AS Zondag is de 4e cupwedstrijd, dit keer in de Eifel op ca 250 km rijden van Utrecht
Het lijkt mooi fiets weer te worden met 20 C en geen neerslag.
http://www.mtb-am-rursee.de/" onclick="window.open(this.href);return false;
https://www.facebook.com/mountainbike.amrursee" onclick="window.open(this.href);return false;
MTB am RURSEE marathon in EINRUR - 4e CUP wedstrijd
-
- Extreme Biker
- Berichten: 570
- Lid geworden op: wo 15 augustus 2007, 11:52
- Mijn mountainbike: Ghost HTX lector (26-er0 en Scott scale Pro XX (29-er)
- Roderbike
- All rounder
- Berichten: 145
- Lid geworden op: zo 15 december 2013, 16:26
- Mijn mountainbike: Cannondale Scalpel / Cube Reaction GTC SL 29"
- Contacteer:
Ik heb er al zin in, al heb ik wel last van mijn rechter knie. Hopelijk word dat nog beter, anders ga ik de finish niet halen. Ben benieuwd of het er droog bij gaat liggen na wat regen op zaterdag..
-
- Mtb fanaat
- Berichten: 11
- Lid geworden op: do 19 juni 2014, 12:49
Aangezien ik deze voor de eerste keer ga rijden ben ik wel benieuwd wat ik kan verwachten. Weet iemand of het veel singletrack is of juist niet?
- Fred (mtb-sport)
- Elite Mountainbiker
- Berichten: 5762
- Lid geworden op: do 8 augustus 2002, 12:51
- Mijn mountainbike: Cervelo Aspero-5, Cannondale SuperX gravelbikes, Scott Addict RC
- Contacteer:
Verwacht er een simpel en niet al te zwaar parcours van. Zeker (gelukkig) geen Malmedy of Neustadt!!!forza gianni schreef:Aangezien ik deze voor de eerste keer ga rijden ben ik wel benieuwd wat ik kan verwachten. Weet iemand of het veel singletrack is of juist niet?
In 2011 daar gereden en toen nog 2 ronden, maar toen een 3e extra gepakt om de tijd te doden tot de prijsuitreiking. Toen onderstaand als laatste op mijn site gezet en 4 jaar later wel 3 ronden.....
Gewoon een heerlijke, gezellige, kleinschalige dorpsmarathon met een goede organisatie. Zou wat dat betreft 100% in de RWP Marathoncup passen, maar dan wel 3 ronden. Ik weet in ieder geval hoe 3 ronden aanvoelen.
Hele verhaal: http://www.mtb-sport.nl/verslagen/seizo ... juni-2011/
Ik lees de ervaringen wel vanuit Bormio als ik dag 1 van mijn 6 daagse achter de rug heb.
Retired from MTB, but still riding. Don't worry.
Enne, stop met gezeik over vignetten, ga wat nuttigs doen ipv de boel vervelen
Enne, stop met gezeik over vignetten, ga wat nuttigs doen ipv de boel vervelen
-
- Pro Biker
- Berichten: 1394
- Lid geworden op: ma 8 februari 2010, 15:10
- Contacteer:
Dat is wel een goed plan Fred om die derde ronde te doen. Je mag daar niet filmen. Rijd ik eerst twee rondjes zonder en word ik gekwalificeerd en dan een rondje met camera.Fred (mtb-sport) schreef:Verwacht er een simpel en niet al te zwaar parcours van. Zeker (gelukkig) geen Malmedy of Neustadt!!!forza gianni schreef:Aangezien ik deze voor de eerste keer ga rijden ben ik wel benieuwd wat ik kan verwachten. Weet iemand of het veel singletrack is of juist niet?
In 2011 daar gereden en toen nog 2 ronden, maar toen een 3e extra gepakt om de tijd te doden tot de prijsuitreiking. Toen onderstaand als laatste op mijn site gezet en 4 jaar later wel 3 ronden.....
