mentaliteit mountainbikers bij pech?

Voor alle andere bikegerelateerde onderwerpen die de biker bezig houden.
Plaats reactie
kermit
Moderator
Moderator
Berichten: 16709
Lid geworden op: wo 27 oktober 2004, 11:29
Mijn mountainbike: is niet de jouwe :)
Contacteer:

Gisteren ben ik net als veel anderen lekker wezen biken, maar heb toch een klein maar bitter nasmaakje aan de rit overgehouden.

Door omstandigheden heb ik namelijk vier keer wat staan sleutelen onderweg (oa aan een hardnekkige speling op het balhoofd). Gedurende die sleutelsessies zijn er letterlijk tientallen bikers langs gekomen, want er was volk genoeg op de routes (in dit geval het Dorst drieluik). Hoeveel van die fietsers vroegen of ze misschien konden helpen?
Een mooi rond getal, namelijk precies nul :-{

Ik vind dat echt bedroevend. Nu kan ik mezelf doorgaans prima redden bij pech onderweg dus ik had geen hulp nodig, maar het geeft wel een mentaliteit aan die blijkbaar bij het gros van de bikers heerst.
Een van die vier keer stond ik in de berm naast de verharde weg, ik was op dat moment druk aan het zoeken naar een minuscuul onderdeeltje dat ik tussen de bladeren had laten vallen. Toen stopte er een auto met een dame en heer erin en die vroegen dus wel of ze konden helpen...

Ik vraag zelf altijd in het voorbijgaan of er hulp nodig is als ik een biker met pech zie staan, en soms draait dat ook uit op daadwerkelijk helpen (meestal hoor je echter, "niet nodig maar bedankt!"). Na zo'n ervaring als die van gisteren krijg ik echter de neiging om voortaan ook maar door te rijden en te denken "zoek het zelf maar uit".
Maar eigenlijk stuit me dat tegen de borst, want een van mijn principes is "ga met een ander om zoals je wilt dat een ander met jou omgaat". En dat combineert niet met door knallen als er iemand met pech staat.

Nu weet ik dat alle forumgebruikers hele behulpzame mensen zijn die altijd vragen of er assistentie nodig is ;-) dus dat geloof ik wel.
Maar wat zijn jullie ervaringen als je zelf een keer staat te prutsen onderweg, lijken die op bovenstaande of hebben jullie ervaringen die wat meer hoop geven? :D
DONEER JE OOK?

"I'd love to change the world but I don't know what to do
so I'll leave it up to you"
- Ten Years After
Gebruikersavatar
Klitse
Elite Mountainbiker
Elite Mountainbiker
Berichten: 1576
Lid geworden op: do 7 juni 2018, 22:45
Mijn mountainbike: Moxie / Eccentric / SSSS Inbred

Mijn ervaring is heel anders. Als ik langs de kant van de weg sta (gebeurt gelukkig niet vaak) heb ik het idee dat het merendeel van de mensen die langskomen wel even vragen of alles goed gaat. Ik fiets vaak met 1 of 2 andere personen dus hulp is over het algemeen niet nodig. Wellicht ligt het er aan waar je fietst? Ik normaliter in Twente, en mijn ervaring is dus dat de mensen daar best behulpzaam zijn.
My Bikes:
Moxie // Eccentric // Minty // SSSS Inbred
Gebruikersavatar
suravida
Elite Mountainbiker
Elite Mountainbiker
Berichten: 9023
Lid geworden op: do 31 mei 2007, 12:06
Mijn mountainbike: Staal!
Contacteer:

Ik sta gelukkig weinig te prutsen langs de weg, maar als ik anderen help valt het me wel hoe weinig passanten dan even vragen of ze kunnen helpen. Laatste keer bij de Marmottenbak van Amerongen zat er een jongedame tegen een boom nadat ze blijkbaar een otb had gemaakt. Wel een vriendin erbij, maar overduidelijk dat er iets niet in de haak was. Dus even gestopt en uiteindelijk terug naar de auto gefietst voor pijnstillers zodat ze zelf over de weg terug naar Overberg kon. (Heb aangeboden ze te brengen of iemand te bellen, maar dat hoefde niet)
Maar dan sta je daar dus een half uurtje, met iemand die wat slapjes tegen een boom hangt en van de 30 passanten was er 1 iemand die vroeg of het OK was. (Niet toevallig op een stalen Kona ;-) )
Ik vraag dus eigenlijk altijd of men hulp nodig heeft, ook als er meer mensen staan. Je zal maar iets bij je je hebben dat ze nodig hebben.
Don't be a dick!

