12-15 juni 2015 - Roc des Alpes

Wedstrijden en prestatietochten over lange afstanden onder veelal zware omstandigheden.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
shiverer
Site Admin
Site Admin
Berichten: 17266
Lid geworden op: wo 7 april 2004, 20:49
Mijn mountainbike: Crisp - Turner Flux
Contacteer:

Sommige dingen vervelen nooit. In 2013 werd voor het eerst de „Roc des Alpes“ georganiseerd, en dat omschreef ik toen als de combinatie van twee van de mooiste bike-elementen die ik me voor kan stellen. Enerzijds de Roc, waar ik al vele jaren met veel plezier in Frejus de nazomer vier tijdens de Roc d’Azur. Anderzijds de Alpen, die op mij toch een soort magische magneet zijn.

Ook dit jaar schreef ik me weer in met vol vertrouwen. Vanaf onze aankomst op maandag 8 juni leek het erop dat het weer roet in het eten zou gaan gooien; zo ongeveer voor iedere dag werd een imposante onweersbui met bijpassende regen opgegeven! Dat de bergen weerbarstig zijn zullen de doorgewinterde kampeerders en berggangers wel weten, maar dit bleek weer eens al te waar! Een enkel laf regenbuitje tot zaterdag had over het algemeen geen blijvende impact op het parcours.

Het evenement trapt af op vrijdag, met onderandere de Roc Ruelles, de Roc variant op streetraces. Voor mij de dag om op het gemak de inschrijving op te halen!

Ik ben voor de 3e keer aanwezig voor de Marathon. 83 km door de mooiste landschappen, met de meest uiteenlopende ondergronden en paden. De ligging van La Clusaz maakt het dat de routemakers materiaal te over hebben om steeds weer een compleet nieuw marathonparcours voor te schotelen.

De start om 8 uur is koud, maar al snel gaat het met een stevig percentage omhoog over het asfalt. Gestaag kruipt het pad omhoog, om na een dikke km rechtsaf te slaan, waar het asfalt stilaan de 20% begint aan te tikken. Dan, als je denkt dat het niet erger kan, gaat het asfalt over in de voor de Alpen kenmerkende routes forestières. Even is het zo steil dat er her en der al mensen af moeten.

Wat verder gaat het weer wat gestager, maar het blijft stijgen. Langzaamaan worden de huisjes in het dal kleiner, alsook de paden. Via de noordkant van het dal van de Col des Aravis naderen we de col zelf, over een pad wat 2 jaar geleden door de downhillers is gebruikt tijdens hun evenement. En dat is nu marathon materiaal! Menigeen zal zn vingers er bij aflikken, maar dat stukje Alpen is not my cup of tea. Het zijn dit soort secties waar ik de tijd verlies.

1 element maakt al 3 jaar trouw deel uit van de marathon. De Col des Aravis zelf! En niet onterecht. Vanaf hier hebben we door de kraakheldere hemel vrij zicht op de schitterende Mont Blanc! Het blijft een fantastisch gezicht, en na een dik uur klimmen een mooie beloning. Na de Col daalt het af richting Giettaz, dat we vanaf de noordzijde benaderen. De afdaling wordt afgewisseld door een mooie singletrack langs de berghelling, dan weer klimmen, dan weer dalen. We dalen door weiden en dan weer over bredere paden. Stenen, wortels, gras en bagger, het komt allemaal voorbij. Eenmaal beneden blijkt dat de regen hier wel wat sporen heeft nagelaten; flinke plakkaten bagger hopen zich op aan banden en aan frame! Her en der is het een mooie glijpartij, maar zo onderin het dal is dat goed te overzien.

Bij de rivier aangekomen blijkt deze eerder dit jaar zijn bedding wat verlegd te hebben; her en der zijn stukken pad gewoon weggeslagen, en bomen groeien tegenwoordig ín de rivier of liggen er hulpeloos bij. Het natuurgeweld heeft in ieder geval weer duidelijk imposante sporen nagelaten.