Gewoon een heerlijke, gezellige, kleinschalige dorpsmarathon met een goede organisatie. Zou wat dat betreft 100% in de RWP Marathoncup passen, maar dan wel 3 ronden. Ik weet in ieder geval hoe 3 ronden aanvoelen.
Hele verhaal: http://www.mtb-sport.nl/verslagen/seizo ... juni-2011/
Ik lees de ervaringen wel vanuit Bormio als ik dag 1 van mijn 6 daagse achter de rug heb.
http://www.RideMyMTB.com | Blog | Team RideMyMTB
Tot Montferland was dit mijn snellste marathon ooit. Toen zatten er geen enkele techn stukken in en de klimmen gingen heel hard vanwege constante hellingpercentages. Goed voor degenen met een wielerverleden Verwacht een droge parcours. Haal de snellste banden uit je la.
Mijn bikes: Merida Big.Nine 3000-D Lite (2013-2021); Grand Canyon CF SL 8.9 (2016-); Scott Spark 910 (2020-)
-
- Pro Biker
- Berichten: 1394
- Lid geworden op: ma 8 februari 2010, 15:10
- Contacteer:
Nee, staat op de site bij nieuws. Omdat het een wedstrijd is van de Duitse bond ofzo. Juul van Loon had er ook al een stukje van op Bikesight gezet.RRon schreef:Je mag niet filmen onderweg??
http://www.RideMyMTB.com | Blog | Team RideMyMTB
- joansom
- Mountainbike Junk
- Berichten: 184
- Lid geworden op: zo 15 april 2012, 08:41
- Mijn mountainbike: Canyon
Dat worden dus Renegades eronder.rokl schreef:Tot Montferland was dit mijn snellste marathon ooit. Toen zatten er geen enkele techn stukken in en de klimmen gingen heel hard vanwege constante hellingpercentages. Goed voor degenen met een wielerverleden Verwacht een droge parcours. Haal de snellste banden uit je la.
Zitten er steile stukken in de klimmen of zijn het over algemeen goed lopende klimmen? Twijfel nog tussen 32/34T
-
- Extreme Biker
- Berichten: 799
- Lid geworden op: di 3 april 2012, 00:42
- Mijn mountainbike: Oiz,Spark&Flash
En ik dacht mij te herinneren dat ik mij hier al lang voor had ingeschreven. Check ik gisteravond startnr sta ik er niet tussen, toch iets fout gegaan . Gelukkig kan je als het goed is nog ter plaatse inschrijven zag ik op site
- djcfranse
- All rounder
- Berichten: 57
- Lid geworden op: do 25 december 2014, 19:11
- Mijn mountainbike: Koga X29-TEAM // Koga Beachracer 2016
- Contacteer:
RRon schreef:Ik ga er morgenmiddag heen en maak er een lekker weekend van, weersvoorspellingen zijn inderdaad wat beter geworden!
Hetzelfde hier. Zit in Hotel Seemowe en probeer smiddags nog een beetje los te rijden, dan savonds een kijkje nemen bij de Eliminator Sprint.
- er kan er maar één de laatste zijn -
-
- Extreme Biker
- Berichten: 627
- Lid geworden op: di 21 oktober 2003, 18:37
Parcours is vernieuwd, er zit een stuk richting monschau in waar tegen een skipiste moet worden op gekommen!
We laten ons verrassen.......... en inderdaad mooi fietsweer.
We laten ons verrassen.......... en inderdaad mooi fietsweer.
Allereerst: parcours, organisatie en sfeer waren perfect; vergeleken met het parcours van 2012 was deze aanzienlijk moeilijker vanwege een aantal behoorlijke klimmen en hoe deze waren verdeeld over het parcours; is was blij dat de laatste 8 km per ronde alleen maar afdalen of vlak waren.
