Rauwste route Nederland

[aurelius]

Nee, niet alles aangelegd.
De oorspronkelijke Limburgse 1.0 routes zijn bijna allemaal ‘ontstaan’ door bestaande paden van bordjes te voorzien.
De nieuwe 2.0 routes zijn wel (meer) aangelegd, zoals de St Pietersberg. Maar die is wel ‘rauw’.

MTB club Discovery (‘Heerlen’) was de grote uitzondering… Die legden al trails aan toen Parkstad nog geen Parkstad heette, en toen er in de rest van het land uberhaupt nog geen of amper 2.0 routes waren. Dat waren behoorlijke pioniers.

[asphaltdude]

Vergeleken met de gemanicuurde flowtrail op de rest van de UHR vind ik Kwintelooijen wel rauw.

Geen flow, gewoon bruut omhoog, omlaag, omhoog, omlaag.

De enige UHR route waar het op de singlespeed echt een uitdaging is om overal fietsend boven te komen.

[HarrySlingerLove]

heb je wel eens een andere route gereden dan Zeist? Zeist is echt het tegenovergestelde van ruig. Zou wat mij betreft in de top 5 van meest gladgestreken routes staan.

De laatste keer dat ik Zeist reed zaten er zeker wat venijnige wortels in, veel meer dan een paar jaar geleden (zal misschien net op een erosie dieptepunt geweest kunnen zijn). Zou het inderdaad verre van rauw noemen, maar ook zeker niet top 5 meest gladgestreken. Dan moet ik toch meer aan routes als Rhenen denken.

edit: Is trouwens geen waardeoordeel. Zeist zal door corona veel drukker geworden zijn, daar valt lastig tegen op te scheppen.

Helemaal mee eens. Of het rauw is, is de vraag.. Maar in de loop der jaren is Zeist meer en meer uitgesleten waardoor er meer en meer wortels vrij zijn komen te liggen. Iet wat technischer geworden.

[Jan Willem]

Al die aangelegde, vaste routes kun je niet echt rauw noemen.
Zo kan een enkel stukje er dan wel uitzien maar het is, hoe dan ook, aangelegd.
Dus nooit ongerept, rauw.
Dat betekent niet dat er geen leuke lusjes in NL liggen maar dat is een ander verhaal.

[yo-eddy]

MTB club Discovery (‘Heerlen’) was de grote uitzondering… Die legden al trails aan toen Parkstad nog geen Parkstad heette, en toen er in de rest van het land uberhaupt nog geen of amper 2.0 routes waren. Dat waren behoorlijke pioniers.

Schoorl 1.0 stamt uit 1989 (rondje van 1,5km), huidige Schoorl Trail (14,5km) uit 1996, nu bezig met Schoorl 3.0 (2.0 in de volksmond want die fietsten nog niet in 1989 ) ..... en die laatste wordt zeker geen 2.0 route zoals men het gewend is. Wellicht de "rauwste" binnenkort

[aurelius]

MTB club Discovery (‘Heerlen’) was de grote uitzondering… Die legden al trails aan toen Parkstad nog geen Parkstad heette, en toen er in de rest van het land uberhaupt nog geen of amper 2.0 routes waren. Dat waren behoorlijke pioniers.

Schoorl 1.0 stamt uit 1989 (rondje van 1,5km), huidige Schoorl Trail (14,5km) uit 1996, nu bezig met Schoorl 3.0 (2.0 in de volksmond want die fietsten nog niet in 1989 ) ..... en die laatste wordt zeker geen 2.0 route zoals men het gewend is. Wellicht de "rauwste" binnenkort

(Voor de eventuele geinteresseerde, van de website van Discovery:

"Wat doen we?
Mountainbikeclub Discovery is opgericht in 1990 en onderhoudt en ontwikkelt sinds 1992 5 hoog aangeschreven mountainbikeroutes door de Parkstad gemeentes. Ook werkten we enkele jaren mee aan een wedstrijd op en rond de Wilhelminaberg in Landgraaf. En we verzorgden de eerste jaren de mountainbikeroutes van Limburgs Mooiste, waarbij niet alleen wijzelf, maar vaak ook ons hele gezin een steentje bijdroeg. Deze dingen doen en deden we voor álle mountainbikers.

Daarnaast organiseren we voor onze eigen leden: club- en sleutelavonden (meestal in de winter), ladies rides en jeugd-trainingen (Discovery Juniors), clubweekenden (altijd in het buitenland zoals, Echternach, Freiburg, of de Moezel), de traditionele meerdaagse MegaMiler en de zondagse clubtochten (met koffie).

