"so you got a nice bike, and now what?"

[owwwwk]

Aan de andere kant is het wel zo dat die jonker tegenwoordig wel gruwelijk kunnen biken hoor...

Kijk naar een Rampage, Crankworx etc etc...

Dat hadden wel vroeger toch niet.

Klopt. Hadden wij niet . Maar het moment dat de eerste DH fiets kwam met wel 12cm veerweg is niet eens heel lang geleden. Volgens mij ergens midden jaren 90. 10-12cm is nu standaard; DH is volgens mij 22cm . Geeft toch "net" iets meer reserve dan de vroege DH's die zonder vering werden gereden of met een standaard XC-fiets met minder druk in de banden en vork

Laten we idd (en iig) stellen dat plezier centraal moet staan - ieder op z'n eigen manier en met eigen budget.

[Dutch]

Ik stam uit '80, ben rond '94 begonnen met MTB-en (of was het toen nog ATB-en??)
En pas sinds afgelopen oktober serieus begonnen met technische grappen zpals het oefenen van een wheelie.
Daarvoor naar mijn mening best aardig rondjes fietsen, maar de "leuke" veel oefening behoevende oefeningen deed ik nooit. Was jammer van de tijd.

Waarom nu een fully? Heb meer lol in het rijden met vrienden en net dat ene bochtje mooier pakken dan de rit ervoor. Moet dat op een fully? Nee, maar het is gewoon een heerlijke fiets.
Daar heb ik meer lol in dan enkel op pure snelheid zo snel mogelijk met de tong op de BB een rondje af te raggen.

[TenZNL]

Ik ben ook in die tijd begonnen (al was ik toen al oud genoeg voor drank en vrouwen ) en ik weet nog ik ontdekte dat er wel 6! officiele parcours waren. En clinics, daar hadden we nog nooit van gehoord. Gewoon lekker raggen en aanklooien met wat maatjes. Uiteindelijk doofde de hobby een beetje ivm werk en andere sport maar na 10jr toch weer opgepakt.

Destijds gestopt op een fully en weer begonnen op een HT. Sinds kort weer een (dikke) fully oke, ik geef het toe... geen geld voor een cabrio en een jonge blondine

[Real Epic '89]

Begint een ouwe l*len topic te worden;

Moet altijd lachen dat we zo serieus bezig waren in die begin jaren;
https://www.youtube.com/watch?v=VzZkKE9Z35g" onclick="window.open(this.href);return false;

[alma1165]

Omdat voor mij geldt "snelheid=skills=fun" geef ik op mijn Heuvelrugrondjes de voorkeur aan een vrij starre en spartaanse fiets waarop elke trap raak is: een Cannondale Cafeine 26 inch met headshok. Voor mijn vakanties gebruik ik een marathonfully, maar dat vind ik voor hier in NL echt helemaal niets.

[Rilson]

Toch wel een leuk topic dit, met erg veel herkenbare stukjes

Vind de antwoorden van Suravida helemaal goed, dus +1

Idd in de jaren 90 ook begonnen op een stalen Giant Stonebreaker Paar jaar met veel plezier op gefietst, totdat....school/werk/samenwonen het fietsen op een laag pitje zette.

Sinds 15 jaar weer serieuzer bezig geweest. Huisje-boompje-beestje, en de hobby mocht weer opgepakt worden.
En ja dat begon met XC en wat amateur wedstrijdjes. Budget voor maar 1 fiets. Later toen ik ook wat handiger werd met het zelf sleutelen ( scheelt ook weer geld ) Een tweede fiets. Stalen starre 29er.
De XC racebak later weer verruild voor een 29er marathonfully.

Laatste jaren meer met wat andere gasten ( via het forum ), leukere tochten en routes gedaan en merkte dat dit ( noem het enduro ) me dit toch ook echt wel trok. Dus er mocht een derde 150 / 160 mm 27.5 enduro aan de fietsenstal toegevoegd worden.

Dus bij mij was het op latere leeftijd ( nog net geen 40 ) idd makkelijker om mijn fietsenstal uit te breiden. Dus ik kan idd veel lol hebben in NL op mijn starre stelen singlespeed, maar ook op de HT, maar tot nu toe heb ik de meeste mooie tochten toch echt wel op mijn endurobak gemaak, maar dat heeft vooral ook met de omgeving te maken. Eifel, Vogezen...niet te vergelijken met de vlakke rondjes hier.