De hele week t/m zaterdag voor mijn werk in Tsjechie geweest. Zaterdag om 16:00 op Schiphol aangekomen, snel naar huis, spullen inpakken, boterhammetje naar binnen werken en hup om 17:30 met met vrouw in de auto gezeten. Half negen in Monschau gearriveerd, waar we een hotelkamertje hadden gehuurd. Spullen uit de auto en het pittoreske Monschau binnen op zoek naar een restaurant. Bleek dat de meeste al dicht waren, maar gelukkig nog eentje kunnen vinden. Bijna misgegaan omdat ik vegetarisch eet; maar gelukkig precies een gerecht kunnen kiezen, dat vegetarisch was. Weer terug naar het hotel, nog wat paniek omdat ontbijten pas om 8:00 mogelijk was een ik niet later dan 9:00 kon inschrijven. Om 23:30 nog een van de organisatoren kunnen bellen (fantastisch man!) en hij beloofde dat ik tot voor de start nog kon inschrijven. Uiteindelijk 24:00 naar bed. 7:00 wekker, alle spullen weer in de auto, nog wat oefeningen voor mijn belachelijk slechte rug, om 8:00 ontbijten en om 8:20 zatten we in de auto op weg naar Einruhr. Voor de 20 km bijna 40 minuten over gedaan omdat er domweg overal stoplichten zatten en als je haast hebt staan deze altijd op rood en vrezelijk lang ook nog. Om 9:05 het tent binnen en ja, hoor, ik mocht nog inschrijven. Daarna nog de eerste beste klim gepakt om wat los te rijden en om 9:20 het vak binnen. Wat een lekkere ontspanne sfeer en prachtig weer. Om 9:30 start en de eerste km waren deels op asfalt, maar helemaal vlak. Ben heel rustig begonnen en werd ook links en rechts door tientallen mannen ingehaald; had op een gegeven moment het gevoel dat ik aan het einde van het peleton zat, maar gelukkig bleek dat niet te kloppen. Dan de eerste klim en die was al behoorlijk; liep helemaal niet lekker, hartslag schot door op voor mij belachelijk hoge 155-160 (ik rij gemiddeld nooit hoger dan 145 en de eerste 50% van een marathon nooit boven de 145); erbij kwam dat het deels over gras ging en dat voelde aan als op je met aangetrokken remmen rijd. Duurde ongeveer tot km 20 voordat ik wat lekkerder in mijn vel zat en het gevoel kreeg dat ik mijn ritme had gevonden. Omdat ik het parcours niet kende probeerde ik de klimmen te onthouden, maar later, in de 2e ronde, bleek dat dit niet was gelukt. Op een gegeven moment kunnen aansluiten bij een groep van 6 bikers en samen hebben we bijna 20 km afgelegd. Dat ging vrezelijk goed, we begonnen behoorlijk mensen in te halen, en ik besloot om kostte wat wilst zo lang mogelijk met deze groep te rijden. Skiberg was al aangekondigd als een kuitenbijter, het ging wel over gras, maar gelukkig was die niet al te lang. Wel veel fanatiek publiek en dat is altijd mooi. 4 bikers kunnen inhalen omdat ze bij de verzorging moesten stoppen; mijn vrouw stond enkele meters verder op; twee vlessen pakken en verder. Is toch een gigantisch voordeel als je een begeleider mee hebt. Bespaart je enkele minuten en je weet ook nog wat je te drinken krijgt. De laatste 8 km van de eerste ronde was alleen afdalen of vlak; ging behoorlijk snel; zelfs op het vlakke gedeelde continu boven de 35 km/uur, voor mij een bijna ongekende snelheid.