Custom steel: http://project12.cc
Gebruikersavatar
Jurf
Elite Mountainbiker
Elite Mountainbiker
Berichten: 2163
Lid geworden op: zo 29 maart 2015, 00:33
Mijn mountainbike: Orbea Wild+ Ibis Ripmo

Aan mij vragen ze het nooit en aan mijn vriendin met roze shirt en helm altijd.
Mooiste was van het voorjaar, ik liet voor het eerst sinds tijden ff mijn rugzak in de auti, en uiteraard na 10min of zo spontaan een lekke band. :roll:
Ik op de fiets van Miss Jurf teruggereden om een BIBA te halen, zij wachtte daar met mijn fiets.
Miss Jurf heeft een M ik een XL dus elke pannenkoek kan zien dat dat niet haar fiets was, maar toen ik 20min later terug kwam was de ....fiets al voor haar gefixt en startklaar :winkie:
conclusie: wil je geholpen worden, neem een roze helm :bier:

btw: normaliter sleep ik aardig wat zooi mee incl een vrij uitgebreide first aid-kit en stop vrijwel altijd, maar goed geen stravasitis, geen haast en fiets voor mijn lol en dan heb je tijd voor dat soort zaken zonder dat het ten kostte gaat van kommetjes en zo.
Laatst gewijzigd door Jurf op zo 6 december 2020, 17:39, 1 keer totaal gewijzigd.
Meer surfer dan fietser, maar als ik fiets: Ibis Ripmo + Orbea Wild 2023
superrob
Mountainbike Junk
Mountainbike Junk
Berichten: 324
Lid geworden op: zo 31 oktober 2010, 16:09
Mijn mountainbike: SJ FSR comp carbon, Enduro expert carbon , Turbo levo fsr, Turbo levo SL, Mondraker dusk

Vandaag ook stil komen te staan met een maatje die een lekke band had. We stonden in Nijmegen, er was 1 persoon die vroeg of we hulp nodig hadden.
ThijsE
Extreme Biker
Extreme Biker
Berichten: 658
Lid geworden op: vr 3 januari 2020, 09:15
Mijn mountainbike: een raw en een oranje

Zoals je het beschrijft heb ik het nog nooit meegemaakt, altijd wel iemand die even vraagt ik hulp nodig heb.

Echte pech is me nog niet overkomen, maar wel eens stil gestaan ivm kramp, zadelhoogte afstellen, druk in de vork etc... Een snelle vraag als “alles goed?” “Gaat het?” mag je wel verwachten eerlijk gezegd. Het is wat ik zelf ook doe en niet zal laten omdat anderen het niet doen.
superrob
Mountainbike Junk
Mountainbike Junk
Berichten: 324
Lid geworden op: zo 31 oktober 2010, 16:09
Mijn mountainbike: SJ FSR comp carbon, Enduro expert carbon , Turbo levo fsr, Turbo levo SL, Mondraker dusk