Laat iedereen plezier hebben op zijn eigen manier, op zijn gekozen fiets, in zijn eigen terrein

[TenZNL]

Begint een ouwe l*len topic te worden;

Moet altijd lachen dat we zo serieus bezig waren in die begin jaren;
https://www.youtube.com/watch?v=VzZkKE9Z35g" onclick="window.open(this.href);return false;

Met zadel op XC-hoogte. Het zijn wel bikkels, sommigen gaan echt hard otb.

[maverick76]

Ok, het word me een beetje duidelijk mannen.

De meeste rijden op een fully met veel veerweg in Nederland omdat het "fun" is en fun staat dan vooral voor compfortabel begrijp ik?

Nouja, groot gelijk hebben jullie. Ik vermoed dat het niet meer lang duurt voordat de eerste fiets uitkomt die bunnyhopt met 1 druk op een remote (niet sarcastisch bedoeld, ik verwacht dit serieus)

[maverick76]

TenZNL- Leuk te zien die pakjes en bikes. Enorm harde crashes trouwens.

[jimbo]

In 1994 mijn een eerste scott gekocht. Behalve een paar rondjes in het bos vooral gebruikt als stadsfiets. In 2007 ingeschreven op het forum met dezelfde fiets en weer opgehouden. In 2012 en 14 idem. Nu eindelijk lekker bezig. Ik sta er nog fris in. Hahaha

[aurelius]

Eind 40, bijna 50 . En tsja, wat is 'fun', wat is 'een dikke bike'? Fun en weinig veerweg gaan ook prima samen. 'Dik' kan ook erg goed afgemonteerd met erg goede rij-eigenschappen zijn, hoeft niet perse 'veel veerweg' of 'veel reserves' te betekenen, of 'duur'?
13 jaar geleden (pas?) begonnen op een Beone instapper, snel overgestapt op een 'betere' 80mm Stumpjumper HT, gevolgd door een alu Epic Comp. Werd gejat, van het verzekeringsgeld een lichte custom 26" Tomac Carbide SL 100mm race/marathonfully kunnen laten opbouwen. Die ik al snel custom 650b ging rijden, 'voor meer fun'. Kant en klare 650b fietsen waren er nog niet in het 100mm race/marathonfullysegment.
Toen die er wel waren ruim 3 jaar geleden een 29" 100mm Canyon Lux gekozen, en die begeleidt me nu tijdens de Zuid Limburgse/Voerstreek/Vise-Luik rondjes voor het stevigere XC-werk, Alpenvakanties, Transalps.
Voorliefde voor stevig en snel dalen, technische trails. Hoe steiler hoe leuker, of dat nou bergop of bergaf is. Pure snelheid interesseert me niet zo, behoudens bergaf en op die technische trails (fun). Daar vind ik het leuk te knallen en me, jawel, ook een vorm van fun, met een KOM-metje bergaf te bemoeien.
Meer dan 100mm heb ik niet nodig, 'fun' zat, ik wil ook iets efficients (lockout demper en vork), en iets relatief lichts. En daar doe ik ook drops tot 75cm mee (ook fun, en met 70kg blijft het wel heel), en daar rij ik ook af en toe trappen mee op (tot een trede of 5-6), ipv alleen af. Droppertje erop gezet, en dat voegt volgens mij nog veel meer toe aan de 'fun' dan eventueel 20mm meer veerweg.
Bikeparken, wheelies, etc... mwah... trekt me niet zo. Geen integraalhelm en armour voor mij dus, niet al teveel veerweg vereist. Dat wat de natuur me voorschotelt, dat blijf ik het leukst vinden. Al zijn bv de 'aangelegde en platgestreken' Heuvelrugtrails ook niet te versmaden!!
Geulen, wortels, keien, gevallen bomen, steile wanden... allemaal prima, allemaal fun.

[TenZNL]

Ok, het word me een beetje duidelijk mannen.

De meeste rijden op een fully met veel veerweg in Nederland omdat het "fun" is en fun staat dan vooral voor compfortabel begrijp ik?

