AC-Luxatie

Welke trainingsvormen zijn er, hoe werkt een hartslagmeter, wat te doen bij blessures, en welke sportdranken en energierepen kun je het beste mee nemen. Alles wat het lichaam van de biker aangaat kan hier gevraagd worden.
Plaats reactie
ggroen
Mtb fanaat
Mtb fanaat
Berichten: 4
Lid geworden op: di 29 december 2015, 11:46

Ben een redelijk fanatieke sporter en spendeer nogal wat tijd op de bike, buiten en binnen (spinning). Gezien het aantal km's dat ik maak per jaar is het aannemelijk dat je af en toe eens onderuitgaat en bij pech een ac-luxatie oploopt. Loop ik dat op terwijl ik roemloos naar beneden glij van trede 8 van een niet-stijle trap op mijn werk (bijna geschikt om met een rolator te bestijgen en af te dalen): 2 gebroken ribben en tossy 3, rechts.

Ziekenhuis, meerdere foto's, je schrikt van de stand van het sleutelbeen. Da's precies 2 weken geleden gebeurd. Op schouder eigenlijk relatief weinig pijn gehad al die tijd. Nu zeurt het soms een beetje als ik lang aan het typen ben. Ergste pijn van de 2 ribben (bij kuchen), maar gaat ook al veel beter. 1.5 weken met mitella en veel rust genomen, voorzichtig aan. Nu loop ik zonder mitella in een half uur naar mijn werk en terug, maar nog wel wat last van die gebroken ribben bij intensief lopen. Ik kon mijn arm eigenlijk al na een paar dagen redelijk vrij bewegen en nu kan ik ook lichte dingen optillen, maar vermijd het wel zoveel mogelijk. Ook kan ik pijnvrij de roer- en zaagbeweging maken. Voelt allemaal nog redelijk soepel aan in de schouder. Wel een gevoel alsof er een paar strakke plakbandjes op de schouder zitten als ik beweeg, met name als ik mijn bed uit kom.

Blij dat ik dit forum en de discussie vond, en dat er ook nog positieve vooruitzichten zijn op goed herstel, bij conservatieve behandeling. Ik ben al wat ouder en ga me niet laten opereren, althans dat denk ik nu. Vind die pianotoets estetisch gezien geen enkel probleem. Af en toe voel ik een paar steken en dan weer vele uren helemaal niks. Ongeveer 3 dagen na het ongeval gestopt met veel pijnstillers, nu alleen nog 1 ibuprofen 200mg voor het slapen gaan (wat is dat heerlijk ontspannen slapen zeg). Toch trekt de boel nog behoorlijk, dus er is echt wel iets ernstigs gebeurd. Vanwege mijn ongeduldige aard, moet ik dus oppassen niet teveel te snel te willen doen.

Ik zou het fijn vinden om wat advies te krijgen. Hebben jullie baat gehad van gerichte fysiotherapie? Wanneer kun je daar mee beginnen, in mijn geval nu al? Na hoeveel weken begonnen jullie ongeveer met lichte gerichte training bij de fitness club? Zijn er bijv. twee of drie typische oefeningen die je echt beslist moet doen om aan te sterken? Alvast dank voor de suggesties.
Kapitein Iglo
Moderator
Moderator
Berichten: 13025
Lid geworden op: wo 3 december 2008, 10:05

Er is één goede oefening: die van het betrachten van GEDULD!

Je bent net twee weken herstellende van een fikse blessure. Kom op, geef jezelf gewoon nog eens twee weken. Op m'n 17e/18e (weet niet meer hoe oud ik was) was ik er al zes tot acht weken zoet mee. En als ik jouw verhalen hoor, gaat het bij jou al rap beter.
Doneer en help mee!

Ibis Ripmo AF 2022
Pace RC529 2019
Sonder Camino Al Apex1 2018

Retired: Nukeproof Scout 290, 2x Trek Superfly 7, Stevens Fluent, Stevens S7
ggroen
Mtb fanaat
Mtb fanaat
Berichten: 4
Lid geworden op: di 29 december 2015, 11:46

Tsja, die had ik kunnen verwachten... point taken!
Kapitein Iglo
Moderator
Moderator
Berichten: 13025
Lid geworden op: wo 3 december 2008, 10:05

:-q :bier:

Sterkte ermee! Bij mij brak-ie recht doormidden en de twee helften schoven over elkaar. Mijn schouder zit links nu dichter bij m'n lichaam dan rechts en er zit een rare bult. Bij mij zouden ze alleen hebben geopereerd als-ie of door het vel heen stak, of bij het borstbeen was gebroken.

