Zin en onzin van zo licht mogelijk?

[suravida]

RobinvBerkel, dat waren nog eens tijden! Was idd mooi om te zien hoe ver wilde gaan. Kan me ook nog een rit bij Nijmegen herinneren waar hij bij elke klim moest lopen omdat hij de lichtst mogelijke 11-25 racecassette had gemonteerd. Om elke leuke afdaling ook te lopen omdat zijn uberlichte en smalle stuur te weinig controle gaf.

Overigens is een laag gewicht bergop heel fijn, maar serieus bergaf zorgt wat extra gewicht juist voor stabiliteit en controle.

[Kapitein Iglo]

Had hij niet ook eens alles geperforeerd, van zadelpen tot stuurpen en bar-ends?

Er is nooit meer iets van hem vernomen...

[Makkelijk]

Dan zal z’n geperforeerde stuurpen wel zijn afgebroken terwijl hij langs het ravijn fietste

De meeste routes in NL gaan ook prima op een CX fietsje / gravelracer. Als het dan licht moet kun je ook wel meteen daarop stappen. Mijn aluminium arkose is onder de 10kg, probeer dat maar met een alu hardtail.

[Lars TB]

Veel belangrijker dan gewicht vind ik betrouwbaarheid (je fiets moet je niet alleen heen, maar ook terug brengen) én de rolweerstand.
Betrouwbaarheid behoeft weinig uitleg, niemand loopt graag met een kapotte fiets terug naar huis of naar de auto.
En rolweerstand kost over de dag meer energie dan extra/teveel grammen.
Belachelijk grote noppen of dik stug rubber op de Nederlandse trails is killing (wel goede training).

Ah, ja, dat was me ook nog te binnen geschoten, maar weer ontschoten.

Stel je bent flink aan het trappen, 250 Watt. Een kilogram verschil op het geheel is dan pakweg 1% (rijder + fiets + volle Camelbak = 100 kg). Dus die ene kilo lichter of zwaarder levert dan 2,5 Watt verschil op aan winst of verlies.

De ene licht lopende band of de andere kan zomaar 10 Watt weerstand schelen. Per band! Dan heb je het op die 250 Watt opeens over richting 10% verschil!

[yo-eddy]

Kwaliteit en degelijkheid staat voorop, licht en snel is voor wedstrijrijders (je koopt ook geen F1 auto voor je dageijkse ritjes). Met mijn 198cm en 110kg in full battle gear krijgt het spul veel te verduren en ik zit echt niet te wachten op parts waar ik geen vertrouwen in heb in volle afdaling.
Ik heb wel fietsen voor klanten opgebouwd met parts waar ikzelf echt nooit mee zou durven rijden en die rijden daar al jaren vrolijk mee rond in binnen en buitenland. Zijn wel een kleine 40kg lichter dan ik

Verder valt het mij vaak op dat fietsen van mensen zelden zo licht zijn als ze zelf denken. De Unster heeft al meerdere keren voor een blik vol ongeloof gezorgd

[RoySmit]

Ik wil best me fiets lichter maken denk ik soms.. Maar ik heb er niet zoveel geld voor over om dat te doen. Dus nu al 4 kilo kwijt aan me buik en dat merk ik wel als ik fiets kan ik jullie zeggen! Dus ik blijf dat lekker volhouden tot ik rond de 80 kilo zit ipv de 88 die in januari woog.. En dan zal ik vast iets sneller rond komen op de trrails!

[Meegs]

Had hij niet ook eens alles geperforeerd, van zadelpen tot stuurpen en bar-ends?

Er is nooit meer iets van hem vernomen...

Zoiets staat me ook bij. Dat hij vroeg hoeveel gaten hij extra kon maken in zijn onderdelen om wat grammetjes kwijt te raken zonder dat de integriteit verloren zou gaan van het onderdeel. Nu was/is hij ook niet één van de zwaarste personen maar dat ging wel heel ver.

[Ad58]

Dat werd heel lang geleden bij wielrennen ook gedaan.

[Jan Willem]

Streetracer heeft ook wel iets met lichtgewicht bikes, deze bike was zo'n project.

[Robertdj]

Het gaat mij vooral om het gevoel. De ene gram is daarbij de andere niet. Zo zijn de grammetjes in je velg/band belangrijker dan in je naaf. En zal een lichtere vork voelbaarder zijn dan een lichter frame. Besparingen op delen dichtbij/onder het zwaartepunt lijken mij amper merkbaar.

/Opendeurmodus

[japie carbon]

Nu was/is hij ook niet één van de zwaarste personen maar dat ging wel heel ver.

Dat is de grap, dat was hij volgens mij juist wel.

[r.e.n.e.]

Grappig, af en toe kijk ik nog eens op dit forum, en zie dat de zelfde discussie nog steeds hot is. 10 jaar geleden was ik ook altijd bezig met zo licht mogelijk voor een redelijk budget en dat fietste toch wel heerlijk speels. Tegenwoordig rijdt ik mijn lokale tochtje op een zware stalen Surly en moet zeggen dat ik minimaal net zoveel geniet als destijds. Mijn fiets is 10 kilo zwaarder maar ik zelf ook .

[38x10]

Ik heb juist het idee dat gewicht in het MTB'en steeds minder hot is. Mensen kiezen bewust voor een zwaardere vork (stijver!), een zwaarder frame (achtervering!), zwaardere wielen en banden (brede velgen, plus size!), zwaardere zadelpennen (dropper!) etc. om beter en op meer plaatsen te kunnen rijden. Mijn nieuwe bike bijvoorbeeld weegt zo'n 2 kg meer dan de oude, maar is op alle vlakken toch echt een verbetering.