De eerste klim in de 2e ronde betekende ook het einde van de mooie groep. Twee mannen reden weg, een man stopte om van zijn begeleider vlessen te pakken, wat kennelijk wat langer duurde. Ik zag hem enkele km later wel achter me aan rijden, maar na de volgende klim heb ik hem niet meer gezien. Ik dacht nog even of ik achter de twee mannen, die wegreden aan moest, maar besloot het niet te doen; ze waren domweg te snel voor mij en ik wilde me niet opblazen met nog 40 km voor de boeg (later bleek dat ik 5 km voor de finish een van de twee mannen nog kon inhalen, maar de tweede heb ik nooit meer gezien). De overige 3 heb ik dan wel ingehaald en zo kwam ik een tijdje alleen te rijden.
Op een gegeven moment reed ik in op een team van 2 mannen; eerst dacht ik vader en zoon, maar volgens de uitslag bleek dat later niet het geval te zijn; de jongere was wel uit 1995 en de oudere was senioren 2; hij gaf duidelijk het tempo aan, rijkte drankjes en gelletjes aan, en ze droegen dezelfde teamkleding. Ik bleef eerst een aantal km in hen achterwiel, want hun tempo was best goed en ik dacht liever wat inhouden dan alleen rijden. Echter, op een steile klim nam de oudere wat tempo eruit, meer dan ik bereid was te doen, en toen besloot ik weg te rijden, wat me ook makkelijk lukte. Niets meer van hen gezien totdat in de lange klim in richting van de skiberg ik plotseling van hen onverwacht weer werd ingehaald. Toen had ik het al behoorlijk moeilijk; moest continu een lichter verzet pakken om niet helemaal stuk te gaan en verloor daarom ook veel speed. Toen ik ook nog door 2 andere mannen werd ingehaald kreeg ik een behoorlijk dip. Toch op mijn tandvlees alles gedaan om de afstand constant te houden en uiteindelijk kon ik enkele 100 m voor de skiberg weer bij het twee-mannen team aansluiten en zijn we samen de skiberg omhoog gekruipt op het lichste verzet (22/36). De tween andere mannen kon ik boven inhalen uit bekende redenen. Na de skiberg begon een hele lange afdaling op asfalt. Ik wiste nog uit de 1e ronde dat er een bocht inzat die gemeen was, omdat de kromming toenam. Blijkbaar wiste dat de oudere van het team niet (meer) en zag ik hem plotseling vol remmen, het achterwiel brak uit en hij belandde in de struiken/bossen; ik zag nog zijn fiets wegvliegen; van hem zag ik alleen maar nog zijn hoofd uit de struiken steken. Toen ik hen passeerde riep ik nog of ik kon helpen, maar gelukkig was dit niet nodig (ik was zeker ook pas enkele 100 m later tot stilstand gekomen). Dacht toen dat ik beiden nooit meer zal tegen komen. Helaas was dat een behoorlijke vergissing. Op de laaste lange klim voor de afdaling naar de finish werd ik door de tweeen weer ingehaald (of beter gezegd ze vlogen bijna langs me heen). Gelukkig besloot een andere biker, die me ook aan het inhalen was toch samen met mij verder te gaan. In de lange afdaling in richting van de finish zagen we plotseling weer het twee-mannen team rijden. Wij vol gas, maar het lukte ons niet meer om ze in te halen.
Uiteindelijk gefinished in 4:31 als 56e totaal en 5e in de senioren 3. Zat er meer in? Misschien wel, maar niet naar een lange werkweek met vliegreis en nog behoorlijk wat stress de avond daarvoor en voor de start, iets waarvan ik absoluut niet hou. Erbij komt dat het voor mij om helemaal niets gaat. Ik doe het als hobby en ben dolblij dat ik geen technisch probleem had en geen valpartij. Dus erg voldaan naar 3 uur rijden om 18:00 weer thuis gearriveerd. Wat heb ik dit jaar toch voor geluk met het rijden van marathons. Echt genieten! Hoop dat dit in de tweede helft van het jaar zo doorgaat.
