Yesss, ook ik meld me hier...
Ik heb trouwens totaal niets te maken met mountainbike :p maar heb dit topic al enkele keren zitten doorlezen en nu toch beslist een account aan te maken! lol
Ik heb m'n sleutelbeen gebroken op 31/10/2016, jup was een toffe Halloween op spoed!
Lelijke val gemaakt tijdens t paardrijden.
In spoed operatie ondergaan want de breuk stond te ver uit elkaar. Plaatje opgezet met 6 bouten.
Herstellen ging behoorlijk, alhoewel ik enorm last had van weinig kracht in die arm.
Als beroepsfotograaf nogal een bummer als je een hele dag moet zeulen met zwaar materiaal
Tijdens grotere opdrachten had ik enorm last van die plaat, dus gevraagd of ze die konden uit halen.
Was geen probleem, contolefoto gemaakt en op foto leek alles in orde te zijn om de plaat te laten verwijderen.
11 januari 2018 werd de plaat verwijderd, een nacht in het ziekenhuis gebleven, volgende ochtend naar huis gegaan. Nog mottig van de verdoving dus nog liggen slapen tot 's middags. Met mijn arm was alles wel in orde, niets speciaals van gevoel, alleen goed gevoel dat die plaat eruit was.
Nu stond ik 's middags bij m'n vriend te praten aan tafel, wil ik diep inademen om te spreken, horen we opeens beiden een giga krak. Ik nog niet meteen pijn voelen maar had wel opeens een raar/aardig gevoel :s.
Gebeld naar ziekenhuis om te vragen of er iets mis zou kunnen zijn, dokter aan de lijn gehad die zei dat ik me geen zorgen moest maken dat dat echt niet zo spontaan opnieuw kan breken.. right.
Naarmate de avond vorderde kreeg ik dus echt wel pijn, tramadol deed niet echt z'n werking, dus ik wist al meteen dat er iets mis was...
Binnen gegaan op spoed, foto genomen en jawel jawel, sleutelbeen opnieuw gebroken met opnieuw grote afstand tussen beide stukken. Nieuwe fractuur weliswaar, dus geknakt op een plaats waar n bout gezeten had. Echt neeee hoe kan zoiets gebeuren??? Ik had helemaal niets gedaan, stond gewoon recht te praten en KRAK.
Er was toevallig patiëntenstop in het ziekenhuis dus ze konden mij niet meteen opereren. Echt hel.
5 dagen op contramal 2x daags, 4x daags paracetamol 1g en 3 tramadols daags geleefd. Nogal verslavend op den duur die pijnstillers :p
Uiteindelijk opnieuw geopereerd en ofc nu zit er een plaat op m'n sleutelbeen met 10 bouten.
Operatie is nu iets langer dan een maand geleden. Ik ben alweer 2 weken aan het werk (grafisch medewerker, computerwerk) en dat gaat wel, maar toch, mijn spieren lopen echt vast, zo stijf!
Slapen op die zijde gaat niet meer

en ik sliep altijd op die zijde, dus slapen voelt opeens een stuk minder aangenaam aan.
+ het feit dat ik enorm baal: ik ben beroepsfotograaf in bijberoep en heb komende zomer enkele huwelijken op de agenda staan. Dit zijn sowieso zware opdrachten, maar vrees dat ik deze keer echt ga afzien. Opdrachten afzeggen gaat nogal moeilijk, kan het wel doen maar is niet echt leuk tov m'n klanten...
Ik baal enorm, heb nog geen fysio of kiné gehad maar tel echt af tot ik deze mag hebben.
6 maart op controle voor een nieuwe controlefoto en bespreking met de arts die me geopereerd heeft.
Ondertussen ook bloed laten trekken en botscan laten doen om te controleren, alles leek in orde, dus het feit dat het plots opnieuw gebroken is.... pure pech zegt de dokter :s
Ik hoop echt zo hard dat die fysio/kiné het nog wat beter kan maken, want op dit moment kan ik echt weinig doen of ik verga van de pijn in m'n spieren/nek/schouder. Gisteren wat in het huishouden gedaan en dan nog wat gewerkt achter de computer, en had alweer pijn. Ja, ik ben een vrouw.. een bh bandjes verdragen gaat ook moeilijk door de druk op m'n schouder/sleutelbeen, echt not funny.
Wou dit toch even delen met jullie, verwijderen van plaatje, allemaal goed en wel, maar denk er toch maar eens 2x over na voor je het effectief ook doet
Had ik die eerste plaat maar gewoon laten zitten dan had ik nu al die miserie niet gehad....