Nouja, groot gelijk hebben jullie. Ik vermoed dat het niet meer lang duurt voordat de eerste fiets uitkomt die bunnyhopt met 1 druk op een remote (niet sarcastisch bedoeld, ik verwacht dit serieus)

Nou, veel veerweg...115mm valt best mee, toch? Mijn Pivot is dan ook geen endurobak, meer een XC/trail bike. Fun en comfort zijn trouwens imho 2 verschillende dingen.
Voor mij ligt het iets anders, als gierige hollander wil ik gewoon maximaal waar voor m`n geld en dus een fiets met een zo groot mogelijk inzetbereik. Dat de Pivot zoveel meer fun is dan de HT is alleen maar een dikke bonus.

Food 4 thought, dit stukje kwam ik tijdens mijn zoektocht naar m`n frame tegen:

There’s only one Nino Schurter!

For years, the development of XC bikes has largely revolved around two elements: weight and rigidity. And thanks to the media’s somewhat singletrack-minded focus on pure figures, the industry and consumers have been led awry. As a consequence, the needs of the bulk of real customers have been overlooked during the design and construction of said bikes. Just think, how many riders actually line up week-in, week-out at races with their XC bike? How many are just riding local loops and clocking up kilometres on their home trails? According to Specialized, 95% of those buying their Epic bikes do the latter! Sounds about right to us.
Cycling is one of those rare sporting arenas where amateurs use exactly the same kit as the pros. Seriously, you’d almost never catch a regular skier willingly opting to use a pro’s stiff and heavy competition skis. Aren’t the elements of handling and fun worth prioritizing? So why would us recreational riders deliberately seek out the same material as Nino Schurter, Manuel Fumic, and company? “To be faster,” is probably the most common answer – particularly in Europe. A lightweight race-oriented bike works as a booster to fitness. Weight is key when you’re deliberating over your purchase, and geometry tends to move to the sidelines. (Unlike buying an enduro bike!)

BTW: Voor dat filmpje moet je Real Epic bedanken, niet mij

[maverick76]

Interessant stukje ook.

Ik doelde trouwens ook helemaal op jou met mijn conclusie hoor, just to be clear.

Wat ik mij echter wel al jaren afvraag en wellicht iets voor mijn volgende post.

Het woord "fun" is nu al jaren hip in de scene. Maar wat is dan zo fun waar men het over heeft en wat was dan mountainbiken voor de "fun" zijn toetreden deed?

[suravida]

In navolging van de wegrenners zo snel mogelijk over bospaden denderen. Zag je ook duidelijk aan de fietsen, stuur van 54cm, stuurpen van 120+mm, zadel hoog en een lekker groot blad op de triple.
Gelukkig krijgen we in nederland steeds beter door dat in het buitenland mountainbiken veel gaat over slingerende smalle paden die meer vragen van je techniek en minder gaan over zo snel mogelijk het bos weer uit zijn. Toen ik in '95 de vaste routes rondom Orpierre in het zuiden van frankrijk voor het eerst reed zaten daar stukken in die ik onfietsbaar achtte. Nu doen we net alsof er pas sinds een paar jaar een verandering in het mtben is gekomen, maar zo was het al heel erg lang elders in de wereld.
En als het niet "fun" is waarom zou je het dan nog doen?

[TenZNL]

Wat Suravida zegt^^

Ik kan natuurlijk alleen voor mezelf praten maar fun= spelen en de funfactor van deze fiets is gewoon vele malen hoger. Met de Pivot kan je gewoon heel andere lijnen rijden en ondanks dattie zwaarder is, wil die fiets graag de lucht in. Hij is ook veel stabieler en stukker minder nerveus dan de XCHT. En toch kan je er nog steeds mee racen. Op m`n snowboard doe ik eigenlijk hetzelfde, de ene dag zo hard mogelijk de berg af en de andere dag lekker frobelen in het snowpark of offpiste de tiefschnee in. Waar ik op dat moment maar zin en lol in heb.


Een goede vergelijking is, denk ik, een F1 racewagen tov een WRC rally bak. De 1e is voor pure snelheid, de ander voor flow en wendbaarheid. En eerlijk gezegd vind ik het laatste leuker. Deze ouwe l*l blijft toch een adrealinejunk