Nu is het alleen met wandelen met een zware rugzak even de goede positie van de schouderband opzoeken. Voor de rest nergens last van. Of wacht, met de rugcrawl en borstcrawl krijg ik mijn linkerarm niet meer zo dicht langs mijn hoofd. Tsja, 't is bar en boos :lol: .
Doneer en help mee!

Ibis Ripmo AF 2022
Pace RC529 2019
Sonder Camino Al Apex1 2018

Retired: Nukeproof Scout 290, 2x Trek Superfly 7, Stevens Fluent, Stevens S7
niels.o
Elite Mountainbiker
Elite Mountainbiker
Berichten: 1602
Lid geworden op: di 30 september 2014, 13:13
Mijn mountainbike: GHOST tacana 5

Kapitein Iglo schreef:Er is één goede oefening: die van het betrachten van GEDULD!

Je bent net twee weken herstellende van een fikse blessure. Kom op, geef jezelf gewoon nog eens twee weken. Op m'n 17e/18e (weet niet meer hoe oud ik was) was ik er al zes tot acht weken zoet mee. En als ik jouw verhalen hoor, gaat het bij jou al rap beter.
Die van mij ging in 2014 en heb 3 maand moeten herstellen.. wel was ik na 4 weken therapeutisch bezig. En zat ik na 1.5 maand weer op de fiets Maar volledig kracht zetten kon ik pas na 3 maanden..
Dus rust en niets overhaasten
ggroen
Mtb fanaat
Mtb fanaat
Berichten: 4
Lid geworden op: di 29 december 2015, 11:46

niels.o schreef:
Kapitein Iglo schreef:Er is één goede oefening: die van het betrachten van GEDULD!

Je bent net twee weken herstellende van een fikse blessure. Kom op, geef jezelf gewoon nog eens twee weken. Op m'n 17e/18e (weet niet meer hoe oud ik was) was ik er al zes tot acht weken zoet mee. En als ik jouw verhalen hoor, gaat het bij jou al rap beter.
Die van mij ging in 2014 en heb 3 maand moeten herstellen.. wel was ik na 4 weken therapeutisch bezig. En zat ik na 1.5 maand weer op de fiets Maar volledig kracht zetten kon ik pas na 3 maanden..
Dus rust en niets overhaasten
Toch even wat informatie bijstorten bij dit tere onderwerp voor fanatieke sporters. 14 December 2015 val van de trap, tossy-2, rust en mitella, en 4 fysiotherapie sessies die eigenlijk meer psychologische ondersteuning betroffen dan massage of iets dergelijks (was wel nuttig, als steun in het evolutie-geloof dat een mensenlichaam inmiddels allerlei verborgen trucs ingebouwd heeft om schade zo goed en efficient mogelijk te doen herstellen). Rust heb ik genomen en met beleid inspanningsoefeningen gedaan.

Ben begin februari 2016, dus na 6 weken, op de spinningfiets gestapt om de conditie weer te gaan opbouwen. Ik was pijnvrij maar voelde wel dat er daar op die schouder iets was veranderd. Het voelde aan alsof je verzuurde spieren hebt, of, alsof je schouder strak is ingetaped. Spinning was in het begin wel wat pijnlijk. Steunen op het stuur was wel een belasting, en deed na, zeg 10 minuten, een beetje pijn. Even losschudden en dan kon ik weer 10 minuten vooruit. Meestal 45 minuten sessies gedaan, 2 a 3 keer per week. Al vrij snel met reguliere groepslessen meegedaan. Dat ging na een maand alweer heel goed.

Op 1 maart, na 2.5 maanden dus, voor het eerste weer op een reguliere sportfiets gestapt, naar het werk (slechts 10 minuten fietsen, maar wel door druk verkeer hier in de stad). Ik was de eerste 2 dagen gewoonweg erg bang, bang om te vallen en om aangestoten te worden. Angsthaas. Maar dat ging gelukkig alweer snel voorbij en half maart ben ik voorzichtig een rondje van 45k op de racefiets gaan rijden. Dat ging goed, maar het gesteun op de schouder voelde ik nog wel onderweg. Los schudden en weer verder. Geringe na-pijn na zo'n rit, maar het was na 12 uur of zo weg. Met slapen had ik toen ook nog wel een beetje last van die schouder, gewoon een stijf gevoel als je er een tijdje op ligt. Dus veel draaien in bed. Ik gebruikte in het begin een extra kussen om het woelen in bed tegen te gaan. Wel een beetje een sof-tijd met mijn partner natuurlijk, zo'n k-schouder die je afleid.

