Op 08 Oktober 2017 organiseert TC de Grensrijders voor de 6e keer haar MTB toertocht
De tocht zal worden verreden in de bossen van Ossendrecht, Calfven, Hoogerheide & Huijbergen.
Natuurlijk zal het parcours van het EK veldrijden 2015 niet worden vergeten.
Bij terugkomst zijn er prima voorzieningen om uw fiets af te spuiten.
Tevens is er de mogelijkheid om te douchen, en kunt u de tocht nog een evalueren, onder het genot van een drankje, in de horecaruimte.
Adres: Zwembad "LACO", Sportlaan 4, te Hoogerheide
Voldoende parkeergelegenheid
Kosten: € 4,--
Inschrijven tussen: 08:30 - 10:30
Diverse afstanden: KIDS-25-35-45 km
Ruime pauzelocatie
EHBO bij Start en Pauze locatie
Douches & kleedruimtes aanwezig (m/v apart)
Ophaalservice bij ernstige calamiteiten
Voor meer info, ga naar http://tcdegrensrijders.nl/index.php?page=MTB" onclick="window.open(this.href);return false;
Of mail naar tcdegrensrijders@hotmail.com
Bellen mag ook +31 653 555 805
Namens de organisatie, tot 08 oktober.
De tocht is zeker de moeite waard.
08-10-2017 - Hoogerheide - 6e MTB tocht TC de Grensrijders
-
Cycling4Care
- Mountainbike Junk
- Berichten: 245
- Lid geworden op: ma 21 november 2011, 19:37
- Mijn mountainbike: Orbea Oiz M10 2024 Silver/Blue
- Contacteer:
Das altijd een mooi rondje! Ik ben er bij 
Lekker fietsen en het goede doel steunen? Kijk op http://www.cycling4care.nl
Zin in om bij de mooiste MTB vereniging van Oosterhout en omstreken te komen fietsen? Kijk dan op: http://www.mtboosterhout.nl
Zin in om bij de mooiste MTB vereniging van Oosterhout en omstreken te komen fietsen? Kijk dan op: http://www.mtboosterhout.nl
komt goed 
-
foograaf
- Mountainbike Junk
- Berichten: 249
- Lid geworden op: vr 6 januari 2012, 23:35
- Mijn mountainbike: koga
Hoogerheide 8 oktober 2017 - Begin dit jaar kreeg ik slechte berichten omwille van mijn gezondheidstoestand. Het heeft er in gehakt, dat mag ik wel schrijven hier. Nu dat mijn revalidatie achter de rug is, en de ziekte is gestabiliseerd ben ik onze vrienden van TC De Grensrijders uit Ossendrecht eens een onverwacht bezoekje gaan brengen op hun MTB toertocht met vertrek vanuit Hoogerheide aan de sportlaan 4 bij het LACO Zwembad.
Weergoden
We hebben het allemaal al eens gedaan, de weergoden aanbeden dat het droog blijft. Ik heb zo een bruin vermoeden dat de organisatoren een weergod hadden ingehuurd voor vandaag. Een uur voordat de inschrijvingen open gingen regende het goed door. Daarna werd het droog, en het zonnetje kwam er af en toe tussendoor piepen. De dagen voordien had het flink geregend in de omgeving van Hoogerheide. Ik had dan ook twee spatborden achter gemonteerd zodat ik toch nog een beetje schoon(proper) thuis kon komen(Mijn vrouw heeft een hekel aan die troep van het mountainbiken).