De hele week t/m zaterdag voor mijn werk in Tsjechie geweest. Zaterdag om 16:00 op Schiphol aangekomen, snel naar huis, spullen inpakken, boterhammetje naar binnen werken en hup om 17:30 met met vrouw in de auto gezeten. Half negen in Monschau gearriveerd, waar we een hotelkamertje hadden gehuurd. Spullen uit de auto en het pittoreske Monschau binnen op zoek naar een restaurant. Bleek dat de meeste al dicht waren, maar gelukkig nog eentje kunnen vinden. Bijna misgegaan omdat ik vegetarisch eet; maar gelukkig precies een gerecht kunnen kiezen, dat vegetarisch was. Weer terug naar het hotel, nog wat paniek omdat ontbijten pas om 8:00 mogelijk was een ik niet later dan 9:00 kon inschrijven. Om 23:30 nog een van de organisatoren kunnen bellen (fantastisch man!) en hij beloofde dat ik tot voor de start nog kon inschrijven. Uiteindelijk 24:00 naar bed. 7:00 wekker, alle spullen weer in de auto, nog wat oefeningen voor mijn belachelijk slechte rug, om 8:00 ontbijten en om 8:20 zatten we in de auto op weg naar Einruhr. Voor de 20 km bijna 40 minuten over gedaan omdat er domweg overal stoplichten zatten en als je haast hebt staan deze altijd op rood en vrezelijk lang ook nog. Om 9:05 het tent binnen en ja, hoor, ik mocht nog inschrijven. Daarna nog de eerste beste klim gepakt om wat los te rijden en om 9:20 het vak binnen. Wat een lekkere ontspanne sfeer en prachtig weer. Om 9:30 start en de eerste km waren deels op asfalt, maar helemaal vlak. Ben heel rustig begonnen en werd ook links en rechts door tientallen mannen ingehaald; had op een gegeven moment het gevoel dat ik aan het einde van het peleton zat, maar gelukkig bleek dat niet te kloppen. Dan de eerste klim en die was al behoorlijk; liep helemaal niet lekker, hartslag schot door op voor mij belachelijk hoge 155-160 (ik rij gemiddeld nooit hoger dan 145 en de eerste 50% van een marathon nooit boven de 145); erbij kwam dat het deels over gras ging en dat voelde aan als op je met aangetrokken remmen rijd. Duurde ongeveer tot km 20 voordat ik wat lekkerder in mijn vel zat en het gevoel kreeg dat ik mijn ritme had gevonden. Omdat ik het parcours niet kende probeerde ik de klimmen te onthouden, maar later, in de 2e ronde, bleek dat dit niet was gelukt. Op een gegeven moment kunnen aansluiten bij een groep van 6 bikers en samen hebben we bijna 20 km afgelegd. Dat ging vrezelijk goed, we begonnen behoorlijk mensen in te halen, en ik besloot om kostte wat wilst zo lang mogelijk met deze groep te rijden. Skiberg was al aangekondigd als een kuitenbijter, het ging wel over gras, maar gelukkig was die niet al te lang. Wel veel fanatiek publiek en dat is altijd mooi. 4 bikers kunnen inhalen omdat ze bij de verzorging moesten stoppen; mijn vrouw stond enkele meters verder op; twee vlessen pakken en verder. Is toch een gigantisch voordeel als je een begeleider mee hebt. Bespaart je enkele minuten en je weet ook nog wat je te drinken krijgt. De laatste 8 km van de eerste ronde was alleen afdalen of vlak; ging behoorlijk snel; zelfs op het vlakke gedeelde continu boven de 35 km/uur, voor mij een bijna ongekende snelheid.
De eerste klim in de 2e ronde betekende ook het einde van de mooie groep. Twee mannen reden weg, een man stopte om van zijn begeleider vlessen te pakken, wat kennelijk wat langer duurde. Ik zag hem enkele km later wel achter me aan rijden, maar na de volgende klim heb ik hem niet meer gezien. Ik dacht nog even of ik achter de twee mannen, die wegreden aan moest, maar besloot het niet te doen; ze waren domweg te snel voor mij en ik wilde me niet opblazen met nog 40 km voor de boeg (later bleek dat ik 5 km voor de finish een van de twee mannen nog kon inhalen, maar de tweede heb ik nooit meer gezien). De overige 3 heb ik dan wel ingehaald en zo kwam ik een tijdje alleen te rijden.