suravida schreef: zo 6 december 2020, 17:31 Ik sta gelukkig weinig te prutsen langs de weg, maar als ik anderen help valt het me wel hoe weinig passanten dan even vragen of ze kunnen helpen. Laatste keer bij de Marmottenbak van Amerongen zat er een jongedame tegen een boom nadat ze blijkbaar een otb had gemaakt. Wel een vriendin erbij, maar overduidelijk dat er iets niet in de haak was. Dus even gestopt en uiteindelijk terug naar de auto gefietst voor pijnstillers zodat ze zelf over de weg terug naar Overberg kon. (Heb aangeboden ze te brengen of iemand te bellen, maar dat hoefde niet)
Maar dan sta je daar dus een half uurtje, met iemand die wat slapjes tegen een boom hangt en van de 30 passanten was er 1 iemand die vroeg of het OK was. (Niet toevallig op een stalen Kona ;-) )
Ik vraag dus eigenlijk altijd of men hulp nodig heeft, ook als er meer mensen staan. Je zal maar iets bij je je hebben dat ze nodig hebben.
Sinds ik iemand geholpen heb die zijn sleutelbeen had gebroken zitten de pijnstillers standaard in mijn tasje.
Gebruikersavatar
speedrider
Elite Mountainbiker
Elite Mountainbiker
Berichten: 1575
Lid geworden op: do 13 mei 2004, 01:12

Ik denk dat er op dit moment ontzettend veel Beginners rond fietsen die nog nooit van sociale hulp gehoord hebben bij pech onderweg. Die zijn al blij dat ze op een MTB overeind blijven :D .
Sta zelf zelden stil, maar nog nooit meegemaakt dat er geen hulp aangeboden werd.
Life is short.....................enjoy it!!!
Gebruikersavatar
Erwin25
Mountainbike Junk
Mountainbike Junk
Berichten: 206
Lid geworden op: za 19 september 2020, 21:51
Mijn mountainbike: fietst wel goed

Toen ik van de zomer begon met mountainbiken vroeg ik regelmatig of alles goed was als ik iemand alleen langs de kant van de route zag staan. Toen mijn vrouw ook ging mountainbiken had ik een keer het volgende: Ze fietste in het begin achter mij en deed het zelf rustiger aan en ik keek regelmatig om of ze mij kon volgen. Op een gegeven moment had ik een paar minuten niet gekeken en ben gestopt om te wachten. Op een gegeven moment duurde het wel lang. Had ze een ander pad gekozen? Moest ik wachten, terug of kijken of ze een ander pad had gekozen? Telkens kwamen er snelle rijders aan en niemand zei wat. Daarop maakte ik uit dat ze daar niet fietste of zelfs ergens lag. Na 10 minuten kwam ze huilend aanlopen. Ze was hard gevallen bij een afdaling. ( van schrik de voorrem ingetrokken van haar e-mtb). Niemand had mij gezegd dat ze net een vrouw hadden gepasseerd. Ik schrok best wel dat niemand dat toen deed. Baalde daar echt van. Nu ik vaak op tijd rij vraag ik snel nog wel of iemand hulp nodig heeft, want stoppen verpest mijn rondje. Maar als ik iemand kan helpen is mijn strava tijd echt niet belangrijk genoeg. Tegenwoordig fiets ik altijd achter mijn vrouw. Ik laat haar beginnen en wacht 5 minuten voor ik start op onze vaste route. ( Appelscha). We komen dan ongeveer gelijk aan bij de ‘finish’.
nick22
Mountainbike Junk
Mountainbike Junk
Berichten: 357
Lid geworden op: di 14 juli 2020, 11:12
Mijn mountainbike: meta tr29 2021

ik fiets vaak alleen en heb wat spulletjes bij me, als ik daarmee iemand kan helpen die stilstaat dan doe ik dat natuurlijk, en als er gebeld moet worden of ehbo bij een ongeval uiterraad ook.
Gebruikersavatar
Erwin25
Mountainbike Junk
Mountainbike Junk
Berichten: 206
Lid geworden op: za 19 september 2020, 21:51
Mijn mountainbike: fietst wel goed

superrob schreef: zo 6 december 2020, 17:34
Sinds ik iemand geholpen heb die zijn sleutelbeen had gebroken zitten de pijnstillers standaard in mijn tasje.
Dat is een goede tip!
Lars TB
Elite Mountainbiker
Elite Mountainbiker
Berichten: 16046
Lid geworden op: do 2 mei 2013, 12:55

Ik ga soms zelfs zover dat ik iemand stop om hem/haar te kunnen helpen! (Vork zonder lucht, ratelende derailleur, zadel te laag).