Inschrijvingen
Bij de inschrijvingen verliep het zo soepel, dat ik van verbazing de inschrijvingstafels voorbij liep. Hoe simpel moet je het eigenlijk houden op een tocht? Inderdaad, geen massa inschrijvingsbriefjes en pennen, maar gewoon naar de dames of heren gaan en 4 euro neertellen. Onderweg kun je zelf de keuze maken of je voor de 25, 35 of 45 km wil gaan. Perfect hoor! Oké, dan kom ik buiten, nog even alles checken of er niets ontbreekt. Die stomme racebril afgezet, en mijn gewone dagelijkse bril op mijn neus, want ik kan blijkbaar de bordjes niet meer lezen. Ben ik bezig, staat een jonge gast naast mij met een schuin oog mij een beetje aan te kijken, en dus maak ik maar direct contact. Streekgenoot Danny Sebrechts uit Bergen op Zoom maakt een gezellig praatje omdat hij op zijn maatje moet wachten. Ik probeer de verwachtingen van mezelf direct te temperen door aan te geven dat ik weer voor het eerst op de fiets zit. Ook hij is geen dagelijkse mountainbiker, dus lijken we over dezelfde gedachten te beschikken vandaag. Ondertussen is zijn maatje op de plek van bestemming en onze wegen scheiden hier. Ik vertrek voor de 35 km in mijn gedachten. Mijn vrouw had mij nog geadviseerd, 'doe nu maar de kidstoer, want das ver genoeg voor jou op dit moment'..
Abdijbossen
Omdat ik uit deze omgeving kom, weet ik maar al te goed wat mij te wachten staat. Ik heb tot aan mijn pensioen nog in de natuur hier gewerkt, dus ken ik elk gaatje en boomstronkje hier. Ik wil mij dus zeker laten verrassen door De Grensrijders. Voor zij die het leuk vinden, na deze alinea staat een relive van mijn rit vanmorgen. Opvallend was aan de eerste oversteek, dat daar al direct 3 verkeersregelaars staan om bij deze rotonde alles in goede banen te leiden. Een kort stukje asfalt leidde me direct al naar de abdijbossen van Natuurmonumenten en Evides. De mooiste stukjes uit het gebied worden meegenomen. Het stuk natuurgebied van het Bisdom en de Volksabdij komt op het laatste(wat ik niet meer zal overbruggen uiteindelijk). Als je hier de langste afstanden volgt dan glooit het langzaam op en af, maar echte hoogtemeters zijn het (nog)niet. Pittig genoeg voor mij, dat is zeker... https://www.relive.cc/view/1220537036" onclick="window.open(this.href);return false;
Staartse duinen
Na de abdijbossen, kunnen we veilig(met dank aan de verkeersregelaars!) de 'Onze Lieve Vrouw ter Duinenlaan' oversteken en nog een kort stukje langs het bosje van grondwater en winningsgebied Evides fietsen. Daar merkte je af en toe dat er ook auto's of jeeps het pad berijden. We komen dan ook voor het eerst wat modderstroken tegen. Het valt eigenlijk allemaal goed mee. Bij de oversteekplaats aan de Putse weg richting oude Meerbaan staan weer keurig drie verkeersregelaars. Eentje roept naar zijn maten dat ze er goed opstaan, omdat hij mijn camera opmerkte aan de rechterzijde van mijn helm. Deze onverharde weg is ook tegelijkertijd een ruitersroute en ik kom dan ook enkele ruiters tegemoet die mijn vriendelijk groeten. De weg loopt aan mijn linkerzijde langs het Kleine meer wat in 2016 volledig is opgeknapt. Het is echter een vogelreservaat en niet toegankelijk voor fietsers en ruiters. Rechts van mij fiets ik langs het landgoed van wijlen Baron Cogels. Jonkheer Benoit Cogels en zoon van de Baron beheert het gebied nu en het Groote meer(Ja met twee OO..) is dus volledig privé eigendom en zodoende niet toegankelijk. Het laatste stukje van de oude Meerbaan rechts is het bosje van Natuurmonumenten waar de boswachter en twee privé eigenaren wonen, en dus ook niet toegankelijk voor publiek. Op het eind van de oude Meerbaan fietsen we links de Staartse duinen over. Rechts en links(tot het kleine meer) is eigendom van Staatsbosbeheer. Het zandpad ligt er prima bij en dankzij de regen wonderlijk prima berijdbaar met de mountainbike. Na de zandvlakte slaan we rechts af het bosgebied van de Staartse duinen in. Hier zijn leuke singeltracks, maar niet echt hoogteverschillen. Op sommige plaatsen goed uitkijken voor plotselinge opduikende afgezaagde boomstronken midden op het pad en dus de route. Het laatste stukje voor de bevoorrading langs het bosje achter de Vijverstraat werd een pittig klimmetje voor enkelen net iets teveel en stonden er een paar uit te hijgen boven.