Na het dal op ca. 900 m wordt er andermaal geklommen, nu in 2 fases naar het dak van de marathon, op 1711 m. Een lange, en bij tijd en wijle steile klim waar ik me in mijn element voel! Langzaamaan begint ook het uitzicht weer toe te nemen, en ook de Mont Blanc begint weer zichtbaar te worden, tot deze in de volst mogelijke glorie weer als een schilderij aftekent, nu gelardeerd met een subtiele wolkenpartij. Adembenemend.

Verder stijgt het, tot we na het spreekwoordelijke dak glooiend gaan afdalen naar de Col des Aravis. Korte klimsecties afgewisseld door lange, snelle en overzichtelijke afdalingen. Oplopende snelheden. Dit soort stukken, maar eigenlijk de hele marathon, worden door mij rustiger beleefd op de volgeveerde Turner Flux. Hoewel ik een liefhebber ben van hardtail rijden, moet ik toch ook zeker de charme onderstrepen die een levendige fully met zich mee brengt. De soepele afstelling in combinatie met het pro-pedal hendeltje geven een veelzijdige klimgeit! En in de afdalingen is alles toch beter beheersbaar, en verleg ik mn grenzen steeds weer een klein stukje verder.

Na de Col daalt en klimt het richting de Col du Croix Fry, waarna we een zinderend heet bos in duiken. Het rijdersveld is compleet uit elkaar geslagen, en slechts sporadisch kom je een andere rijder tegen. Steeds dieper het bos in, tot de brede paden weer worden ingeruild voor een nieuw stukje smulwerk; eindeloze wortelsecties! Hier komt de meerwaarde van de Turner helemaal tot zijn recht. Als een heuze Bowler Wildcat klauwt de fully zich schijnbaar moeiteloos een weg, waar je bijna vergeet dat de aandrijving toch echt door mijn eigen benen is. Het aanhoudende klimmen zorgt ervoor dat sommige steile passages net te veel zijn, en wordt er een stukje gelopen.

De afdaling richting La Clusaz die volgt is een lastige. Glad en steil, en ook hier moet ik mijn meerdere erkennen in de berg. Lopen. Technisch begaafderen zullen hier zeker rijdend afdalen, en er ten volle van genieten. La Clusaz doen we niet aan, we buigen af richting St. Jean le Sixt. Ook richting dit dorp passeren we weer wat onmogelijke secties, maar het dalletje dat we doorkruisen is van dusdanige schoonheid dat ik dat ruimschoots voor lief neem. Adembenemend!

Tussen St Jean en Le Grand Bornand worden we over vriendelijker wegen geleid. Het klimt en daalt, maar de benen en de concentratie krijgen de nodige rust. Zelfs na 6-7 uur ploegen en stoempen heb ik nog voldoende energie om er flink de gang in te zetten, waar veel anderen zijn stilgevallen.

Na de zoveelste ravito gaat het wederom omhoog. Eerst bloedsteil asfalt, overgaand in onverhard, dan weer steil, dan weer flauw. Met het hoogteprofiel in mn achterhoofd en wetende dat we de 70 km vrijwel voorbij zijn, haal ik hier alles uit mn benen om rijdend naar boven te komen.

Op de kam van deze berg golven we weer wat kilometers weg, waarna wordt afgedaald om het dal te doorkruisen. Langs de Chaine des Aravis gaat het dan weer richting La Clusaz, alwaar de finish wacht. Onderweg passeren we weer lange, overzichtelijke afdalingen, maar ook smallere, technischer secties. Alles is present, en steeds moet je alert blijven.