Hoe en waarom?
Hoeveel we ook houden van onze sport, we realiseren ons dat het niet het enige op de wereld is, en ook niet het allerbelangrijkste. We willen mountainbiken met respect voor de natuur en werken steeds in goede verstandhouding samen met natuurbeheerders en lokale overheden, zoals bij de aanleg en het onderhoud van onze mountainbikeroute. Ook streven we naar een harmonieus samenzijn met andere recreanten. Om deze redenen onderschrijven we ook de IMBA rules of the trail. Wij denken zo de maatschappelijke waardering voor mountainbiken te vergroten, en dat dit de sport ten goede komt.

Als betrouwbare partner met een goede staat van dienst en bewezen expertise zijn we echt een aanspreekpunt geworden op het gebied van mountainbiken in onze regio, en we zijn er trots op die rol te mogen vervullen").

[Volleyoghurt]

MTB club Discovery (‘Heerlen’) was de grote uitzondering… Die legden al trails aan toen Parkstad nog geen Parkstad heette, en toen er in de rest van het land uberhaupt nog geen of amper 2.0 routes waren. Dat waren behoorlijke pioniers.

Schoorl 1.0 stamt uit 1989 (rondje van 1,5km), huidige Schoorl Trail (14,5km) uit 1996, nu bezig met Schoorl 3.0 (2.0 in de volksmond want die fietsten nog niet in 1989 ) ..... en die laatste wordt zeker geen 2.0 route zoals men het gewend is. Wellicht de "rauwste" binnenkort

Ik ben zo benieuwd!!
Aankomende wordt ik donateur (Vrijwilliger zou ik wel willen maar dat is op dit moment echt te druk voor mij )

[yo-eddy]

@Aurelius
Volgens mij organiseerden zij ook eerste NK Downhill (en Uphill ) op de Wilhelminaberg in Landgraaf in 1994/95 mooie tijden waren dat

[Azurri]

@Aurelius
Volgens mij organiseerden zij ook eerste NK Downhill (en Uphill ) op de Wilhelminaberg in Landgraaf in 1994/95 mooie tijden waren dat

Yepp,daar had je onderin een drop die noemden ze indertijd ' de Cadexcracker'

Vlgs mij was Discovery ook de eerste club in Nederland die ging samenwerken met IMBA bij het aanleggen/onderhouden van de brunssumerheide en landgraaf trial.

[pietervl]

Met de routes komen we er niet uit. Misschien moeten we naar segmenten kijken. Ik was vorige maand in Halsteren, en daar lopen vanaf een dijk van ongeveer een halve kilometer een aantal korte afdalingen naar beneden. Trapvormig door wortelpartijen, met grote treden, technisch lastig en onhollands gemeen.

[Azurri]

Is het niet zo dat in ons overgereguleerd land(maar kan t ook anderen met zoveel mensen/wensen?) De natuurbeheerders en routebouwers niet (te) uitdagend mogen bouwen ivm. Evt. schadeclaims van gebruikers?

[asphaltdude]

Klopt.

[aurelius]

Daarom rijd ik het liefst buiten de vaste routes, in Zuid L, waar het op de meeste plekken ook nog is toegestaan. Daar vind je de leukste en meest ‘rauwe’ trails. Speels, technisch, uitdagend.
Wordt wel steeds drukker met wandelaars, dus doordeweekse dagen, weekenden laagseizoen, niet-vakantieperiodes, lenen zich daar het best voor.
Net over de grens, Blg, is het vele malen rustiger én ongerepter, dus vaak nog mooier MTB-en.
Zuid L is dichter bebouwd, en veel toeristischer. De vaste routes zijn dan ‘safe’, op de enkele ‘zwarte’ na, die zijn voor beginners echt niet geschikt.

[cheeta]

Alleen als je uit pak hem beet 'Utrecht' naar Zuid-Limburg moet rijden dan zou ik persoonlijk een paar minuten langer in die auto blijven zitten tot je Liege voorbij bent... Dat het geen NL meer is, nemen me maar voor lief.

[Azurri]

Klopt,daar liggen mijn roots. Toen ik in '92 begon met biken woonde ik in Heerlen aan de rand van de brunsummerheide. Maar eigenlijk maakte ik vanuit thuis dagtochten met stafkaart via Voerendaal, Eys, Wahlwiller,Epen Heyenrath, Slenaken en dan via Witten en Gulpen terug. Dat waren de echte rauwe routes. Indertijd hadden we geen problemen met het delen van paden met wandelaars.