Bevoorrading
Misschien hadden jullie het al gemerkt, ik had al een paar foto's geplaatst onder het genot van suzy(suiker)wafel, koek, banaan en sportdrank. Naast dat er ook een mobiele fietsreparatie aanwezig was op het parcours, stond er bij de bevoorrading ook nog een fietsreparatie van Pijnen Race uit Ossendrecht. Toen ik met mijn slakkengangetje eraan kwam, was het niet meer zo druk, maar toch nog druk genoeg voor de helpers ter plaatse. Door de prima opstelling van de tafels verliep alles prima vlotjes, zonder maar ergens hoeven te wachten. De energie weer aangevuld, en ik kon verder op pad. Er stonden ondertussen al bijna 20 km op de teller(Ik was bij de abdijbossen blindelings achter een voorganger gefietst, die rechtdoor reed). Ik moet nu een keuze maken wat ik ga doen? 25, 35 of toch de 45? Ik heb al 10 km aangereden over asfalt en moet ook nog eens 10 km terug..
Nootjesberg
Het mag u duidelijk zijn dat we nu in Huijbergen zijn beland. Na de bevoorrading komt er direct een splitsing. De 20 en 25 linksaf.. Ik twijfel nog een beetje, en daarom rem ik wat af, maar alsof er iemand op mijn schouder mij toeroept; 'Denk erom, niet de langste afstanden hoor!'.. Ik sla dus linksaf en volg de 20 en 25 km routes. Ik besluit wijselijk om het Engeltje op de schouder te gehoorzamen. Tijdens de laatste loodjes moest ik daar nog goed uitkijken omdat van de linkerzijde vele mountainbikers afdaalden van de Nootjesberg en de omliggende klimmetjes. Maar alles ging goed en dus kon ik mijn weg vervolgen. Bij het uitrijden van het bosje met de Nootjesberg reden we langs de kant met veilig afgezet lint. Een verkeersregelaar riep plotseling naar de andere verkeersregelaar, 1030 !!.. Wat was ik de man dankbaar, want waarschijnlijk waren dat het aantal deelnemers vandaag en dat scheelde mij een ritje naar de inschrijving, en zo kon ik tijdig onderweg afslaan bij 25 km richting huis.
Kloosterbos
Het oude Klooster van Huijbergen is inmiddels deels omgebouwd tot woningen en deels afgebroken. Maar het bosje is nog steeds leuk om doorheen te fietsen. Bij de ingang was het groot hekwerk dicht en moet men aan de rechterzijde langsheen het hekwerk fietsen. Een deelnemer had daar de bovenliggende boomwortels volledig verkeerd ingeschat en werd zowat gelanceerd op de weg. Nog even gevraagd of het ging, maar zijn maten bekommerden zich verder om hem. Ik hoop voor de man dat het enkel wat schaafwonden zullen zijn.. De laatste loodjes begonnen bij mij blijkbaar niet door te wegen, want ik kreeg plotseling weer wat snelheid en ik begon me zelfs goed te voelen! Ik bleef veilig achter een wat oudere man(Hmm, over mezelf gezwegen..) fietsen en toen we een kort heuveltje over moesten had de man het zichtbaar zwaar. Ik bleef behoedzaam en met respect achter hem fietsen en klimmen. Echter, achter ons kwamen een paar jongere knapen, waarvan één ons toeriep 'wat gezonder eten dan gaat het vanzelf'.. Via deze weg wil ik de Nederlandse knaap erop wijzen dat er nog mensen zijn die herstellende zijn van een verschrikkelijke ziekte, en dat er ook ouderen zijn die een 'toertocht mogen fietsen'. Denk na voor je iets roept en geef ieder de tijd en gelegenheid voordat je bijdehand wilt doen is mijn advies.. Het laatste stukje van de tocht begon het een beetje te regenen, maar dat kon de pret richting huis niet meer drukken. Enkel mijn vrouw moet voor de derde keer mijn wielershirt wassen omdat zij de vlekken op mijn rug er niet uit krijgt. Ik had nog wel twee spatborden gemonteerd..
