Ik verbaas me wel over de kledingkeuze van sommige mensen, korte broek, blote armen terwijl er regen voorspeld was bij een temperatuur van onder 15 graden. Ook jammer dat er opstoppingen zijn op de mooiste stukken al werd dat later wel beter. Overigens hebben we in NL ook opstoppingen als het even iets moeilijker word dus helemaal verwonderlijk is dat niet met 1500 deelnemers.
Ik vond het een mooie mix van technisch maar wel overzichtelijk. Verzorging was goed en kwam ook op het goede moment. Voor mij zeker voor herhaling vatbaar maar dan wel in combinatie met een paar extra dagen.
29-04-2018 - Echternach Luxemburg - Mill-man Trail 2018
-
kan niet meer
- Elite Mountainbiker
- Berichten: 2192
- Lid geworden op: ma 11 mei 2009, 22:29
- Mijn mountainbike: Spot Mayhem
"This species has amused itself to death"
-
Pro_Shifty
- Mountainbike Junk
- Berichten: 447
- Lid geworden op: di 8 oktober 2013, 14:40
Ik droeg een korte broek, shirtje met korte mouwen en een dun zweet shirt. Ik heb het wel geteld, 0x koud gehad. Ik moest hard genoeg werken bergop om het warm te krijgen.kan niet meer schreef:Ik verbaas me wel over de kledingkeuze van sommige mensen, korte broek, blote armen terwijl er regen voorspeld was bij een temperatuur van onder 15 graden. Ook jammer dat er opstoppingen zijn op de mooiste stukken al werd dat later wel beter. Overigens hebben we in NL ook opstoppingen als het even iets moeilijker word dus helemaal verwonderlijk is dat niet met 1500 deelnemers.
Ik vond het een mooie mix van technisch maar wel overzichtelijk. Verzorging was goed en kwam ook op het goede moment. Voor mij zeker voor herhaling vatbaar maar dan wel in combinatie met een paar extra dagen.
#Skraleanjers
Wat later gestart aan de 70, maar dat was ideaal: geen opstoppingen op de mooie stukken downhill. Vooral dat stuk na de splitsing van de 40 en de rest (waar je uitkomt op een weg) en het hele stuk voor de Gladiator geen verkeer. Vol gas naar beneden, rotsen en wortels geen probleem qua grip met 2 Bronsons. Wat een fijne fiets als je de snelheid erin hebt zitten. Meer dan genoeg grip met de Ardent 2.4 en Ikon 2.35 (terwijl ik normaal DHF2.6/Aggressor2.5WT gewend ben).
Ja het was afzien (op de klimmen), maar de stukken downhill maakten alles goed. Vind hem persoonlijk leuker dan de RdhF. Volgend jaar gewoon weer dus.
Ja het was afzien (op de klimmen), maar de stukken downhill maakten alles goed. Vind hem persoonlijk leuker dan de RdhF. Volgend jaar gewoon weer dus.
-
Dreezz
- Pro Biker
- Berichten: 966
- Lid geworden op: di 11 februari 2003, 19:47
- Mijn mountainbike: C'dale fsi carbon 1 '15
Genoten van mijn eerste Mill Man!
Zaterdag had ik met een campinggenoot al een mooie toch aan de Duitse kant gemaakt (45km / 1100hm). Die voelde ik zondagochtend nog wel, en tuurlijk, in drassige omstandigheden zijn rara en achter een thunder burt 2.1 niet ideaal, toch liep het verder prima.
7km voor het eind van de 70 liep mijn achterband leeg (geen latex meer? het kleine gaatje werd in ieder geval niet gedicht) en toen ben ik naar de finish afgedaald.
Mooie tocht! volgend jaar wellicht weer, en dan wat mij betreft de 100
@dennisvdb: wel een stuk minder technisch dan de rdhf. wat me hier wel aansprak was dat het er allemaal zeer relaxed aan toeging, 't was meer een toertocht. zonder tijdmeting is de druk er natuurlijk ook wel wat af.
Zaterdag had ik met een campinggenoot al een mooie toch aan de Duitse kant gemaakt (45km / 1100hm). Die voelde ik zondagochtend nog wel, en tuurlijk, in drassige omstandigheden zijn rara en achter een thunder burt 2.1 niet ideaal, toch liep het verder prima.
