het structureel verhogen van het aantal bedden en het opleiden van heel veel nieuw personeel. Kost uiteraard een kapitaal, en houdt in dat er langere perioden veel van de extra bedden leeg zullen blijven. Gezien de huidige kosten voor de zorg zal dit waarschijnlijk niet de oplossing gaan worden.
Mocht dat zo zijn, dan blijft er eigenlijk alleen de optie open dat op de langere termijn de instroom van de reguliere zorg beperkt zal moeten worden. En daarmee bedoel ik niet afschalen, maar een echte beperking van de instroom. En dat is alleen te bereiken door een forse ingreep in ons zorgsysteem. Een ingreep die zorgt voor een forse verbetering van het welzijn/de gezondheid van vele miljoenen mensen. En een forse daling van de zorgkosten. En een fors mindere belasting van de zorg.
Uiteraard heb ik het dan over een veel grotere nadruk op preventie en aanpassing van leefgewoonten van mensen met welvaartsziekten.
Al tientallen jaren lang sterven ieder jaar tienduizenden mensen aan de gevolgen van welvaartsziekten. In al die gevallen zal een zeer groot beroep op de zorg (medicijnen, operaties) zijn gedaan. En let wel, ik heb het niet over mensen die door domme pech kanker krijgen, of een hartprobleem.
Ik heb het hier over een grote groep die de kans op een ernstige aandoening aan zich zelf te wijten hebben. Er zijn nog steeds vele miljoenen rokers, mensen met overgewicht, overmatige drinkers etc. Een groep die ondanks alle Postbus 51-spotjes en dringende adviezen niet veel kleiner (misschien wel groter) is geworden. Heel navrant is natuurlijk dat met een slechte gezondheid de kans om als gevolg van een Corona-besmetting in het ziekenhuis terecht te komen groter is.
Ik zie dat er hier huisartsen schrijven/meelezen/over de schouder meekijken. Misschien heb ik een hele verkeerde kijk op de huidige situatie, maar ik zie weinig urgentie in het overheidsbeleid iets te veranderen.
Wat doen huisartsen met patiënten die met klachten komen over kortademigheid, gewrichtsproblemen, algehele ongesteldheid etc?
Wat is de boodschap dan: Ik heb slecht nieuws en goed nieuws. Het slechte nieuws is dat u diabetes type 2 heeft, het goede nieuws is dat we daar medicijnen voor hebben. Er is echter nog meer slecht nieuws, u moet deze medicijnen (het zijn namelijk geen geneesmiddelen) levenslang blijven nemen en er kunnen bijwerkingen zijn. Het goede nieuws is dat we voor de bijwerkingen ook medicijnen hebben.
Of is de boodschap: slecht nieuws en goed nieuws. Eerst het slechte nieuws, u heeft diabetes type 2, het goede nieuws is dat u daar zeer waarschijnlijk vanaf kunt komen. Dan moet u wel zelf aan de slag.......Maar komt goed, we gaan een behandelplan maken en u goed begeleiden in uw nieuwe streven naar een betere gezondheid.
Ik ben bang dat ik te veel verwacht van huisartsen en de burger. Maar we kunnen toch niet op de huidige voet doorgaan?
Onderstaande mail kreeg ik overigens van mijn huisarts (grote praktijk) einde juni dit jaar:
"Tot slot merken we dat er de laatste weken veel zorgvragen komen over ongemakken. Ongemakken waarvoor mensen snel een medische oplossing willen. We begrijpen dit, want we zijn de afgelopen periode immers allemaal al zo beperkt geweest en nu willen we weer vooruit.
Het is echter belangrijk dat iedereen zich realiseert dat veel ongemakken helemaal geen medisch ingrijpen nodig hebben om over te gaan. Uit onderzoek is gebleken dat ruim de helft van de klachten waarvoor mensen de huisarts bezoeken binnen 2 weken ook zonder behandeling over gaan. Medicijnen, vervolgonderzoeken of operaties kunnen zelfs voor meer, ernstigere of langdurigere klachten zorgen.
Zo zijn er in Nederland ongeveer 70.000 ziekenhuis opnames per jaar die nodig zijn vanwege medicijngebruik. Een groot deel hiervan is te voorkomen. Problemen die vaak te voorkomen zijn, zijn bijvoorbeeld:
· Maagbloedingen en/of nierfunctiestoornissen door NSAID’s (zoals ibuprofen).
· Concentratie problemen, verwardheid of obstipatie bij opiaten (zoals tramadol of oxycodon).
· Vallen en breuken bij medicatie die gebruikt wordt om beter te slapen (bijvoorbeeld temazepam of quetiapine).
Al deze medicatie heeft een rol bij de behandeling van aandoeningen, maar we moeten proberen overbehandeling te voorkomen.
Als u deze medicatie gebruikt en u wil er graag mee afbouwen of stoppen dan kunnen we dit vaak met telefonische afspraken begeleiden.
Als u twijfelt of u naar de dokter moet zijn er een aantal betrouwbare plekken om informatie te vergaren. Zo is er
https://www.moetiknaardedokter.nl/ en ook staat er veel informatie op
https://www.thuisarts.nl/.
Blijf gezond!
"
Heb ik op geantwoord dat ik deze boodschap heel vreemd vond. Geen reactie op gekregen. Maar als dit staand beleid is, vrees ik het ergste voor de gemiddelde patiënt.
dus met een beetje pech mag ik niet meedoen nu 