Nadat de zomertijd eind maart inging, ben ik weer vollop mijn trainingsritten gaan maken (45-60k, deels door de duinen), 3 a 4 keer per week. Ook een week bewust niks gedaan. Doe ik heel af en toe, voor algemeen herstel en om te proberen het lichaam uit de trainingsroutine te halen, in de war te brengen (opmerkelijk hoe snel een lichaam zich aanpast aan dezelfde trainingsimpuls en routine, dan schiet je niet echt meer op).

Afgelopen maand 3 weken vakantie, niks gefietst (helaas, want in Colombia kun je goede klimtraining doen, als je weet waar je dat doet, anders kan je verblijf ongewild wat langer uitvallen). Vakantie, gewoon rustig aan sjokken, wel sjouwen met rugzakken. Alles ging o.k.. Nu, ruim 3 weken na die vakantie (8 maanden na het ongeval) rij ik weer zoals voor de blessure. De schouder geeft totaal geen probleem meer en is eigenlijk al tijden pijnvrij. Wel nog een gevoel alsof er een plakbandje op de schouder zit. Dat zal wel niet meer verdwijnen maar dat vind ik eigenlijk helemaal niet erg want het herinnert me er steeds weer aan dat ik niet als een onbesuisde idioot moet racen, maar bewust moet zijn van elke meter die ik afleg. Daar heb ik ook baat bij op andere terreinen, dus iets positiefs meegekregen van de blessure: een groter bewustzijn bij elke stap of trap die ik neem. Met betrekking tot dat laatste: .....tegenwoordig glijdt mijn hand altijd over de trapleuning als ik die afloop.

Aan opereren gedacht? Tijdens de eerste 2 maanden wel, na het lezen van grotendeels negatieve ervaringen met deze blessure. Maar gelukkig schoot me bij tijds te binnen dat er natuurlijk selection-bias zit in de berichtgeving over dit soort zaken: slechte ervaringen krijgen altijd de meeste aandacht en overwegen opereren om uit de problemen te komen, de mensen die een goed herstel ervaren hoor je altijd aanzienlijk minder (net als in het journaal. Daar zie je voor 75% shitervaringen die mensen doormaken, hier en elders in de wereld. Niet meer kijken voor 3 weken zal het geluksbevinden significant vergroten, is mijn hypothese). Geen spijt van mijn niet-opereren keuze: ik leef bewuster en geniet nu ook nog van binnenfietsen/spinnen. Groeten, het is weer prachtig weer voor een ritje vandaag!
Kapitein Iglo
Moderator
Moderator
Berichten: 13025
Lid geworden op: wo 3 december 2008, 10:05

Graag gedaan. :bier:
Doneer en help mee!

Ibis Ripmo AF 2022
Pace RC529 2019
Sonder Camino Al Apex1 2018

Retired: Nukeproof Scout 290, 2x Trek Superfly 7, Stevens Fluent, Stevens S7
AphexSol
Mountainbiker
Mountainbiker
Berichten: 3
Lid geworden op: zo 1 september 2019, 11:46

Een flinke topic kick, ik zag dat er twee topics lopen over dit fenomeen maar allebei nogal oud.

Helaas hoor ik sinds kort ook bij de club. Vorige week op de weg moest ik vól in de remmen voor een auto die de smalle, blinde bocht net iets te strak had aangesneden. Voorwiel blokkeert, over het stuur en vol tegen het asfalt. De röntgenfoto die in het ziekenhuis gemaakt is, is helaas niet zo duidelijk. Toch is wel te zien dat het sleutelbeen behoorlijk ver van de schouder af staat! De arts op de eerste hulp wist verder totaal niets nuttigs te melden, volgens mij was hij nog in opleiding en had hij nog nooit zoiets gezien. Vreemd genoeg is er geen 'pianotoets' fenomeen. Als ik m'n schouder laat hangen is duidelijk dat het schouderdak veel lager staat dan aan de andere kant.

Komende week naar de fysio en naar de chirurg. Als iemand tips / ideeën heeft hoor ik het graag.

Afbeelding
Teeee-esto
Mtb fanaat
Mtb fanaat
Berichten: 16
Lid geworden op: ma 13 april 2020, 17:13
Mijn mountainbike: Cannnondale Scalpel

AphexSol schreef: zo 7 juni 2020, 15:12 Een flinke topic kick, ik zag dat er twee topics lopen over dit fenomeen maar allebei nogal oud.