7km voor het eind van de 70 liep mijn achterband leeg (geen latex meer? het kleine gaatje werd in ieder geval niet gedicht) en toen ben ik naar de finish afgedaald.
Mooie tocht! volgend jaar wellicht weer, en dan wat mij betreft de 100
@dennisvdb: wel een stuk minder technisch dan de rdhf. wat me hier wel aansprak was dat het er allemaal zeer relaxed aan toeging, 't was meer een toertocht. zonder tijdmeting is de druk er natuurlijk ook wel wat af.
-
Pro_Shifty
- Mountainbike Junk
- Berichten: 447
- Lid geworden op: di 8 oktober 2013, 14:40
Mijn MMT 2018:
Dit betrof mijn 2e editie van de MMT. Vorig jaar zei ik dat dit de mooiste tocht was die ik ooit gereden had. Dit blijft overigens zo.
Ik was voorafgaande aan deze tocht wel wat behoudend omdat mijn conditie niet te vergelijken valt met die van vorig jaar. Ik wist dus dat het hard werken zou worden vandaag.
Aangezien ik zo enthousiast was over deze tocht ging mijn vriendin met haar vrienden ook mee. Wij vertrokken iets over 8.45 uur en na enkele minuten begon het ontzettend hard te regenen. Binnen 5 minuten was ik volledig doorweekt.
De eerste klim heb ik rustig aan omhoog gereden en dat verliep allemaal zonder problemen. Toen we bijna boven waren haalden wij de mindere klimmers in die wel op tijd gestart waren.
Het moraal was echter wel een stuk lager omdat de aanhoudende regen er toch wel echt voor zorgden dat het een stuk zwaarder en minder leuk was. De klimmen waren technischer (wat prima is) maar de afdalingen moesten echt voorzichtig gedaan worden.........(Maar daarover later meer
)
Sommige uit onze groep hadden het direct al erg zwaar op de langere klimmen. Tot mijn opluchting kon ik redelijk gemakkelijk bergop fietsen vandaag dus dat was wel positief.
Op een gegeven moment kwamen wij bij een erg lange technische modder afdaling rond kilometer 30. Ik had een behoorlijk tempo berg af samen één van ons. We haalden onderweg wat mensen in en de snelheid ging voor mij eigenlijk net te hoog. Ik zag een scherpe bocht aankomen en merkte dat ik begon te glijden. Mijn banden waren volledig vol modder gelopen en de grip die ik had leek verdwenen te zijn. Ik dacht nog..... owjee dit gaat fout. Ik wilde nog scherp insturen om zo de bocht te kunnen halen.....maar helaas. Mijn voorwiel schoof weg en ik maakte een mooie salto voorover waar menig turner jaloers op was.
De afsprong verdiende niet de volle punten want ik eindigde op mijn rug in de bramenstruiken. Mijn fiets knalde op een boom en ik hoopte dat mijn fiets in ieder geval heel zou blijven. (Gelukkig was dit ook zo).
Mijn maat vroeg eerst of het ging voordat hij begon te lachen haha. Met wat schaafwonden en een kapotte knie kon ik gelukkig zonder grote problemen verder fietsen.
Zoals de Belgen het noemen....."Een valpartij zonder erg." Nu een dag later heb ik wel een blauwe linkerkant van mijn lichaam en wat schaafplekken. Maar het hoort erbij.
We zijn hierna weer verder gaan ploeteren. Mijn vader, die ook mee reed, moest afhaken omdat zijn remblokken verdwenen waren. Die lefgozer deed nog een aantal afdalingen zonder goed werkende remmen, maar vond dat toch te gevaarlijk. Een andere uit de groep was moe, had last van zijn arm en had een kapotte achterband dus die ging ook huiswaarts.
Ik had iedereen uit ons fietsgroepje al voorbereid op de komende "Gladiator hill". Zij gingen met angst en beven de klim tegemoet (op 1 persoon na, die kon deze klim ook achteruit opkomen haha)
Tot mijn grote verbazing hadden ze een extra, bijna onmogelijk te rijden, nieuwe lus aangedaan. Door de modder, gladde stenen, losliggende boomstronken en de steilte was dit toch echt wel een kapotmakkertje voordat je de echte Gladiator klim ging doen.
