http://www.wasgau-mtb-marathon.de/
Hopelijk een mooie seizoensafsluiter
14/10/2006 Wasgau Mountainbike Marathon
'k Heb 'm twee keer gereden. Op zich zitten er (met name aan het einde) mooie technische passages in. Niet moelijk, maar wel leuk en in een prachtig bos. De rest is uiteraard rammen over grindwegen.
Let wel: het is een toertocht, geen wedstrijd...
Let wel: het is een toertocht, geen wedstrijd...
Stamppot with weaksauce!
-
LuckyIron
- All rounder
- Berichten: 114
- Lid geworden op: di 12 november 2002, 19:26
- Mijn mountainbike: Orbea OIZ marathon
- Contacteer:
Normaal kon je alleen online inschrijven, maar een mailtje naar een zeker Reiner bevestigde ons dat 4 dappere Belgen altijd welkom zijn. Vrijdag rond 18u kwamen we aan, na een korte begeleiding van een jeep van de organisatie. Er waren daar overal wegenwerken en die Duitsers kennen daar blijkbaar geen omleidingen. Gewoon weg afgezet.
Aan de inschrijvingstafel achter Reiner gevraagd en ja hoor, aaaah die Belgen, welkom welkom. Zeer leuke ontvangst, blijkbaar waren we de enigste Belgen hier. Alles prima geregeld, 1 tafel per 100nummers, pakketje afhalen (met 't shirt, energy reepje, energy zakje, beetje olie) en dat voor de prijs van 32€.
Ondertussen hadden we ook ons matteke en slaapzak opgesteld in de iets verder gelegen sporthal. Met grote douches en wc's. Plaats om uw fietske veilig op te bergen...
's avonds begeven we ons dan naar de sporthal om ne lekkere pasta te eten. 6€ voor de pasta party lijkt me niet overdreven, zeker niet als je weet dat als je je leeg bord terugbrengt, je 2€ terugkrijgt. Idem met de dranken, meeste dranken aan 1,5 of 2€ en 0,5€ waarborg. Dus lekker gegeten en toch een paar halve liters Park Pils binnengekapt. 't is tenslotte morgen maar een marathonneke van 105km en 2200hoogtemeters ZONDER chrono.
Er komt een voorstelling van Regina Marunde over haar Pan-America avontuur met bijhorende fotoreportage. Daarna werden de Profi's op het podium geroepen: Hanka Kupfernagel, Mike Kluge, Katrin Schwing, en nog een paar jonge Duitse marathonrijders,...en ondertussen nog een optreden...
Rond half 12 besluiten we maar naar onze slaapplaats te trekken, want de deuren van de sporthal sluiten om 00u. Veel slapen werd er niet gedaan in zo'n sporthal, met licht aan, een vloer die kraakt met het minste dat er iemand opkwam...niet echt ideaal.
Rond 6u ben ik dan ook al klaarwakker maar blijf nog 20minuutjes liggen. Daarna snel even opfrissen, camelbak klaarmaken, nummerke op de fiets hangen en dan is het tijd om te gaan ontbijten. Terug in de andere sporthal kan je voor 2,5€ ontbijten.
Om 8u30 is het normaal starten, maar de start wordt uitgesteld met 10 minuutjes om te wachten op het volk dat probeert de omleidingen te volgen naar de start.
Rond 8u40 worden we dan toch op gang geschoten. Het gaat heel traag in 't begin. Zeeeeer traag zelfs. Op het eerste stukje onverhard zie ik Hanka Kupfernagel voor mij rijden, gevolgd door haar vriend Mike Kluge. Ik rij een tijdje naast Mike en hij begint tegen mij, ik zeg dat we uit België komen, uit Overijse en dat kent hij omdat Hanka daar cyclocross komt rijden. Toch wel leuk om eens naast deze vedetten te rijden. Ook Udo Bölts, Ralph Brenner, Karl Platt en Marcus Klausmann moeten hier nog ergens in het pak rondrijden. Na de eerste splitsing voor de 105km is het gelukkig al een pak rustiger. Maar het moet gezegd worden, die Duitser kunnen dus NIET rijden van zodra het wat technisch wordt. Bij het minste bochtje met een wortel, of een helling met wortels staan die mannen gegarandeerd stil. Maar opjagen is niet nodig, we lachen eens in ons binnenste. Stel dat die mannen bij ons in de Ardennen komen rijden (Malmedy,..), dan moeten die volgens mij 80% te voet gaan.
Af en toe komen alle afstanden samen en is het soms wel weer aanschijven op een singletrack of "technische" helling -lees: helling met 1 boomwortel-. Het parkoers dan: prachtig gewoon, we rijden meer dan 90% door het bos en bijna alles off-road. 't is echt genieten van de stilte. De hellingen zijn soms lang, niet steil, en telkens kwam er een super-snelle zalige singletrack afdalingen. Kicken soms om naar beneden te vliegen. Uiteindelijk is het parkoers wel altijd hetzelfde, altijd door dezelfde bos, maar het gaat zeker niet vervelen. Na dik 111km komen we dan uiteindelijk terug aan de finish. Met inderdaad zo'n 2200-2300 hoogtemeters op de teller.
We besluiten snel een douchke te nemen. Normaal waren we van plan om nog een dag te blijven slapen en zondagochtend naar huis terug te keren, maar in de sporthal kon dat niet meer. Daarvoor moesten we naar de andere hal gaan. Maar daar moest nog alles opgeruimd worden en dus besluiten we maar om naar huis te rijden en bij het volgende dorp (dat zal Zweibrücken worden) even te stoppen en nog iets lekkers te gaan eten. Om middernacht komen we terug thuis, een zeer geslaagd einde van het marathonseizoen. Voor velen is de Roc het laatste marathon-wapenfeit, voor ons (die het dichter bij huis willen zoeken) is dat zeker de Wasgau Mountainbike Marathon. Geen koers, gewoon 110km genieten.