Leuk
Conclusie: Uiteindelijk heb ik dus gekozen voor de 25 km met ongeveer 190 hoogtemeters. Maar ik weet wat de andere afstanden voor de kiezen hebben gekregen. Voor een beginner is het parcours hier behoorlijk zwaar. Voor een gemiddelde mountainbiker pittig en voor een gevorderde mountainbiker LEUK. Ondanks de vele regen was de ondergrond werkelijk prima om te fietsen. Enkele plasjes onderweg nagelaten dan wel, maar het moet toch ook een beetje op mountainbiken lijken, toch?
Foograaf
Weergoden
We hebben het allemaal al eens gedaan, de weergoden aanbeden dat het droog blijft. Ik heb zo een bruin vermoeden dat de organisatoren een weergod hadden ingehuurd voor vandaag. Een uur voordat de inschrijvingen open gingen regende het goed door. Daarna werd het droog, en het zonnetje kwam er af en toe tussendoor piepen. De dagen voordien had het flink geregend in de omgeving van Hoogerheide. Ik had dan ook twee spatborden achter gemonteerd zodat ik toch nog een beetje schoon(proper) thuis kon komen(Mijn vrouw heeft een hekel aan die troep van het mountainbiken).
Inschrijvingen
Bij de inschrijvingen verliep het zo soepel, dat ik van verbazing de inschrijvingstafels voorbij liep. Hoe simpel moet je het eigenlijk houden op een tocht? Inderdaad, geen massa inschrijvingsbriefjes en pennen, maar gewoon naar de dames of heren gaan en 4 euro neertellen. Onderweg kun je zelf de keuze maken of je voor de 25, 35 of 45 km wil gaan. Perfect hoor! Oké, dan kom ik buiten, nog even alles checken of er niets ontbreekt. Die stomme racebril afgezet, en mijn gewone dagelijkse bril op mijn neus, want ik kan blijkbaar de bordjes niet meer lezen. Ben ik bezig, staat een jonge gast naast mij met een schuin oog mij een beetje aan te kijken, en dus maak ik maar direct contact. Streekgenoot Danny Sebrechts uit Bergen op Zoom maakt een gezellig praatje omdat hij op zijn maatje moet wachten. Ik probeer de verwachtingen van mezelf direct te temperen door aan te geven dat ik weer voor het eerst op de fiets zit. Ook hij is geen dagelijkse mountainbiker, dus lijken we over dezelfde gedachten te beschikken vandaag. Ondertussen is zijn maatje op de plek van bestemming en onze wegen scheiden hier. Ik vertrek voor de 35 km in mijn gedachten. Mijn vrouw had mij nog geadviseerd, 'doe nu maar de kidstoer, want das ver genoeg voor jou op dit moment'..