Na wat wandelen over het nieuwe stuk begon ik aan de Gladiator Hill. Vorig jaar vond ik hem al zwaar, maar kon ik hem in 1x opfietsen zonder te stoppen. Dat was nu ook het doel. Het ging ook lange tijd goed en ik zag het percentage oplopen van 10% naar 13% naar 15% naar 17% en toen ik bij het stuk tussen de rotsen en de trap voor de wandelaars kwam zag ik 20% op mijn schermpje met daarnaast een hartslag van 195. Toen wist ik..... dit gaat hem niet worden. Helaas moest ik op dat stuk een voetje aan de grond zetten. Na een paar diepen teugen vers lucht sprong ik weer op de fiets en kon ik de rest van de klim afmaken.
Eenmaal boven op de Gladiator hill wist ik...het is binnen. Wat volgt zijn nog wat mooie paadjes door Berdorf en nog een lange klim en we kunnen aan en bier.
We hebben nog een grote Weiss bier gedronken voordat we terug reden naar de camping. Ik merkte dat mijn conditie niet in de buurt kwam van vorig jaar, wat wel jammer was, maar ik was blij dat ik "relatief" ongeschonden uit de strijd was gekomen en dat het allemaal "relatief" weinig moeite kostte.
We bleven nog een nachtje extra op de camping slapen en kwamen in een grote onweerstorm terecht. Het was lang geleden dat ik zoveel noodweer in zo'n korte tijd gezien had. Maar goed.... volgend jaar is het weer stralend weer en dan zijn wij er weer bij!
Dit betrof mijn 2e editie van de MMT. Vorig jaar zei ik dat dit de mooiste tocht was die ik ooit gereden had. Dit blijft overigens zo.
Ik was voorafgaande aan deze tocht wel wat behoudend omdat mijn conditie niet te vergelijken valt met die van vorig jaar. Ik wist dus dat het hard werken zou worden vandaag.
Aangezien ik zo enthousiast was over deze tocht ging mijn vriendin met haar vrienden ook mee. Wij vertrokken iets over 8.45 uur en na enkele minuten begon het ontzettend hard te regenen. Binnen 5 minuten was ik volledig doorweekt.
De eerste klim heb ik rustig aan omhoog gereden en dat verliep allemaal zonder problemen. Toen we bijna boven waren haalden wij de mindere klimmers in die wel op tijd gestart waren.
Het moraal was echter wel een stuk lager omdat de aanhoudende regen er toch wel echt voor zorgden dat het een stuk zwaarder en minder leuk was. De klimmen waren technischer (wat prima is) maar de afdalingen moesten echt voorzichtig gedaan worden.........(Maar daarover later meer
)Sommige uit onze groep hadden het direct al erg zwaar op de langere klimmen. Tot mijn opluchting kon ik redelijk gemakkelijk bergop fietsen vandaag dus dat was wel positief.
Op een gegeven moment kwamen wij bij een erg lange technische modder afdaling rond kilometer 30. Ik had een behoorlijk tempo berg af samen één van ons. We haalden onderweg wat mensen in en de snelheid ging voor mij eigenlijk net te hoog. Ik zag een scherpe bocht aankomen en merkte dat ik begon te glijden. Mijn banden waren volledig vol modder gelopen en de grip die ik had leek verdwenen te zijn. Ik dacht nog..... owjee dit gaat fout. Ik wilde nog scherp insturen om zo de bocht te kunnen halen.....maar helaas. Mijn voorwiel schoof weg en ik maakte een mooie salto voorover waar menig turner jaloers op was.
De afsprong verdiende niet de volle punten want ik eindigde op mijn rug in de bramenstruiken. Mijn fiets knalde op een boom en ik hoopte dat mijn fiets in ieder geval heel zou blijven. (Gelukkig was dit ook zo).
Mijn maat vroeg eerst of het ging voordat hij begon te lachen haha. Met wat schaafwonden en een kapotte knie kon ik gelukkig zonder grote problemen verder fietsen.
Zoals de Belgen het noemen....."Een valpartij zonder erg." Nu een dag later heb ik wel een blauwe linkerkant van mijn lichaam en wat schaafplekken. Maar het hoort erbij.
We zijn hierna weer verder gaan ploeteren. Mijn vader, die ook mee reed, moest afhaken omdat zijn remblokken verdwenen waren. Die lefgozer deed nog een aantal afdalingen zonder goed werkende remmen, maar vond dat toch te gevaarlijk. Een andere uit de groep was moe, had last van zijn arm en had een kapotte achterband dus die ging ook huiswaarts.
