Aanvankelijk was ik hier helemaal niet van uitgegaan en heb ik, buiten mijn normale trainingen om, niets bijzonders gedaan om mezelf hier op voor te bereiden.
Maar goed, het mocht toch zo zijn!
Zaterdagnacht om 03.00 ging de wekker waarbij om 03.30 het vertrek naar Haarle begon en het was KOUD!
godallemachtig wat KOUD! (had ik al gezegd dat het KOUD was? het was f*&@#ng KOUD!)Bij aankomst om 05.30 mooi vooraan mogen parkeren en even het startbordje en de goodiebag opgehaald.
Alles nog even klaar gemaakt startbord erop, lampen erop, lekker warm (wat bijna onmogelijk was) aankleden en nog wat eten in de auto.
Aan de start (ik stond op de 2e rij in het eerste vak, net achter de winnaars van vorig jaar) nog even staan koukleumen met een bijna aneurysmatisch rechterbeen.
en wat ging het HARD
met een gemiddelde van 34+ werden de eerste kilometers aangesneden over de gravelstroken tussen Haarle en Hellendoorn waar je door de duisternis af en toe (ook al was er veel licht van iedereen) soms nog heel erg op moest letten wat er voor je lag.Bij passeracties bijna op mijn plaat gegaan door opgevroren sporen op de brede strook langs het fietspad aan de linkerkant, wat de spanning er al vroeg in bracht.
De eerste echt bottleneck was op een klim waar niets als grote plassen water verspreid links en rechts lagen (ik denk dat dit De Ruyterweg of de De Klinkenbelt weg is geweest) wat als extra uitdaging de duisternis meebracht en waar ik een aantal renners de voeten nat heb zien maken omdat ze ook verrast werden door de plassen.
Inmiddels was het 07.30/ 07.45 en mochten de renners de eerste singletracks gaan bedwingen (deze waren om een bepaalde reden pas mogelijk te rijden na 07.30, vandaar de gravelstroken in het begin).
Bij Panoramaklim de uitkijk was het veld inmiddels een beetje verspreid en werden daar nog redelijk wat passseracties (waaronder yours truly) verrricht om bovenaan de paarse route van Hellendoorn verder te rijden waar de aansluiting weer werd gemaakt met de vaste route van Nijverdal en daardoor tussen kilometer 15 en 35 weer volgas gestoempt werd over de vlakke kilometers.
Inmiddels begon de zon enigzins op te komen en werd er in de schemer het eerste registratie/ pauzepunt aangedaan vlakbij Lemele (35km), hier noteer ik een tussentijd van 01:08:06 op een gemiddelde van 30.84 km/h.
Omdat praktisch ieders bidon al dichtgevroren was werd er net voor de verzorging driftig met bidons geklopt en geslagen om het ijs los te krijgen om de bidon te laten vullen bij het pauzepunt.
Hierdoor miste een deel van ons aansluiting met de groep waar we aanvankelijk mee reden en is hier weer een nieuw groepje uit ontstaan.
Direct na het pauzepunt schoten we de vaste route van Lemele op en volgden meteen een aantal klimmetjes op Lemele (Parkweg, Lemelerberg, Waterwinning en Klim Dikke Steen) waarbij de de angst die me door anderen was aangepraat voor de Dikke Steen klim wel een beetje wegnam omdat deze, alhoewel een beetje technisch, prima te doen was.
Dat was goed voor de motivatie, ook omdat hier een aantal ontsnappers uit de groep die bij de pauze eerder weg waren, bijgehaald werden.
Volle gas! maar niet voor de klim van de kerkweg nog overwonnen te hebben
Vanaf hier was het (tussen km 50 en 60) weer vrij vlak waar het gas er wel degelijk weer volle mep op ging en we binnen no time via de paarse route van Hellendoorn weer op de singletrack zaken.
Hier wil ik nog wel even vermelden dat dit stukje toch wel een beetje het hoogtepunt van de wedstrijd was voor mij, prachtige omgeving en goed aangelegde tracks die uitnodigden om hard te rijden maar waar ook een gigantisch hoge fun factor inzat! Pluspunten voor de routebouwers/ onderhoudsploeg!
Na de Sanatoriumklim zaten we aan de 65km en kwam het 2e registratiepunt in zicht, omdat ik nog nauwelijk gedronken had nam ik hier snel wat te eten voor onderweg en ben ik eigenlijk min of meer zonder te stoppen verder gereden.
(Tussentijd 02:25:12 op een gemiddelde van 24.12 km/h).
Vanaf hier werd een uitstapje gemaakt naar Luttenberg waar dus ook nog een aantal klimmetjes op de Luttenberg inzaten die niet heel pittig waren en de gemiddelde snelheid tussen km 63 en km 83 weer redelijk hoog was van rond de 28-31km/u.