Abdijbossen
Omdat ik uit deze omgeving kom, weet ik maar al te goed wat mij te wachten staat. Ik heb tot aan mijn pensioen nog in de natuur hier gewerkt, dus ken ik elk gaatje en boomstronkje hier. Ik wil mij dus zeker laten verrassen door De Grensrijders. Voor zij die het leuk vinden, na deze alinea staat een relive van mijn rit vanmorgen. Opvallend was aan de eerste oversteek, dat daar al direct 3 verkeersregelaars staan om bij deze rotonde alles in goede banen te leiden. Een kort stukje asfalt leidde me direct al naar de abdijbossen van Natuurmonumenten en Evides. De mooiste stukjes uit het gebied worden meegenomen. Het stuk natuurgebied van het Bisdom en de Volksabdij komt op het laatste(wat ik niet meer zal overbruggen uiteindelijk). Als je hier de langste afstanden volgt dan glooit het langzaam op en af, maar echte hoogtemeters zijn het (nog)niet. Pittig genoeg voor mij, dat is zeker... https://www.relive.cc/view/1220537036" onclick="window.open(this.href);return false;
Staartse duinen
Na de abdijbossen, kunnen we veilig(met dank aan de verkeersregelaars!) de 'Onze Lieve Vrouw ter Duinenlaan' oversteken en nog een kort stukje langs het bosje van grondwater en winningsgebied Evides fietsen. Daar merkte je af en toe dat er ook auto's of jeeps het pad berijden. We komen dan ook voor het eerst wat modderstroken tegen. Het valt eigenlijk allemaal goed mee. Bij de oversteekplaats aan de Putse weg richting oude Meerbaan staan weer keurig drie verkeersregelaars. Eentje roept naar zijn maten dat ze er goed opstaan, omdat hij mijn camera opmerkte aan de rechterzijde van mijn helm. Deze onverharde weg is ook tegelijkertijd een ruitersroute en ik kom dan ook enkele ruiters tegemoet die mijn vriendelijk groeten. De weg loopt aan mijn linkerzijde langs het Kleine meer wat in 2016 volledig is opgeknapt. Het is echter een vogelreservaat en niet toegankelijk voor fietsers en ruiters. Rechts van mij fiets ik langs het landgoed van wijlen Baron Cogels. Jonkheer Benoit Cogels en zoon van de Baron beheert het gebied nu en het Groote meer(Ja met twee OO..) is dus volledig privé eigendom en zodoende niet toegankelijk. Het laatste stukje van de oude Meerbaan rechts is het bosje van Natuurmonumenten waar de boswachter en twee privé eigenaren wonen, en dus ook niet toegankelijk voor publiek. Op het eind van de oude Meerbaan fietsen we links de Staartse duinen over. Rechts en links(tot het kleine meer) is eigendom van Staatsbosbeheer. Het zandpad ligt er prima bij en dankzij de regen wonderlijk prima berijdbaar met de mountainbike. Na de zandvlakte slaan we rechts af het bosgebied van de Staartse duinen in. Hier zijn leuke singeltracks, maar niet echt hoogteverschillen. Op sommige plaatsen goed uitkijken voor plotselinge opduikende afgezaagde boomstronken midden op het pad en dus de route. Het laatste stukje voor de bevoorrading langs het bosje achter de Vijverstraat werd een pittig klimmetje voor enkelen net iets teveel en stonden er een paar uit te hijgen boven.
Bevoorrading
Misschien hadden jullie het al gemerkt, ik had al een paar foto's geplaatst onder het genot van suzy(suiker)wafel, koek, banaan en sportdrank. Naast dat er ook een mobiele fietsreparatie aanwezig was op het parcours, stond er bij de bevoorrading ook nog een fietsreparatie van Pijnen Race uit Ossendrecht. Toen ik met mijn slakkengangetje eraan kwam, was het niet meer zo druk, maar toch nog druk genoeg voor de helpers ter plaatse. Door de prima opstelling van de tafels verliep alles prima vlotjes, zonder maar ergens hoeven te wachten. De energie weer aangevuld, en ik kon verder op pad. Er stonden ondertussen al bijna 20 km op de teller(Ik was bij de abdijbossen blindelings achter een voorganger gefietst, die rechtdoor reed). Ik moet nu een keuze maken wat ik ga doen? 25, 35 of toch de 45? Ik heb al 10 km aangereden over asfalt en moet ook nog eens 10 km terug..
Nootjesberg
Het mag u duidelijk zijn dat we nu in Huijbergen zijn beland. Na de bevoorrading komt er direct een splitsing. De 20 en 25 linksaf.. Ik twijfel nog een beetje, en daarom rem ik wat af, maar alsof er iemand op mijn schouder mij toeroept; 'Denk erom, niet de langste afstanden hoor!'.. Ik sla dus linksaf en volg de 20 en 25 km routes. Ik besluit wijselijk om het Engeltje op de schouder te gehoorzamen. Tijdens de laatste loodjes moest ik daar nog goed uitkijken omdat van de linkerzijde vele mountainbikers afdaalden van de Nootjesberg en de omliggende klimmetjes. Maar alles ging goed en dus kon ik mijn weg vervolgen. Bij het uitrijden van het bosje met de Nootjesberg reden we langs de kant met veilig afgezet lint. Een verkeersregelaar riep plotseling naar de andere verkeersregelaar, 1030 !!.. Wat was ik de man dankbaar, want waarschijnlijk waren dat het aantal deelnemers vandaag en dat scheelde mij een ritje naar de inschrijving, en zo kon ik tijdig onderweg afslaan bij 25 km richting huis.