Ik had iedereen uit ons fietsgroepje al voorbereid op de komende "Gladiator hill". Zij gingen met angst en beven de klim tegemoet (op 1 persoon na, die kon deze klim ook achteruit opkomen haha)
Tot mijn grote verbazing hadden ze een extra, bijna onmogelijk te rijden, nieuwe lus aangedaan. Door de modder, gladde stenen, losliggende boomstronken en de steilte was dit toch echt wel een kapotmakkertje voordat je de echte Gladiator klim ging doen.
Na wat wandelen over het nieuwe stuk begon ik aan de Gladiator Hill. Vorig jaar vond ik hem al zwaar, maar kon ik hem in 1x opfietsen zonder te stoppen. Dat was nu ook het doel. Het ging ook lange tijd goed en ik zag het percentage oplopen van 10% naar 13% naar 15% naar 17% en toen ik bij het stuk tussen de rotsen en de trap voor de wandelaars kwam zag ik 20% op mijn schermpje met daarnaast een hartslag van 195. Toen wist ik..... dit gaat hem niet worden. Helaas moest ik op dat stuk een voetje aan de grond zetten. Na een paar diepen teugen vers lucht sprong ik weer op de fiets en kon ik de rest van de klim afmaken.
Eenmaal boven op de Gladiator hill wist ik...het is binnen. Wat volgt zijn nog wat mooie paadjes door Berdorf en nog een lange klim en we kunnen aan en bier.
We hebben nog een grote Weiss bier gedronken voordat we terug reden naar de camping. Ik merkte dat mijn conditie niet in de buurt kwam van vorig jaar, wat wel jammer was, maar ik was blij dat ik "relatief" ongeschonden uit de strijd was gekomen en dat het allemaal "relatief" weinig moeite kostte.
We bleven nog een nachtje extra op de camping slapen en kwamen in een grote onweerstorm terecht. Het was lang geleden dat ik zoveel noodweer in zo'n korte tijd gezien had. Maar goed.... volgend jaar is het weer stralend weer en dan zijn wij er weer bij!
Laatst gewijzigd door Pro_Shifty op di 1 mei 2018, 10:50, 1 keer totaal gewijzigd.
#Skraleanjers
-
houtie
- All rounder
- Berichten: 85
- Lid geworden op: di 23 december 2014, 08:39
- Mijn mountainbike: Lapierre XR 929 2019
Je kan je foto's bekijken van de Millman Trail op de volgende pagina.
FF je startnummer invullen en kijken maar.....
Zie de link: https://www.sportograf.com/fr/shop/even ... Trail-2018" onclick="window.open(this.href);return false;
FF je startnummer invullen en kijken maar.....
Zie de link: https://www.sportograf.com/fr/shop/even ... Trail-2018" onclick="window.open(this.href);return false;
-
kan niet meer
- Elite Mountainbiker
- Berichten: 2192
- Lid geworden op: ma 11 mei 2009, 22:29
- Mijn mountainbike: Spot Mayhem
Ik heb ontzettend veel camera,s gezien. Die van Sportograf had ik al gevonden maar verder ben ik niet gekomen. Vind het ook maar matige foto,s wat actie betreft. Er waren toch wel mooiere plekken te vinden?
"This species has amused itself to death"
-
zoesa
- Pro Biker
- Berichten: 935
- Lid geworden op: zo 16 augustus 2009, 22:10
- Mijn mountainbike: is altijd stuk
- Contacteer:
Gevonden, thx Bowiex. Vorig jaar in de zomer daar al geweest en volgende maand weer. Ik hoop dat de trails ook zo te fietsen zijn met gps.
Zorg altijd dat de paaltjes verder uit elkaar staan dan dat je stuur breed is.
-
Bowiex
- Elite Mountainbiker
- Berichten: 3681
- Lid geworden op: di 21 februari 2012, 15:56
- Mijn mountainbike: Loekie 3-wieler
- Contacteer:
Iemand een idee hoe het Mullerthal er nu bijligt na de storm van laatst?
Is het goed te doen om te wandelen/biken?
Plan ik misschien in de vakantie een paar dagen met de hele familie daar.
Is het goed te doen om te wandelen/biken?
Plan ik misschien in de vakantie een paar dagen met de hele familie daar.