na ruim 82 km en 8u en 45 minuten later rol ik over de finish. als 236e van de 329 gefinishten ben ik dik tevreden, zeker met in het achterhoofd de 429 gestartten! Dit was volgens mij de eerste Roc Marathon waarbij ik uiterlijke doorkomsttijden heb aangetroffen. Reisgenoten zagen de eerste „uitvallers“ „al“ rond half twee afdalen over de weg vanaf de Col des Aravis. Rijders die over de eerste 40 km al bijna 6 uur zijn bezig geweest! Ik denk dat deze Marathon dan ook wel omschreven kan worden als zwaar. Niet zozeer door de lengte, maar door de aard van de paden. De winnaar, Johann Tschopp, deed er met ruim 4:35 ook al imposant lang over! De gemiddelde snelheid van ver beneden de 20 km per uur is tekenend voor de aard van deze Marathon, die voor velen een conditionele alsook een mentale uitdaging is.

De Roc’s zijn imposante evenementen. Alles wordt achter de schermen tot in de puntjes verzorgd, waar dat niet altijd op het eerste oog blijkt. Soms lijkt de Franse slag te winnen, maar schijn bedriegt. Val je uit door een valpartij? De organisatie zorgt ervoor dat je bike weer netjes terug komt op het centrale terrein. Ook de locals beleven dit evenement enthousiast mee, en voetgangers kijken niet raar op als je met 60 km per uur op een pad waar zij toevallig ook lopen voorbij komt denderen. Ze moedigen je zelfs aan! Dat is weer eens wat anders dan de verwensingen die je in Nederland naar je hoofd geslingerd krijgt..

Één punt van aandacht dan nog. Bij de beide Franse Roc’s is het verplicht om een recente medische verklaring te tonen, maximaal 1 jaar oud! Het formulier is simpel en te downloaden vanaf de website van het betreffende evenement. Het mag ingevuld worden door je huisarts, maar zonder dit simpele papiertje kun je NIET meedoen aan de evenementen! Dit wordt absurd streng nageleefd, maar dat is nu eenmaal een stukje Franse regelgeving.

Meer info vind je hiero: http://www.rocdesalpes.com/us" onclick="window.open(this.href);return false;
Foto's en een algemeen stuk op de voorpagina: http://www.mountainbike.nl/nieuws/2015/ ... alpes-2015" onclick="window.open(this.href);return false;

-- Erger u niet, verwonder u slechts.. -- Small hops, grasshopper.. -- <2 --
Ronald V
Mountainbike Junk
Mountainbike Junk
Berichten: 434
Lid geworden op: di 8 november 2005, 22:21
Mijn mountainbike: Specialized Epic Marathon 2013 /Specialized Stumpjumper HT 29
Contacteer:

Bedankt voor de tip en mooi geschreven. Die staat op de stocklist!
Gebruikersavatar
J2.0
Elite Mountainbiker
Elite Mountainbiker
Berichten: 1990
Lid geworden op: wo 14 mei 2008, 13:13
Mijn mountainbike: haat asfalt!
Contacteer:

Leuk stuk. Idd op de lijst! :)
Ik ben net een konijn... Dol op wortels!

http://www.lakebike24.nl" onclick="window.open(this.href);return false;
http://www.bestmtbroute.nl" onclick="window.open(this.href);return false;
http://www.ATBBikersracingteam.nl" onclick="window.open(this.href);return false;
Gebruikersavatar
shiverer
Site Admin
Site Admin
Berichten: 17266
Lid geworden op: wo 7 april 2004, 20:49
Mijn mountainbike: Crisp - Turner Flux
Contacteer:

Dit jaar geen Maindru in de Alpen, maar Sportograph! Met het volgende resultaat:

Afbeelding

Afbeelding

Meer hiero:

http://www.pinkbike.com/u/shiverer/album/Roc-2015/" onclick="window.open(this.href);return false;

-- Erger u niet, verwonder u slechts.. -- Small hops, grasshopper.. -- <2 --
Gebruikersavatar
Dice Oldskool
Elite Mountainbiker
Elite Mountainbiker
Berichten: 5550
Lid geworden op: do 20 oktober 2011, 00:04
Mijn mountainbike: Mondraker Level R

Petje af voor deze puike prestatie. :-q
Plaats reactie