Heel anders volgens mij dan vroegah, toen de Bart Brentjens van deze wereld hun best deden om elk grammetje van hun fiets af te schaven (letterlijk denk ik)

[modderfietser]

Ik heb een starre stalen hard tail plus bike van een kilo of 15. Op een gegeven moment werd het tijd voor n+1 en wou ik iets heel anders voor er bij. Ik twijfelde tussen een gravelracer en een fully. De gravelracer omdat ik m’n plusbike op de paden hier in de buurt (gravel, zand, asfalt, grasdijken) log vond aanvoelen of een fully omdat het soms best wel veel stuiteren is over de boomwortelstukken op sommige mtb routes.
Toen kwam in het Te koop topic een lichte starre carbon mtb voorbij en die heb ik gekocht, vooral omdat ik benieuwd was hoe zo’n lichte fiets fietst. Deze is een kilo of 9. Eigenlijk als alternatief voor een gravelracer om hier in de buurt fijn te kunnen fietsen.

Jan Willem heeft het effect van het verschil in gewicht al heel goed uitgelegd, ik herkende mij hier meteen in:

Grote verschillen in gewicht voel je echt wel, een fiets van 9kg laat zich makkelijker onder je omgooien en smijten (en vooral naar boven lopen...) dan eentje van 14kg.
Waarmee niet gezegd is dat dit ook enorme tijdswinst gaat opleveren maar in bochtenwerk slalommen en accelereren voel je het goed als er een vedergewicht onder je zadel zit.
Maar de grootste tijdwinst komt nog steeds uit de benen van de biker hoor, en die laatste secondes uit het gewicht van de fiets.

Het snelheidsverschil vond ik opmerkelijk groot. Ik had de fiets gekocht voor rondjes in de buurt maar op mtb routes bleek m’n starre carbonnen hardtail het ook prima te doen. Waar m’n fietsmaat eerst altijd op mij moest wachten, was dit nu omgekeerd. Vooral op stukken met veel bochten ging ik nu veel sneller en accelereren was een feest.
Ergens denk ik dat de geometrie hier ook een rol speelt, dat die van de lichtere fiets beter bij mij past.
Eerder met testdagen van Specialized heb ik samen met m’n fietsmaat wel ‘s allemaal verschillende (dure) fietsen getest en het maakte niet waar hij of ik op fietste, hij was altijd sneller (zelfs toen ik op speedpedelac mtb zat). Bochtenwerk is niet echt mijn ding.
Tot nu op m’n lichte hardtail, de bochten gaan nu echt een stuk beter.

De zware plusbike is nu mijn modderfiets, maar met deze droge tijden gebruik ik ‘m niet zo vaak meer.

Met deze ervaring maakt gewicht voor mij nu wel uit, maar ik ben er geen weightweenie van geworden. Ik heb de fiets nog nooit gewogen en voor nieuwe onderdelen zal ik niet meteen op zoek gaan naar het lichtste, maar gewoon wat past en betaalbaar is. Een paar honderd gram meer of minder merk ik echt niet (volle, halfvolle of geen bidon mee maakt geen verschil).
Het gaat om de lol en de ene keer is dat lekker snel over een route heen racen, met de plusbike heb ik dat vooral door op plekken te fietsen waar geen pad is of lekker door de modder te ploegen.

[kermit]

Ik ben altijd al van mening geweest dat een beetje gewichtsverschil niets uitmaakt voor hoe flitsend je je fiets over de singletracks kunt jagen, dat is veel meer een geometriedingetje. Sinds ik met 23kg e-mtb onderweg ben is die overtuiging alleen maar sterker geworden.

Op de slingerstukken van Dorst of de nieuwe Stadsbos route in Tilburg (beide smalle singletracks met een aaneenschakeling van bochten) gooi ik die fiets net zo gemakkelijk de hoek om als "gewone" bikes van tien kg minder. Ook in snel opeenvolgende links-rechts slingers.
Waar je uiteraard wel verschil voelt is zodra je de fiets de lucht in wilt krijgen.

De grens van lichtgewicht opzoeken is -als hobbyist- zelden goed, je levert altijd in op de inzetbaarheid als je bijvoorbeeld de lichtste banden monteert. Leuk voor lokale bosrondjes, maar zodra de fiets voor "echt mtb-en" wordt gebruikt gaan die ultralight parts vroeg of laat voor problemen zorgen.

Tot nu toe lijkt het erop dat er een aardige consensus is (ook weleens leuk ).
Op gewicht letten is oké, maar de betrouwbaarheid moet niet in het geding komen.

Enne, die ultralichte Scalpel van Robin van Berkel heb ik eens op mijn drager gehad. Het was wel wat gemakkelijker tillen dan mijn Morewood van 13,5kg
Maar toen hij zijn zadelpen iets wilde verstellen (zadel kwam met mijn stuur in conflict op de drager) draaide meteen het alu boutje van -15gram kapot en was het klaar. Rijden (zittend) was pas weer mogelijk na montage van een nieuw boutje... dat is toch een beetje doorschieten in de grammenjacht imo. Geloof dat die fiets krap 9kg woog en dat is voor een fully echt weinig. De Clavicula crank ging ook nog een keer kapot herinner ik me.