Helaas hoor ik sinds kort ook bij de club. Vorige week op de weg moest ik vól in de remmen voor een auto die de smalle, blinde bocht net iets te strak had aangesneden. Voorwiel blokkeert, over het stuur en vol tegen het asfalt. De röntgenfoto die in het ziekenhuis gemaakt is, is helaas niet zo duidelijk. Toch is wel te zien dat het sleutelbeen behoorlijk ver van de schouder af staat! De arts op de eerste hulp wist verder totaal niets nuttigs te melden, volgens mij was hij nog in opleiding en had hij nog nooit zoiets gezien. Vreemd genoeg is er geen 'pianotoets' fenomeen. Als ik m'n schouder laat hangen is duidelijk dat het schouderdak veel lager staat dan aan de andere kant.

Komende week naar de fysio en naar de chirurg. Als iemand tips / ideeën heeft hoor ik het graag.
Klinkt alsof we een beetje samen op gaan (zelf gevallen tijdens een rondje hardlopen op 9 juni), hoe gaat het inmiddels met je?

Hier bij een Tossy II/III (was niet helemaal met zekerheid te zeggen, maar tenminste 1 van de claviculaire ligamenten doet nog wel iets) nog aardig veel last van mijn schouder. Werken (kantoorbaantje) gaat inmiddels na 9 weken wel weer veel beter, maar bijv wel last van mijn schouder/bovenarm na een stuk wandelen (soort pijn die je voelt als een zenuw is afgekneld). Er zit nu nog wel veel beweging in het gewricht, maar met goede begeleiding van mijn fysio en de juiste oefeningen voor het versterken van de schouders wordt dat wel beter. Helaas nog niet op de fiets gezeten, hopelijk voelt het binnenkort / komende weken sterk genoeg om dat te proberen (vooral bang om iets stuk te maken).
Teeee-esto
Mtb fanaat
Mtb fanaat
Berichten: 16
Lid geworden op: ma 13 april 2020, 17:13
Mijn mountainbike: Cannnondale Scalpel

Omdat ik veel heb gehad aan het lezen van wat ervaringen van anderen (zoals dit topic), even een ongevraagde update van uit mij. Hopelijk helpt dit anderen ook weer in de toekomst.

Zoals jullie bovenstaand kunnen lezen was het bij mij een Tossy II/III (ik had met name beweging in het gewricht naar voren en achteren, maar minimaal een klassieke pianotoets (hoogstand) omdat 1 van de claviculaire ligamenten nog iets deed) Inmiddels precies 12 of ongeveer 3 maanden geleden dat het is gebeurd, het meeste gaat inmiddels weer redelijk. In het begin (eerste week mn) heel veel pijn gehad, dat werd wel snel minder. Na een paar weken had ik (buiten pijn bij verkeerde bewegingen maken / te veel tillen) met name last van een soort uitstralend / 'zenuwpijn' gevoel in mijn hele schouder en uitstraling naar armen, na bijvoorbeeld een stukje wandelen. Dat is inmiddels (na~10 weken) vrijwel weg. Ik ben een zijslaper, dat gaat inmiddels ook weer op en af gedurende de nacht (op niet aan-gedane schouder, aangedane schouder lukt dat nog niet). Vorige week weer voor het eerst een kort stukje op de mtb gezeten, en een kort stukje racefiets. Door houding (denk combi van handen recht en breder stuur) gaat de mtb beter. Gisteren eerste keer rondje Spaarnwoude gedaan, conditie is redelijk verrot, maar geen last van mijn schouder. :bier:

Bij mij heeft goede begeleiding van een (sport)fysio heel erg geholpen, ook om je wat comfort te geven bij wat je wel en niet moet doen. Ik heb de dag nadat het gebeurd was meteen mijn fysio gebeld om tips te vragen, na 3 weken voor het eerst langs geweest (voor die tijd 'mag' je toch nog geen oefeningen doen buiten het een beetje soepel proberen te houden). Voorlichting vanuit het ziekenhuis was redelijk minimaal, hier kreeg ik met name de bevestiging dat het allemaal goed zou komen, maar geen hulp hoe ik dat zelf kon bespoedigen of verbeteren. Ik zal wel wat hoogstand houden, maar gelukkig lang niet zo erg als je hebt bij een echte klassieke Tossy III. Fysio noemde het vanochtend een succesverhaal en beschouwt me vwb de schouder voor nu als uitbehandeld, met een hele serie oefeningen die ik steeds verder kan uitbouwen om de schouder te versterken.

Nu weer een beetje conditie opbouwen! Bizar wat 3 maanden niks doen (en een beetje meer eten en drinken in de zomer :D) doen met de beentjes. To be continued!

