Ook maar even mijn relaas over de Roc:
De korte versie: It was awesome!!
De (wat) langere versie: Op zaterdag vertrokken richting Frejus, zondag t/m dinsdag her en der stukken parcours verkent en gewoon leuk gebiked. Woensdag was de dag v/h inschrijvings drama, dus laat ik het daar maar niet over hebben. Donderdag mijn eerste wedstrijd/event; de Roc Challenge. Grofweg gezien een kortere versie v/d marathon: 58Km met 2300 Hm. Ik stond redelijk vooraan bij de start in Roquebrune, maar gezien we al na 200 meter een stuk singletrack op gingen was het toch direct wandelen. Ik heb me maar een beetje rustig gehouden, en zodra ik er langs kon dat zo snel mogelijk gedaan. Zo dus gestaag opgeschoven in de eerste kilometers. Een 50Hm onder de top v/d Vallingarde even snel bij de verzorging wat gegeten, en daarna in processie over een paadje naar de top gelopen (Dat stuk bleek later als afdaling in de Endroc te zitten ...). Bovenaan de vallingarde gingen we de eerste Enduro stage op: krappe singletrack stukken, waar inhalen niet echt ging. Helaas zat ik achter een beetje een prutser en kon er niet echt langs. Toen we eenmaal de weg overstaken werd de afdaling breder en kon ik de remmen loslaten. Daar een heel groepje mensen ingehaald, en verder naar beneden stestoven. Vanaf dat punt heb ik niet heel veel mede Roc Challenge rijders meer gezien. In de verte reed nog een klein groepje voor me, maar rond dat punt kwamen we ook in het achterveld v/d Roc Pro. Al snel volgde een v/d technischere afdalingen; degene met het `Dangereux' bordje (die afdaling komt in de buurt v/d klim na de Fournel). Daar
ontzettend hard en lekker naar beneden gereden. Ik denk een stuk of 20 lopers v/d Roc Pro ingehaald, en nog een 5 tot 10 al fietsende lui. Waaronder ook het groepje mede Roc Challenge deelnemers die daarvoor dus nog een 100 meter voor me reden
. Ik had echt een big smile onderaan die afdaling. In een v/d volgende klimmen sloot een fransman uit dat groepje weer bij me aan, en ik kreeg complimenten voor mijn afdaal skills
. Aan het begin v/d volgende afdaling liet de fransman me ook heel vriendelijk voorbij, en ik had meteen weer een gat. Helaas werd ik onderaan weer opgehouden door Roc Pro mensen, en zat hij op de volgende klim weer vrolijk in mijn wiel. Voor de rest nog prima door kunnen rijden. We hadden het stuk singletrack voor St. Aygulf al verkend, dus toen we eenmaal de weg daar op gingen de gaskraan opengedraaid en aan de eindsprint begonnen. Helaas hadden we er bij het verkennen geen rekening mee gehouden dat we nog even heen en terug over het strand moesten bij St. Aygulf. Dat werd een ietswat lange eindsprint dus ..... Gelukkig kon ik toch nog wel redelijk tempo blijven rijden. Uiteindelijk binnen in 3 uur en 53 minuten: een 15e tijd v/d 300 starters. Uiterst tevreden daarover!
Vrijdag en zaterdag zo veel mogelijk proberen te herstellen. Op zaterdag ook de mtb.nl crew nog kort tegen gekomen op de expo. Zondag dan de hoofd race; de Roc d' Azur. De wedstrijd waar ik de afgelopen 3 maanden naar toe getrained had. Ik mocht weg in startvak 2. Gezien ik al lekker op tijd daar was stond ik ook nu weer redelijk vooraan. Bij de start meteen gas erop en verder naar voor gereden. Eenmaal v/h terrein af niet teveel werk gedaan en gewoon in een groepje mee gepeddeld. Desondanks was het gevoel in de eerste klim niet echt super. Er zijn daar gewoon mensen die nog altijd een stuk harder klimmen dan ik. De afdaling v/d fournel ging ook nog niet echt super; verloor daar ook nog eens m'n bidon. Pas toen ik in de laatste 50 meter van die afdaling op een ietswat sketchy manier een fransman inhaalde werd ik pas echt wakker en begon het te lopen. Lekker tempo gaan rijden de klim op en wederom volle bak de `dangereux' afdaling in. Helaas kwam ik nu halverwege in traffic, en kon er niet echt langs. Toch ging het wel lekker; bij de verzorgingen telkens heel kort gestopt om wat sportdrank naar binnen te werken, en de rest gewoon gas geven. Wederom de Vallingarde op; dit keer over het asfalt, en wederom de enduro afdaling op. Die totaal onherkenbaar geworden; een groot wasbord aan remkuilen. Ook de afdaling naar de col de Bougnon toe was compleet veranderd. Bij het verkennen en tijdens de Challenge was het nog zoeken naar een mooie lijn tussen de stenen door, nu was het overal hetzelfde en dan maar een kwestie van zo snel, recht en vloeiend mogelijk over de stenen en door de kuilen heen rijden. Toch wederom een paar groepjes renners in kunnen halen in die afdalingen. Dat blijft een heerlijk gevoel. Ondertussen was ik al een tijdje mensen van de eerste startgroep aan het inhalen. Op de smalle paadjes vanaf de col de Bougnon was dat af en toe wel wat vervelend. Waarom starten zo'n langzame mensen dan ook in startvak 1.... Anyway; op het einde v/d `betonplaten klim', net voor de voorlaatste verzorging begon het kaarsje een beetje uit te gaan. Ik was blij toen ik de verzorging zag. Daar snel wat gegeten en gedronken en weer door gereden. Vanaf St. Aygulf was het vechten tegen de kramp. Ik was blij dat ik het laatste houten bruggetje fietsend op kwam. Helaas had ik daar ook niet meer de benen mijn twee mensen uit mijn groepje achter me te houden. Zo bolde ik in 3 uur en 11 minuten helemaal leeg over de finish. Daar neer geploft en een tijdje gezeten voordat genoeg ik genoeg krachten verzameld had wat te gaan eten en richting camping te gaan. Ook hier boven verwachting goed gereden. Een 354e plaats v/d meer dan 4000 starters. Zeer tevreden over mijn resultaten, en een heerlijk weekje gebiked rondom Frejus. Zeker voor herhaling vatbaar!
Op de terugweg idd ThaSingleTrackMastah nog tegen gekomen. De volgende keer toch proberen dat in Frejus voor elkaar te krijgen
.
btw. Ik meende dat ik tijdens de Roc d' Azur bovenaan de klim *voor* de vallingarde nog iemand in een mtb.nl langs de kant zag staan. Iemand van hier? Of heb ik bij gebrek aan concentratie ingebeeld dat het een mtb.nl shirtje was en ``Hoi'' geroepen tegen een volledige willekeurig persoon
.