Ben ooit eens bij iemand gestopt die over zijn fiets heen gebogen stond. Ikzelf meteen op de knieën de ketting gaan repareren. En toen ik opstond bleek het een bekende van mij te zijn :winkie:


Heb ook al veel binnenbanden gedoneerd met de mededeling dat ze zelf ook een biba doneren als ze iemand met pech zien staan. Ik hoop dat ze dat dan ook echt doen. Maar ik heb ook iets te veel vertrouwen in de mens... .
Weg met de labrador onderdelen!

"Mountainbikers don't get old. They just go downhill"
Gebruikersavatar
Erwin25
Mountainbike Junk
Mountainbike Junk
Berichten: 206
Lid geworden op: za 19 september 2020, 21:51
Mijn mountainbike: fietst wel goed

Lars TB schreef: zo 6 december 2020, 17:51
Maar ik heb ook iets te veel vertrouwen in de mens... .
Heel herkenbaar. ( zelfs in huisartsen) Maar als je zo bent denk je dat iedereen zo is, en dat kan wel eens tegen vallen.
Makkelijk
Elite Mountainbiker
Elite Mountainbiker
Berichten: 2901
Lid geworden op: ma 10 augustus 2015, 09:37

Ik heb niet zo vaak pech gehad maar eerlijk gezegd toch wel het gevoel dat ik uiteindelijk vanzelf werd geholpen. Naar mate je meer naar het oosten gaat, naarmate je meer hulp krijgt (in Schoorl stelen ze waarschijnlijk je kapotte fiets). Ik kan me wel voorstellen dat dat in een Strava-Lycra-Ridder gebied als drieluik het wat minder is. Als ik iets heb vraag ik ook zelf om hulp aan passanten. Twee weken terug kwam mijn pedaal los en ik had geen 8mm bij me. Ik heb toen iemand aangesproken die iets voor ons was gestopt. Aardige vent bleek zelf een hongerklop te hebben dus die kreeg dan weer een clif bar van mij. Jammer voor mij was dat ik geen schroefdraad meer had.

Zojuist nog iemand gevraagd of hij hulp nodig had met een lekke band op Leersum, maar hij was al vlakbij de auto.

De enige keer dat m'n hulp daadwerkelijk werd aangenomen heb ik een biba gedoneerd in Rhenen.
Waar woke is, is vuur
Gebruikersavatar
cheeta
Elite Mountainbiker
Elite Mountainbiker
Berichten: 7363
Lid geworden op: zo 24 juni 2007, 09:25
Mijn mountainbike: Plopsaland

kermit schreef: zo 6 december 2020, 17:21Door omstandigheden heb ik namelijk vier keer wat staan sleutelen onderweg (oa aan een hardnekkige speling op het balhoofd). Gedurende die sleutelsessies zijn er letterlijk tientallen bikers langs gekomen, want er was volk genoeg op de routes (in dit geval het Dorst drieluik). Hoeveel van die fietsers vroegen of ze misschien konden helpen?
Had je hulp nodig dan? En als je hulp nodig had dan kun je het ook vragen...

Als je ergens in een afgelegen gebied zit waar je grofweg een uur kunt rekenen om in de bewoonde wereld te komen is de vraag standaard, maar op routes dichtbij de bewoonde wereld, op drukke momenten, ... redeneer ik doorgaans dat de vraag waarschijnlijk al eens gesteld is en dat als iemand echt hulp nodig heeft het kan vragen. Als iemand zelf aan het sleutelen is en niet een inbus met een bandenlichter probeert aan te draaien is het helemaal "fijn, die redt zichzelf wel". En ik verwacht eigenlijk zelf ook niet anders...

Wanneer iemand tegen een boom zittend verdwaasd om zich heen kijkt is natuurlijk een ander verhaal.
"This post may contain irony: Discontinue use if experiencing mood swings, nausea or elevated blood pressure."

| Freie Fahrt fuer freie Buerger! | LHR | Black Trails Matter | Build Back Blacker |
Plaats reactie