Kloosterbos
Het oude Klooster van Huijbergen is inmiddels deels omgebouwd tot woningen en deels afgebroken. Maar het bosje is nog steeds leuk om doorheen te fietsen. Bij de ingang was het groot hekwerk dicht en moet men aan de rechterzijde langsheen het hekwerk fietsen. Een deelnemer had daar de bovenliggende boomwortels volledig verkeerd ingeschat en werd zowat gelanceerd op de weg. Nog even gevraagd of het ging, maar zijn maten bekommerden zich verder om hem. Ik hoop voor de man dat het enkel wat schaafwonden zullen zijn.. De laatste loodjes begonnen bij mij blijkbaar niet door te wegen, want ik kreeg plotseling weer wat snelheid en ik begon me zelfs goed te voelen! Ik bleef veilig achter een wat oudere man(Hmm, over mezelf gezwegen..) fietsen en toen we een kort heuveltje over moesten had de man het zichtbaar zwaar. Ik bleef behoedzaam en met respect achter hem fietsen en klimmen. Echter, achter ons kwamen een paar jongere knapen, waarvan één ons toeriep 'wat gezonder eten dan gaat het vanzelf'.. Via deze weg wil ik de Nederlandse knaap erop wijzen dat er nog mensen zijn die herstellende zijn van een verschrikkelijke ziekte, en dat er ook ouderen zijn die een 'toertocht mogen fietsen'. Denk na voor je iets roept en geef ieder de tijd en gelegenheid voordat je bijdehand wilt doen is mijn advies.. Het laatste stukje van de tocht begon het een beetje te regenen, maar dat kon de pret richting huis niet meer drukken. Enkel mijn vrouw moet voor de derde keer mijn wielershirt wassen omdat zij de vlekken op mijn rug er niet uit krijgt. Ik had nog wel twee spatborden gemonteerd..
Leuk
Conclusie: Uiteindelijk heb ik dus gekozen voor de 25 km met ongeveer 190 hoogtemeters. Maar ik weet wat de andere afstanden voor de kiezen hebben gekregen. Voor een beginner is het parcours hier behoorlijk zwaar. Voor een gemiddelde mountainbiker pittig en voor een gevorderde mountainbiker LEUK. Ondanks de vele regen was de ondergrond werkelijk prima om te fietsen. Enkele plasjes onderweg nagelaten dan wel, maar het moet toch ook een beetje op mountainbiken lijken, toch?
Foograaf
https://regiovideo.wixsite.com/heesakkerguy" onclick="window.open(this.href);return false;
-
bonzaiking
- Extreme Biker
- Berichten: 629
- Lid geworden op: zo 28 februari 2016, 21:49
- Mijn mountainbike: gt zaskar/ superior team 29er
Ik heb met mn zoontje van 10 ook meegereden erg leuke rit en idd met het weer ook veel geluk gehad toen we terug waren en de fietsen weer op de auto hadden kwam het ineens echt met bakken uit de lucht! Ik vond de baan niet zwaar wij hebben de 35 km gepakt bij terugkomst bleek het 40km te zijn over het algemeen werd er rustig gereden we hebben er veel ingehaald ik denk een stuk of 30 we reden zelf een gemiddelde snelheid van 19 km.p.u. wat ik wel bijzonder vond was de slechte conditie van veel rijders, de route was vrij vlak een paar korte klimmetjes daar werd meteen afgestapt en gingen er veel te voet omhoog. En een paar die wel op de fiets omhoog gingen die stonden dan bovenaan te hijgen met de tong op de schoenen.
Maar al met al erg genoten volgend jaar zeker weer van de partij!!!
Maar al met al erg genoten volgend jaar zeker weer van de partij!!!
