Jan Willem schreef: ↑vr 19 oktober 2018, 14:51
Goeiemorgen zeg, luistert het echt zó nauw allemaal? Menen jullie dat werkelijk?
Ja en nee.
Nee. Ergens in die lappen tekst schreef ik het al dat je met alles wel vooruit komt. En dat is op zich het punt wat Aurelius ook probeert over te brengen: het kan allemaal op een 100 mm xc-bike. Daar heeft hij geheel gelijk in, maar hij mist het punt. Uit een ander topic:
cheeta schreef: ↑vr 19 oktober 2018, 07:28
Hmm, Ik heb de afgelopen maand zowel in Aachen als Chaudfontaine gereden, beide keren de hardtail meegepakt (130mm, dropper). Maar juist in Aachen heb ik daar eigenlijk geen moment gehad dat ik me echt 'meer' fiets wenste of echt veel rustiger moest rijden dan met fully. In Chaudfontaine was juist compleet het tegenovergestelde al in de eerste afdaling, waar de fietskeuze echt een beperking was en met een 160mm enduro veel meer mogelijk zou zijn geweest (wat mensen met Capra's bijhouden was missie kansloos).
Waar het dus om vooral de laatste zin gaat en het antwoord van Aurelius wederom is dat je op een 100 mm bike ook wel naar beneden komt maar dat het harder werken is.
Tja, geen speld tussen te krijgen.
Alleen gaat het daar dus niet om. Je wilt die Capra's bijhouden, los rijden, vernietigen! Tenminste, dat is meestal de lol als je met zo een groep onderweg bent. Dan moet je inderdaad geen xc-fully kiezen.
Andersom rijdt Aurelius dus met een hele groep die elkaar ook omhoog het leven zuur maakt. Als ze dat allemaal op een Capra (enduro bike) zouden doen, dan is het nog een soort van eerlijk. Maar er zijn snellere fietsen en de hele groep probeert vals te spelen door zo een snellere bike te gebruiken. Die ene Capra moet altijd het eerste rondje betalen... .
Dus ja, het luistert nauw. Vroeger hadden we allemaal dezelfde fiets, logisch dat je daar lol op hebt. En dat het niet aan het materiaal lag. Maar inmiddels hebben we dus een zeer brede keuze.
Grofweg de indeling aanhoudend die de fabrikanten min of meer hanteren. De naamvoering verschilt af en toe, maar die afwijking zit vooral bij de Duitse bladen. En het is logisch dat de naamvoering iets veranderd is, want de fietsen zelf zijn flink veranderd!
XC:
Op pure snelheid gerichte hardtails en fullies. Zeer sportieve zithouding, stuurgedrag aan de nerveuze kant van het spectrum (omdat dit minder energie kost bij het sturen!). En de vering is progressief en stug gedempt. De veerweg bedraagt meestal zo 100 mm aan de voor- en eventueel achterkant. Inzetbereik: wedstrijden, marathon, prestatiegericht (Strava etc.) en in principe 'in het terrein', waar het terrein gewoon overeen komt met dat van het volgende segment! (dus inderdaad wat we gewoon crosscountry noemen, maar de fietsen zijn dus bedoeld om er sneller doorheen te komen!!)
Trail:
Meer op toeren gerichte hardtails en fullies. Minder sportieve houding, stuurgedrag een tikje gemoedelijker, fiets geeft wat meer controle en vertrouwen, maar vraagt dus iets meer inzet om de bocht om te komen. De vering is minder progressief en minder stug gedempt. De veerweg bedraagt pakweg 120 mm, met een trend naar inmiddels 130 mm. Inzetbereik: minder prestatiegericht, maar nog steeds met de nadruk op goed klimmen (efficiënt trappen) omdat hetzelfde terrein gereden wordt als bij XC: de gewone paden van Groningen tot en met de Alpenpaadjes.
Allmountain:
Tikje meer op afdalen gericht segment. Houding iets meer geoptimaliseerd op dalen, stuureigenschappen ook. De vering is op comfort en controle getuned en zit zo op 140-150 mm. Voor het inzetbereik moet je aan wat serieuzere heuvels en bergen denken, met lastiger te rijden paden omhoog en omlaag. De vering maakt het makkelijker, waardoor je niet optimaal getraind hoeft te zijn. Omdat je nog steeds zelf naar boven moet fietsen is de vering nog steeds vrij efficiënt en deint nauwelijks. En zijn de fietsen ook nog niet superzwaar.
Enduro:
Op afdalen gericht, maar je moet nog wel zelf boven komen. De zithouding is geheel op het klimmen EN dalen gericht (laatste trend: steile zithoek, dropper met veel drop en lange reach met zeer vlakke balhoofdhoek). Maar snel hoef je dus niet te klimmen. Dus is de vering minder efficiënt, voelt eerder zompig aan (maar met vering verlies je vrijwel geen energie!). Inzetgebied in principe de ruige paadjes in de heuvels en bergen.
Freeride/bikepark/downhill:
Gooi maar op een hoop! Je komt er niet fietsend mee naar boven (op een enkele mafketel uitgezonderd
). Zithouding, vering, alles op dalen getuned.
Maar: inmiddels begint er tussen XC en Trail al weer iets ruimte te komen omdat de trailbikes eerder naar AM gaan. Een Trek FuelEX zou je eigenlijk al een AM kunnen noemen. Maar een Scott Spark is nog een echte trailbike, maar dan wel weer zo sportief dat je hem prima kunt inzetten als wedstrijdfiets. De Specialized Camber is verdwenen en heet nu dus Stumpjumper Short Travel om te laten zien dat het model nu meer naar AM neigt dan naar een sportieve trailbike. En enduro ontwikkeld nu zo hard door dat je die fietsen inmiddels ook prima in kunt zetten in het bikepark. Maar waar je daar tot 2-3 jaar terug ook prima in NL mee kon fietsen, is de laatste generatie daar in meerdere opzichten minder geschikt voor. En AM strekt zich nu dan ook uit van Trailbike tot enduro.
De trend om XC-bikes van vorken met iets meer veerweg te voorzien maakt ze nog steeds geen trailbikes. De zithouding blijft sportief, zeker de achtervering blijft relatief stug en het stuurgedrag verandert maar zeer beperkt. Het countert eerder de ontwikkeling van steeds lichter materiaal dat voor rijders boven de 75 kg minder bruikbaar is.
En dan heb je nog 'speelgoed' als een Banshee Phantom, met 105 mm veerweg achter en een geometrie waar een enduro-bike van 4 jaar terug jaloers op zou zijn. Laat zich dus op beide niet indelen, maar je zou zelf kunnen bedenken dat 'ie best als trailbike of AM ingezet kan worden.
Er is dus geen sprake van keiharde grenzen, maar het communiceert wel makkelijker deze categorieën aan te houden.
En moet je er specifiek aan voldoen? Wat als je 105 kg bent en toch Strava-records wilt verbreken? Of je fiets alleen in Groningen, maar het leukste is die trap af springen? Nee, ook dat vraagt om een andere interpretatie. En dan kom je dus op persoonlijk advies. Deze twee voorbeelden kunnen prima uit de voeten met een XC-bike. Maar het is in beide gevallen niet de meest optimale keuze.
.
).
.