Ohja, bevoorradingen waren tiptop in orde met verschillende soorten dranken, bananen, appels, cake, zelfs boterhammen met kaas of vlees tussen. Ook prima afpijling met pijltjes, linten en kalk. Aan elke oversteekplaats 2 seingevers, veel brandweer, ambulances gezien die klaarstonden.
Als het kan, zien ze mij daar volgend jaar terug!!
Aan de inschrijvingstafel achter Reiner gevraagd en ja hoor, aaaah die Belgen, welkom welkom. Zeer leuke ontvangst, blijkbaar waren we de enigste Belgen hier. Alles prima geregeld, 1 tafel per 100nummers, pakketje afhalen (met 't shirt, energy reepje, energy zakje, beetje olie) en dat voor de prijs van 32€.
Ondertussen hadden we ook ons matteke en slaapzak opgesteld in de iets verder gelegen sporthal. Met grote douches en wc's. Plaats om uw fietske veilig op te bergen...
's avonds begeven we ons dan naar de sporthal om ne lekkere pasta te eten. 6€ voor de pasta party lijkt me niet overdreven, zeker niet als je weet dat als je je leeg bord terugbrengt, je 2€ terugkrijgt. Idem met de dranken, meeste dranken aan 1,5 of 2€ en 0,5€ waarborg. Dus lekker gegeten en toch een paar halve liters Park Pils binnengekapt. 't is tenslotte morgen maar een marathonneke van 105km en 2200hoogtemeters ZONDER chrono.
Er komt een voorstelling van Regina Marunde over haar Pan-America avontuur met bijhorende fotoreportage. Daarna werden de Profi's op het podium geroepen: Hanka Kupfernagel, Mike Kluge, Katrin Schwing, en nog een paar jonge Duitse marathonrijders,...en ondertussen nog een optreden...
Rond half 12 besluiten we maar naar onze slaapplaats te trekken, want de deuren van de sporthal sluiten om 00u. Veel slapen werd er niet gedaan in zo'n sporthal, met licht aan, een vloer die kraakt met het minste dat er iemand opkwam...niet echt ideaal.
Rond 6u ben ik dan ook al klaarwakker maar blijf nog 20minuutjes liggen. Daarna snel even opfrissen, camelbak klaarmaken, nummerke op de fiets hangen en dan is het tijd om te gaan ontbijten. Terug in de andere sporthal kan je voor 2,5€ ontbijten.
Om 8u30 is het normaal starten, maar de start wordt uitgesteld met 10 minuutjes om te wachten op het volk dat probeert de omleidingen te volgen naar de start.
Rond 8u40 worden we dan toch op gang geschoten. Het gaat heel traag in 't begin. Zeeeeer traag zelfs. Op het eerste stukje onverhard zie ik Hanka Kupfernagel voor mij rijden, gevolgd door haar vriend Mike Kluge. Ik rij een tijdje naast Mike en hij begint tegen mij, ik zeg dat we uit België komen, uit Overijse en dat kent hij omdat Hanka daar cyclocross komt rijden. Toch wel leuk om eens naast deze vedetten te rijden. Ook Udo Bölts, Ralph Brenner, Karl Platt en Marcus Klausmann moeten hier nog ergens in het pak rondrijden. Na de eerste splitsing voor de 105km is het gelukkig al een pak rustiger. Maar het moet gezegd worden, die Duitser kunnen dus NIET rijden van zodra het wat technisch wordt. Bij het minste bochtje met een wortel, of een helling met wortels staan die mannen gegarandeerd stil. Maar opjagen is niet nodig, we lachen eens in ons binnenste. Stel dat die mannen bij ons in de Ardennen komen rijden (Malmedy,..), dan moeten die volgens mij 80% te voet gaan.
Af en toe komen alle afstanden samen en is het soms wel weer aanschijven op een singletrack of "technische" helling -lees: helling met 1 boomwortel-. Het parkoers dan: prachtig gewoon, we rijden meer dan 90% door het bos en bijna alles off-road. 't is echt genieten van de stilte. De hellingen zijn soms lang, niet steil, en telkens kwam er een super-snelle zalige singletrack afdalingen. Kicken soms om naar beneden te vliegen. Uiteindelijk is het parkoers wel altijd hetzelfde, altijd door dezelfde bos, maar het gaat zeker niet vervelen. Na dik 111km komen we dan uiteindelijk terug aan de finish. Met inderdaad zo'n 2200-2300 hoogtemeters op de teller.
We besluiten snel een douchke te nemen. Normaal waren we van plan om nog een dag te blijven slapen en zondagochtend naar huis terug te keren, maar in de sporthal kon dat niet meer. Daarvoor moesten we naar de andere hal gaan. Maar daar moest nog alles opgeruimd worden en dus besluiten we maar om naar huis te rijden en bij het volgende dorp (dat zal Zweibrücken worden) even te stoppen en nog iets lekkers te gaan eten. Om middernacht komen we terug thuis, een zeer geslaagd einde van het marathonseizoen. Voor velen is de Roc het laatste marathon-wapenfeit, voor ons (die het dichter bij huis willen zoeken) is dat zeker de Wasgau Mountainbike Marathon. Geen koers, gewoon 110km genieten.
Ohja, bevoorradingen waren tiptop in orde met verschillende soorten dranken, bananen, appels, cake, zelfs boterhammen met kaas of vlees tussen. Ook prima afpijling met pijltjes, linten en kalk. Aan elke oversteekplaats 2 seingevers, veel brandweer, ambulances gezien die klaarstonden.
Als het kan, zien ze mij daar volgend jaar terug!!