Het uitstapje van Luttenberg was inmiddels voorbij hier en staken we de route van Hellendoorn min of meer weer op waar we deze verlaten hadden voor richting Luttenberg te rijden.
In de laatste kilometers voor het pauzepunt/ wisselzonde naar de manege in Haarle werden we nog getrakteerd op heerlijke half bevroren, half soppige slootkanten (waar ik echt zo'n enorme hekel aan heb
) waar de snelheid dus inkakte naar onder de 20 km/u.Omdat ik ergens rond de 80 km waarschijnlijk een tak in mijn wiel had gekregen en ik een kleine slag in het achterwiel zag ben ik bij de manege even langs het reparatiepunt geweest, wat extra tijd kostte maar materiaal is me in dat opzicht meer waard.
Daar werd ook gezegd dat de schade beperkt was en dat ik hier de laatste 100km nog wel mee uit kon rijden (als ik er maar niet meer takken tussen ging stoppen
)(Tussentijd 03:54:34 op gemiddeld 22.83 km/h)
Ik heb vanaf hier maar simpelweg verdrongen dat er een slag in mijn wiel zat en met 'de dood of de gladiolen' instelling verder gereden.
Wederom door mijn iets langere stop de groep waar ik in zat kwijtgeraakt en vanaf hier de eerste 35 km min of meer gesoleerd.
De route ging hier over de Sallandse heuvelrug aan de kant van Nijverdal waar je over de Henk Poorte Track kwam (leuk stukje!) en de Frank Hemmekam klimmen, waarna je de Plaggenwegklim mocht zien te overwinnen.
Hier kwam (gelukkig) weer een relatief vlak stuk tussen de Plaggenweg en Markelo, waarna er weer een aantal klimmen op het programma stonden.
In Markelo was het volgende registratiepunt opgezet waar ik een tussentijd van 05:18:46 mocht noteren met een gemiddelde van slechts 19.95 km/h.
Na Markelo kon ik weer aansluiting vinden met een groep waar de snelheid weer flink hoog lag en er met een gemiddelde van 31.24 km/h richting Rijssen werd gereden bij het volgende registratie punt, waar ik op 06:27:55 voorbij ben gekomen.
Ook hier nog een aantal kleine beklimmingen (De Hulpe, Bergweg, Kattenberg, Beusbergen, Herikerberg) en leuke singletracks gereden.
Vanaf Rijssen was het een kleine 20km naar het volgende registratiepunt in Holten, maar niet zonder Rijssen's finest gereden te hebben, man, man, man, wat zat ik er hier even doorheen!
Al ruim 7 uur op de fiets met gevoelloze tenen en vingers, lichte pijn in de benen en het gevoel dat mijn linkerkuit elk moment in een krampaanval kon gaan schieten, het was me wel het dagje genieten hoor!
In deze 20 kilometer zaten nog echt wel zware stukken niet alleen omdat op dat moment de benen niet meer zo wilden, maar er zaten toch nog een paar stiekeme klimmetjes en vals plat in.
Rijssenseweg, Middeldijk, Veenweg, Juulekesweg en uiteraard de Zuurberg (waarschijnlijk vernoemd naar ieders verzuurde benen
).Ik rijd de registratie in Holten binnen op 07:23:42 met een gemiddelde van 21.51 km/h.
Nu heb ik onlangs de batterij van mijn speedsenor vervangen en ik vermoed dat mijn Wahoo hier iets mee heeft gedaan, want ik was na Holten in de veronderstelling (geen gpx erop gezet want alles was gepijld) dat ik nog maar 7 kilometer moest terwijl het er toch echt nog ruim 17 waren
Dit feit werkte niet echt mee aan de motivatie, maar na mezelf gewoon gedwongen te hebben om harder te gaan heb ik mezelf erdoor heen kunnen slepen, maar niet voordat de; Enkweg, Beukenlaan, Oude Hellendoornseweg, Ericaweg, Motieweg en Helhuizerweg, onder de wielen doorgeschoten waren.
De laatse kilometers waren in zicht en ik kon de paardestront van de manege zowat ruiken, maar niet voordat je nog getrakteerd werd op de de Van Heekweg! de allerlaatste klim in deze uitputtingsslag!
In de laatste 2 kilometers zag ik achter me een bekende van me opdoemen die ik kostte wat het kost voor moest blijven en dat is mede door een sprintje waarbij ik op de een of andere manier nog de 45km/u aan kon tikken gelukt
Uiteindelijk de manege binnen gereden op: 08:07:16 met een gemiddelde van 22.04 km/h.
Uiteindelijke eindstand:
Plek 41
Totale tijd: 08:07:20
Gemiddelde snelheid: 24.63 km/h
Hierbij nog de complimenten voor de organisatie, vrijwillers, deelnemers en toeschouwers!
Ik heb ondanks alles genoten van deze dag, maar ik doe de volgende keer alleen mee als het minimaal +5 graden is
)