Op een gegeven moment reed ik in op een team van 2 mannen; eerst dacht ik vader en zoon, maar volgens de uitslag bleek dat later niet het geval te zijn; de jongere was wel uit 1995 en de oudere was senioren 2; hij gaf duidelijk het tempo aan, rijkte drankjes en gelletjes aan, en ze droegen dezelfde teamkleding. Ik bleef eerst een aantal km in hen achterwiel, want hun tempo was best goed en ik dacht liever wat inhouden dan alleen rijden. Echter, op een steile klim nam de oudere wat tempo eruit, meer dan ik bereid was te doen, en toen besloot ik weg te rijden, wat me ook makkelijk lukte. Niets meer van hen gezien totdat in de lange klim in richting van de skiberg ik plotseling van hen onverwacht weer werd ingehaald. Toen had ik het al behoorlijk moeilijk; moest continu een lichter verzet pakken om niet helemaal stuk te gaan en verloor daarom ook veel speed. Toen ik ook nog door 2 andere mannen werd ingehaald kreeg ik een behoorlijk dip. Toch op mijn tandvlees alles gedaan om de afstand constant te houden en uiteindelijk kon ik enkele 100 m voor de skiberg weer bij het twee-mannen team aansluiten en zijn we samen de skiberg omhoog gekruipt op het lichste verzet (22/36). De tween andere mannen kon ik boven inhalen uit bekende redenen. Na de skiberg begon een hele lange afdaling op asfalt. Ik wiste nog uit de 1e ronde dat er een bocht inzat die gemeen was, omdat de kromming toenam. Blijkbaar wiste dat de oudere van het team niet (meer) en zag ik hem plotseling vol remmen, het achterwiel brak uit en hij belandde in de struiken/bossen; ik zag nog zijn fiets wegvliegen; van hem zag ik alleen maar nog zijn hoofd uit de struiken steken. Toen ik hen passeerde riep ik nog of ik kon helpen, maar gelukkig was dit niet nodig (ik was zeker ook pas enkele 100 m later tot stilstand gekomen). Dacht toen dat ik beiden nooit meer zal tegen komen. Helaas was dat een behoorlijke vergissing. Op de laaste lange klim voor de afdaling naar de finish werd ik door de tweeen weer ingehaald (of beter gezegd ze vlogen bijna langs me heen). Gelukkig besloot een andere biker, die me ook aan het inhalen was toch samen met mij verder te gaan. In de lange afdaling in richting van de finish zagen we plotseling weer het twee-mannen team rijden. Wij vol gas, maar het lukte ons niet meer om ze in te halen.
Uiteindelijk gefinished in 4:31 als 56e totaal en 5e in de senioren 3. Zat er meer in? Misschien wel, maar niet naar een lange werkweek met vliegreis en nog behoorlijk wat stress de avond daarvoor en voor de start, iets waarvan ik absoluut niet hou. Erbij komt dat het voor mij om helemaal niets gaat. Ik doe het als hobby en ben dolblij dat ik geen technisch probleem had en geen valpartij. Dus erg voldaan naar 3 uur rijden om 18:00 weer thuis gearriveerd. Wat heb ik dit jaar toch voor geluk met het rijden van marathons. Echt genieten! Hoop dat dit in de tweede helft van het jaar zo doorgaat.
Laatst gewijzigd door rokl op ma 29 juni 2015, 10:56, 2 keer totaal gewijzigd.
Mijn bikes: Merida Big.Nine 3000-D Lite (2013-2021); Grand Canyon CF SL 8.9 (2016-); Scott Spark 910 (2020-)