Omdat de officiele route aardig op zich liet wachten had ik zelf al een route uitgestippeld, maar uiteindelijk kregen we de avond voor we van start gingen ook de GPS routes van het evenement. De route heb ik uiteindelijk gecombineerd met ons oorspronkelijke plan. Pa was mee als chauffeur van de bus, die nam bagage mee en kon ons regelmatig bovenop een pas afzetten.
Eerste dag, met start in Sampeyre was rustig begin qua klimmen. Dankzij de Col Sampeyre (geasfalteerd), die we twee keer op zijn gereden, wel 3700 hm naar beneden
hier op de achtergrond de Monte Viso, tijdens de eerste afdaling, richting Sampeyre. Afdaling leek deels geprepareerd, maar door de vele koeien aardig kapot getrapt.
Tweede dag ging naar hoogste punt van de trip. De Monte Bellino, op 2937m, maar je komt via een schotterpad tot maar liefst 2830 meter. Laatste stukje fiets duwen of op de nek. Leuke afdaling, niet overdreven technisch, maar uitzicht was fantastisch. Bus kon tot 1600 meter komen deze keer, dus nog aardig stukje klimmen.
Derde dag was terugkijkend een klassiek dagje Piemonte voor ons. Tocht om de Monte Thibert. Eerst met de bus omhoog, naar 2400m. Dan stuk klimmen en lopen naar bijna 2700 meter. Flink inspannend en door de hoogte snel buiten adem.
Nog een extra piek meegepikt om de afdaling nog wat langer te maken. Fiets op de nek, dat wel.
Dan 1800hm naar beneden. Dit was het eerste deel.
deze is halverwege genomen. Op de achtergrond zie het je Monte Rosa massief in Zwitserland.
eindigend met een fantastisch flowy afdaling door het bos, met flink wat haarspeldbochten, aantal snelle stukken en een flink pak bladeren.
Precies op tijd beneden voor een 9 gangen lunch in een lokale trattoria.
Na de lunch nog aan de andere kant de berg af, richting Sambuco. Net voor donker binnen om weer aan te schuiven voor een 6 gangen diner in het hotel. 
Volgende dag was overgangs etappe tussen Piemonte en de Roya vallei in Frankrijk. Paar korte afdalingen, vooral door het bos. Erg leuk, niet zo vaak meegemaakt dat er zulke toffe bos secties liggen in een gebied met zulke hoge bergen. 's Middags nog een mooie logistieke puzzel. De tunnel tussen Italie en Frankrijk was dicht, waardoor de bus ons niet meer kon bereiken. Dus maar even wat tandenborstels gehaald en in de fietskleren aan het diner en ontbijt
Dinsdag al weer terug Italie in. Serieuze klim van ongeveer 1300hm, maar gelukkig zelden erg steil en prima ondergrond. Laatste stuk was vrij spectaculair. Smal paadje langs serieuze afgrond
Afdaling was technisch. Veel rotsen, scherpe stenen en flink steil. Totaal 2000hm naar beneden. Af en toe maar even pauze om de armen en bovenbenen wat te ontlasten.
Dan alweer tijd voor de laatste dag. Van Pigna naar Bordighera, via twee Stone King segmenten. Afdaling van Monte Couta naar Dolceaqua is een van de mooiste die ik heb gereden in Ligurie en in een betere staat dan veel van de trails in Finale.
flink steil af en toe ook. Lastig te vatten in een foto, maar dit geeft een beetje een beeld.
Dit was een foto van het laatste segment, van San Romolo naar Bordighera. Die hadden we wel eens eerder gereden tijdens een enorme hoosbui, maar droog gaat het een stuk beter over die rotsplakken
Tof weekje al met al. Mooie trails, schitterende omgeving, heerlijk rustig overal en zoals gezegd verrassend veel bos. En het eten was fantastisch, ook niet onbelangrijk.
. Croppen van de foto’s draagt wellicht ook nog bij. En dat paadje in de lucht lag net na een bocht waar ik nog stond 