Edit: ook wel mooi om nu mijn bericht van ~ 3 weken geleden terug te lezen, toch wel weer aardig veel vooruitgang in die relatief korte periode. Dus: tip voor komende slachtoffers: hou een dag-/weekboekje bij (wat je voelt, wat je hebt kunnen optillen, tot hoe ver je komt, etc.), dat kan best eens motiverend werken.
Laatst gewijzigd door Teeee-esto op di 1 september 2020, 10:31, 3 keer totaal gewijzigd.
Gebruikersavatar
suravida
Elite Mountainbiker
Elite Mountainbiker
Berichten: 9023
Lid geworden op: do 31 mei 2007, 12:06
Mijn mountainbike: Staal!
Contacteer:

6 jaar na mijn crash en Tossy 3 en naast een pianotoets heb ik er eigenlijk nauwelijks meer last van. Hooguit dat als ik moe ben de schouder iets eerder dan de rest van mijn lijf begint te zeuren, maar MTBen en een fysieke baan zijn geen probleem.
Paar maanden geleden echter wel met de neus op feiten gedrukt toen ik voor het eerst in 10 jaar weer eens ging boulderen. Het ging een keer of 5 goed, maar op een gegeven moment schoot er in een overhang iets los in mijn schouder en heb ik een paar dagen met een lamme arm rondgelopen..... Ging gelukkig wel vanzelf over, maar klimmen lijkt er dus niet meer in te zitten in de toekomst. :-{
Don't be a dick!

Custom steel: http://project12.cc
hanjovdberg
Elite Mountainbiker
Elite Mountainbiker
Berichten: 4658
Lid geworden op: za 18 augustus 2012, 10:30
Mijn mountainbike: Trek Stache 7 29+ Olympia team fully Ede

Mijn ervaring is zo goed als gelijk. Mijn toenmalig behandelend orthopeed vertelde me dat zijn zwager juist veel klom en alles weer kon. Ik doe ook wel eens aan boulderen maar heb dan geen last. Maar herken wel het sneller vermoeid, minder kracht verhaal. Ben daarom ook deels iets minder gaan werken als sportdocent.
- arrogance leads to ignorance -

Opruiming / te koop

SYS Niner Jet 9 RDO
walters
All rounder
All rounder
Berichten: 100
Lid geworden op: di 2 februari 2010, 18:30

Ben op 1 juli dit jaar door een auto van mijn racefiets gereden. Veel letsel (gebroken ribben, klaplong, hals trauma, lippen los gescheurd, tanden beschadigd), maar dat is inmiddels hersteld. De A-C luxatie Tossy 3 geeft echter nog veel beperking. Chirurg zegt, het is pas 11 weken geleden en ik zeg al 11 weken geleden. Op de racefiets 1,5 uur gaat, maar met de mtb gaat absoluut niet. Ben bang dat het toch een operatie gaat worden. Heeft iemand misschien een positief verhaal? Zo van bij mij ging het na 5 maanden plotseling een stuk beter...
NikosATB
All rounder
All rounder
Berichten: 67
Lid geworden op: za 21 november 2009, 12:01
Mijn mountainbike: Riese & Muller SuperDelite

Ik heb aan de ene schouder tossy 2 en de andere tossy 3. Het herstel bij de 3 heeft ongeveer een jaar geduurt en ben voor 95% pijnvrij. De tossy 2 was het herstel iets korter en deze is nagenoeg helemaal hersteld.
"Ita, nunc primum Latrodominus"
julie
Pro Biker
Pro Biker
Berichten: 1277
Lid geworden op: vr 20 januari 2006, 12:58
Mijn mountainbike: Specialized Stumpjumper FSR, Canyon Torque

Ik moet eerlijk zeggen niet bekend te zijn met de verschillende "tossy", dat is kennelijk een term die ze in Nederland gebruiken.
Ik heb zelf mijn schouder uit de kom gehad met ook behoorlijke schade aan de schouderkop, dus ik ga er vanuit dat het een tossy 3 was, want ik moest de arm ondersteunen, ik had echt heel veel pijn omdat die arm erbij hing en alleen op zijn spieren.
Ik kon zelf toch wel vrij snel weer op de fiets zitten, zelfs mountainbiken, na ongeveer 6 weken, maar echt geheel pijnvrij zijn, nou dat duurde ongeveer wel 1 jaar. Ik herinner me zelfs weer opnieuw fysiotherapie te hebben ondergaan na ongeveer 6 maanden omdat het weer behoorlijk pijnlijk werd, maar ik ben nooit echt opgehouden met mountainbiken.
Je moet je arm toch ook vooral goed blijven bewegen, anders wordt hij eigenlijk vooral stijf.
Plaats reactie