Ik ben inmiddels wakker, maar heb nog zo'n ontzettende pijn in mijn handen dat ik geen lange berichten kan typen.
Dit was afzien, en maar goed ook dat ik nog geen foto's van mezelf gespot heb, want ik heb de laatste 3 uur op mijn tandvlees gereden.
Ik ben uiteindelijk op P9 geëindigd met 39 ronden in de categorie 24h solo.
Bij de start was ik wellicht wat enthousiast met wegrijden. Daarna redelijk constant ronde de 22 minuten per rondje gereden, met om de paar ronden wat stops.
Net voor 11 uur maakte ik een harde crash, in de chicane met het mulle zand, voor de 90 graden bocht naar het lange rechte stuk van start/finish. Was net te laat met m'n lampen monteren, niet goed aan het opletten en kwam hard ten val. Niks gebroken en fiets nog heel.
Lampen gemonteerd en tot 12 uur doorgereden. Van 12 tot 3 in de tent doorgebracht (had 3 blikjes red bull op dus slapen was er niet bij) en toen weer van 3 tot 7 doorgereden. M'n rug bleek mijn achillespees te zijn, nog nooit zoveel rugpijn gehad. Na een uur weer de fiets gepakt en ben met korte stops doorgereden tot het eind. Het moest van diep komen en de lol van het fietsen zelf was er allang af, maar de deelnemers, de organisatie en de toeschouwers compenseerde dat ruim. De laatste 3 ronden de eer gehad om met Han op z'n gele Santos Carbon marathon het laatste uurtje mee af te ronden. De afleiding was zeer welkom Han
Wat betreft het evenement 2 kleine puntjes van aandacht (verder was alles dik, dik in orde).
- Waar was 't frietkot? (Nuance: Het buffet was erg lekker)
- Toiletten waren wellicht wat ver van het parcours verwijderd.
Iedereen bedankt voor deze ervaring, de pijn zal lang bij me blijven (en natuurlijk de enthousiaste reacties
)
Groeten,
want hij is terug op de 7e plek.
Of als vrijwilliger natuurlijk.
